جنرال اکرام‌الدین سریع، فرمانده پولیس تخار در نظام جمهوریت، در تهران ترور شد.
وی هنگام بازگشت از محل کار به خانه‌اش، در خیابان امام حسین تهران، هدف تیراندازی افراد مسلح ناشناس قرار گرفت.
حوالی ساعت هفت‌ونیم شام (به وقت ایران) چهارشنبه ۳ جدی، هنگامی که از دفتر کارش در خیابان ولیعصر تهران خارج شده بود، همراه با «دو تن» دیگر هدف تیراندازی قرار گرفت و پس از انتقال به شفاخانه، «بر اثر جراحت واردشده به سرش» درگذشت.
این اقدام منجر به فوت یکی از همراهان بنام محمدامین الماس و زخمی شدن یکتن دیگر از همراهان وی در همان مکان شد.
مشخص نیست چه کسانی در پشت قتل این نظامی پیشین قرار دارند. اما یک مقام بلندپایه نظامی سابق افغانستان انگشت اتهام را به سوی طالبان دراز کرد. او گفت طالبان بدون آگاهی حلقاتی در ایران نمی‌تواند دست به این «ترور» بزند.

جنرال اکرام‌الدین سریع در حکومت محمد اشرف غنی، از سال ۲۰۱۷ تا ۲۰۱۹ به‌عنوان فرمانده پولیس ولایت بغلان کار کرد و پس از آن فرمانده پولیس تخار شد.
او پس از بازگشت طالبان به قدرت در سال ۲۰۲۱ به ایران رفت و در سال‌های اخیر در تهران زندگی می‌کرد.
گفته شده است که آقای سریع «در قسمت همکاری با نظامیان سابق برای گرفتن اقامت از سوی حکومت ایران فعالیت می‌کرد. این مجوز اقامت، مانع اخراج نظامیان سابق از ایران به افغانستان می‌شود.»

جنرال اکرام‌الدین سریع، فرمانده سابق پولیس ولایت‌های بغلان و تخار بود. وی همانند بسیاری از نظامیان پیشین افغانستان، پس از بازگشت طالبان به قدرت، به ایران پناه برد. پیشتر، گزارش‌هایی منتشر شده بود که پولیس ایران آقای سریع را بازداشت و بازجویی کرده است.
جنرال سریع از فرماندهان شناخته‌شده ضد طالبان بود. او پس از سقوط نیز از مخالفت با طالبان دست بر نداشت. این جنرال ارشد پیشین با نیروهای امنیتی حکومت پیشین در ایران تماس و ارتباط نزدیک داشت.
او به عنوان مدافع حقوق نظامیان پیشین عمل می‌کرد که عمدتاً در جمهوری اسلامی مستقر هستند. پس از آن‌که جمهوری اسلامی تصمیم به اخراج پناهجویان افغان گرفت، سریع با شماری از همکارانش برای حفاظت از نظامیان پیشین و جلوگیری از اخراج آنان به افغانستان تلاش کرد.
جنرال اکرام‌الدین سریع پس از تسلط دوباره طالبان بر افغانستان، در سال 2021 به ایران رفته بود و در تهران زندگی می‌کرد.

این دومین فرمانده نظامی پیشین مخالف طالبان است که در ایران کشته می‌شود.
پیش از این معروف غلامی، چهره سیاسی- نظامی نزدیک به اسماعیل خان، از رهبران مخالف طالبان، در ۲۲ سنبله در دفتر کارش در خیابان مفتح شهر مشهد ایران به ضرب گلوله کشته شد.
تاکنون پولیس ایران در مورد کشته‌شدن این فرمانده نظامی تحقیقات و نتیجه گیری خود را منتشر نکرده است.
منابع نزدیک به اسماعیل خان، طالبان را عامل اصلی ترور معروف غلامی دانستند.
معروف غلامی مسوول «شورای فرماندهان جهادی حوزه غرب افغانستان» بود و در مشهد دفتر کاری داشت.
او از چهره‌های پرنفوذ در غرب افغانستان بود و در نبردهای ضدطالبان در ماه‌های سرطان و اسد ۱۴۰۰ نقش کلیدی داشت. غلامی پس از ۴۵ روز نبرد علیه طالبان پس از سقوط شهر هرات با جمعی از فرماندهان نظامی دیگر به مشهد پناه برده بود.

کد (8)

>>>   سید علی حسینی، خبرنگار افغان، به نقل از یک منبع مطلع اعلام کرد که سریع پس از تماس فردی ناشناس که درخواست «کمک برای حل مشکلش» را داشت، از دفتر خود خارج شده و در همان مسیر هدف حمله قرار گرفته است.
به گفته او، سریع در ایران در زمینه پیگیری مجوز اقامت برای نظامیان سابق فعالیت می‌کرد؛ مجوزی که مانع از اخراج آنان به افغانستان می‌شد.

>>>   احمد سعیدی، تحلیلگر مسائل سیاسی افغانستان، نیز این ترور را «ضایعه‌ای بزرگ برای جامعه مهاجرین و ملت افغانستان» خواند و گفت این حادثه پرسش‌های جدی درباره امنیت شخصیت‌های برجسته افغان در ایران ایجاد کرده است.
او از جمهوری اسلامی ایران خواست با شفافیت کامل عاملان و انگیزه‌های این حمله را شناسایی و معرفی کند و به خانواده‌های قربانیان تسلیت گفت.

>>>   عطا محمد نور، رهبر جمعیت اسلامی افغانستان، نیز با محکوم‌کردن این ترور، سریع را «انسانی جسور و پرتلاش» توصیف کرد که در مأموریت‌های دولتی «نقش مؤثر و خدمات شایانی» داشت و در دوران مهاجرت نیز «پیوسته در خدمت هموطنان و افسران» بود.
او ضمن نکوهش عاملان این رویداد، خواستار پیگرد جدی طراحان و مجریان ترور شد و برای قربانیان «رحمت الهی و جایگاه بهشت برین» طلب کرد.

>>>   ضیا آریانژاد، عضو پیشین پارلمان افغانستان نیز با تأیید خبر ترور، گفت که سریع پس از سقوط دولت پیشین به ایران پناه برده بود و در سال‌های اخیر نقشی فعال در حمایت از نظامیان مهاجر داشته است.

>>>   نظیف خرمی، از افسران پیشین پلیس افغانستان، با انتشار پیامی احساسی، سریع را «فرزند صدیق و خدمت‌گذار حقیقی کشور» توصیف کرد و مدعی شد که او پیش‌تر از «وضعیت نابسامان امنیتی» در تهران ابراز نگرانی کرده بود.

>>>   محمد عالم ایزدیار، نماینده پیشین پارلمان افغانستان نیز این رویداد را «ضایعه‌ای بزرگ» دانست و گفت: «این دومین بار است که فرماندهان وابسته به حوزه مقاومت در ایران هدف ترور قرار می‌گیرند.»

>>>   محمد محقق، رهبر حزب وحدت اسلامی مردم افغانستان و عضو شورای مقاومت ملی برای نجات، در پیامی این ترور را «حادثه‌ای فجیع و ناجوانمردانه» خواند و با ابراز همدردی با خانواده سریع، او را از «ژنرالان نیکنام و شخصیت‌های خدوم» نظام پیشین افغانستان توصیف کرد.

>>>   سزایی فروت آب گرم ضرب المثل است که میگویند نزن به در کس به انگشت که نزند درت به مشت در بیست سال چوروچپاول ولندغری بسیار مردم بیکاره را از تیغ کشیده بود هم صفتانش مانند عطا چور محقق خردوان ایزدیار لندغر و یکبار و دیگران افسوس دزد و چپاولگر را می‌کند بارکج به منزل نمیرسد غریب آزاری و کشتن مسلمانان آخر نتیجه می‌دهد

>>>   🚥🚥🚥چه فرق می کند که ترور یا کشته شده، هیچ.
چونکه (هویت) قاتل/تروریست و هویت مقتول/ترورشده یکی است، هر دو (افغان) است (((افغان))) !؟؟
اگر هویت دروغی جنرال سریع (افغان) تحمیل شده نمی بود وی حتما حمایت کشور میزبان و هم حمایت مردمش را می‌داشت.
مسأله ترور این جنرال توسط حاکمین افغان، خیلی از سابق سیستماتیکی و حیله گرانه طرح شده بود.
یعنی هویت زبانی/تباری جنرال اکرام الذین سریع از قبل پیش از تولدش حذف شده بود،
در نتیجه، واضحا او قابل کشتن بود و حالی در ردیف ترورشوندگان مثل مرغ قرار گرفت و خلاص.
هویت دار = حمایت دار حکومت دار و ...
بدون هویت = مورد ترور، ... محرومیت و نسلکشی
هویت همه مردم (ناافغان) را که (حاکمین افغانپشتون) درین سرزمین بنام قومیت خودشان ثبت کرده است یعنی «هویت افغان»،
آیا درین آب خت شده هویتی سران غیرافغان توسط افغانتمساح ها شکار و ترور نشده و نمی شود!؟؟
جنرال سید خیلی
جنرال داود
جنرال پناه
جنرال رزمنده
جنرال های بیشمار
زبانی
مزاری
مسعود
کاضمی
حبیب الله کلکانی
و و و
آیا درین هویت خیت شده افراد فوق بنام افغان ترور و کشته نشدند!؟🚥

>>>   وقتیکه رهبران گریزی به ایران برای آینده افغانستان نی بلکه برای آینده خود و فامیل خود بصورت آشکار و یا پنهان میروند و چند روزی خوش گذارانی میکنند باید درین مورد اشخاصی مهمی که در آنجا زنده گی میکنند باید با ایران هم مداکره کنند که زنده گی شان به خطر نیفتد و در غیر آن چند وقت بعد در ترکیه هم شروع میشود و این ادامه مییابد افسوس خوردن کدام فایده ندارد . ابراز همدردی چهل سال است که میکنیم بس نیست

>>>   اینقداینارابزرگ نکتید