يک شعر براى وطن عزيزم:
ما شكر دو حكومت بى پروا داريم متشكر دو حكومت بى پروا داريم
ما چى غم دالر و كار و بار داريم در بين خود هر روز جنگ داران
نه وزير و نه تنفگ دارن ماشكر دو حكومت بى پروا داريم
ما چى غم دالر و كار و بار داريم نه از مردم خبراند نه از وطن
به ميان ارگ سخت جنگ دارن يكى پشتو يكى فارسى ميگه
خلاص گير باز انگليسى ميگه ماشكر دو حكومت بى پروا داريم
ما چى غم دالروكاروبار داريم
ما شكر نه فابريكه و گارگر داريم همه بيكار ما چه غم كار داريم
دالر آمريكايى عطر فرانسوى دارند پيرهن و نكتايى و دريشى انگيسى دارن
ما شكر دو حكومت بى پروا داريم
ما چى غم دالر و كار و بار داريم جوانان پودرى از غفلت شان زياد داريم
بهر زير پل افتاده افگار داريم قيمتى بازارها تا آسمان داريم
ماموران رشوت خور زياد داريم ماشكر دو حكومت بى پروا داريم
ماچى غم كار و بار و داريم
تلويزيون ها فراوان گفتار زياد داريم به ميزهاى مدور جنگ و جنجال زياد داريم خواننده زياد زياد فراوان داريم
آهنگ هاى بى سُوَرولى و بيجا داريم
ما شكر دو حكومت بى پروا داريم ما چى غم دالر و كار و بار داريم
ما مردم افغان چقدر تقدير بد داريم چند حكومت خاين پى در پى داريم
به موترهاى زره پايان و بالا ميرن مورچه كک ها زير پا كنهگار ميرن ما شكر دو حكومت بى پروا داريم
ما چى غم دالر و كار و بار داريم اين شهر نملى بس ترن ترم داره
موترهاى لندكروزرهركى بخود لين داره
نه ازتيل خبر نه از تاير و قيمتى تيل خبر
نه از دفتر خبر و نه از علم خبر نه از وطن خبر ما شكر دو حكومت بى پروا داريم
ما چى غم دالر و كار و بار داريم
دردهاى وطن بگفتار ما نميشه بيايد دست بدست بيک حكومت كار آسان مي شود هر كى پا بر نفس بگذارد چى مي شود مگر دردهاى وطن زود حل می شود
خدا كند به گفتارتان كنند (يعقوب ) غنى و عبدالله كار ملت آسان می شود مسافر جبرى در ديار غربت

مسافر جبرى

>>>   آفرین ... شعرت خوب سوژه داشت ولی فاقد وزن و قافیه بود ...

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است