وقتی نشست همصدایی مخالفان طالبان برگزار شد، لشکر سایبری طالبان شامل خبرگزاری های فیسبوکی و صفحات مبهم فضای مجازی آنقدر علیه این نشست بیانیه داده و پروپاگاندا کردند که یکی همانند صلاح الدین ربانی نیز تحت تأثیر قرار گرفت و اعلامیه رسمی از آدرس جمعیت اسلامی علیه این نشست صادر کرد و هم بصورت تصویری پیام صادر نمود.

جوانان حوزه مقاومت ضدطالبانی نیز علیه این نشست موضع گرفتند و تا توانستند به بهانه حضور حنیف اتمر در نشست جهادی ها، علیه احمد مسعود و استادعطا و همه رهبران حوزه مقاومت ضد طالبانی؛ نوشتند و دشنام دادند و نادانسته تا توانستند دل طالبان را شاد نمودند.
این جای تأسف دارد. من چه قبل و چه بعد از نشستِ همصدایی، در جریان مسایل بودم. با بعضی بزرگان و رهبران سیاسی در تماس و ارتباط بودم. تمام ضعف ها و کاستی ها را می دانم.

رهبران سیاسی به هیچ عنوان به دنبال مشارکت در حاکمیت طالبان نیستند. طرح نهایی آنها تشکیل دولت انتقالی بدون طالبان، انحلال قوت های طالبانی، تضمین های بین المللی برای صلح، خلع سلاح نیروهای طالبانی، تدوین قانون اساسی جدید، رفتن به سوی انتخابات و تشکیل حکومت مردمی است. برای همین آنها ابتدا راهکار سیاسی را جستجو می کنند و راهکار نظامی را نیز هیچگاه منتفی نمی دانند.

من تأسف خوردم که چرا حوزه ضدطالبان تا هنوز به این پختگی و این بزرگی نرسیده اند که اعتماد بنفس داشته باشند و به خودشان و بزرگان سیاسی شان، باور داشته باشند. چند روز از نشستِ همصدایی، گذشته و هنوز هم نام حنیف اتمر از زبان جوانان تاجیک نیفتاده است.

من هم مدت کوتاهی با حنیف اتمر کار کرده ام و هم زمانی طولانی با رهبران سیاسی حوزه مقاومت کار کرده ام. من ظرفیت و توانمندی هر کدام را خیلی دقیق می دانم. حنیف اتمر درست است که یک چهره بدنام و فریبکار و غیرقابل اعتماد است؛ اما این فرد آنقدر بزرگ و جادوگر نیست که بتواند همه رهبران سیاسی اقوام غیرطالبانی را فریب بدهد و یا آنها را به خدمت خود در آورد و یا اینکه آنها را به سمت و سوی خدمت به طالبان سوق بدهد. حنیف اتمر تحت الحمایه یک کشور خاص است و توصیه های آن کشور را می شنود. کل پشتوانه او همین است.

از اینکه تحصیلکردگان ما به دام لابیست های طالبان و به دام لشکر سایبری طالبان افتادند؛ خیلی متأسفم. با جرأت و شناخت می گویم که اولاً افرادی همانند حنیف اتمر و معصوم استانکزی و عمرداودزی و جلیل شمس در قد و قواره ای نیستند که اینگونه فریاد و فغان تحصیلکردگان تاجیک و حوزه مقاومت را بکَشند. همه آنها روزگاری مأموران یک نظام بودند و هیچکدام شان در حد و اندازه راهبری یک ایتلاف بزرگ سیاسی نیستند. در حدی نیستند که بتوانند به نفع طالبان یا به ضرر طالبان، کار مؤثری انجام بدهند.

با شناخت دقیق و با مسوولیت پذیری عرض می کنم که ورود حنیف اتمر به جریان همصدایی، بنابر پیشنهاد و اصرار جنرال عبدالرشید دوستم بود؛ آقای دوستم در جلساتی تأکید بر ورود حنیف اتمر، شاکر کارگر، جلیل شمس و ... به ترکیب ایتلاف داشت که با مخالفت صریح آقای قانونی، استادعطامحمد نور و امیراسماعیل خان و باقی بزرگان مواجه می شود که اتفاقاً فایل صوتی آن که مخفیانه ضبط شده است، بعد از ماهها به تازگی توسط یکی از افراد در اختیار فعالان فضای مجازی قرار گرفته است. این فایل های صوتی اصلا مربوط به دیروز و امروز نمی باشد.

هیچکدام از رهبران سیاسی تاجیک و هزاره به هیچوجه موافق حضور حنیف اتمر در جریان سیاسیِ ضدطالبانی آنها نبود و نیست. تنها فردی که اصرار بر عضویت و همکاری حنیف اتمر در جمع رهبران سیاسی داشته؛ جنرال دوستم بوده و بس. بعد از مخالفتِ بقیه بزرگان با نظر دوستم، با کش و قوس زیاد نهایتا فیصله می کنند که اتمر و ایتلافی که او و استانکزی و جلیل شمس و ... عضویت دارند؛ نه بعنوان یک ایتلاف در ایتلاف؛ بلکه بعنوان تبارز یک همصدایی برگزار بشود که شد.

طبعا هیچکدام از بزرگان جمعیت اسلامی از کار مشترک با حنیف اتمر خوش شان نمی آید. ظاهرا صحبت بعضی بزرگان سیاسی در جلسات، توسط فرزند محمدنسیم فقیریِ لغمانی از افراد نزدیک و نماینده صلاح الدین خان ربانی ضبط شده اند. خروج صلاح الدین خان از این ایتلاف هم تازگی ندارد و آنها چند ماه قبل خارج شده بودند اما حالا این خروج را تجدیدِ اعلام کردند. اینکه صدای آقای قانونی و امیراسماعیل خان و .... توسط جوان تنومند لغمانی ضبط شده اند؛ ادعای تنی چند از بزرگان حاضر در آن نشست ها می باشد که به بنده فرمودند.

لذا این سخنان بی معنا که گویا احمدمسعود و استادعطا، حنیف اتمر را به ایتلاف آورده باشند و یا حنیف اتمر، احمد مسعود را بازی داده باشد؛ کار انسان های بی خبر و یا احتمالاً یک پروژه هدفمند است. اینکه حنیف اتمر و معصوم استانکزی؛ رهبران جمعیت اسلامی و بزرگان ضد طالبان را خط می دهند، ساده لوحی است.

این تحلیل و تبصره که ایتلاف های سیاسی شامل شورای مقاومت ملی، مجمع ملی نجات، جبهه مقاومت ملی و بزرگان جمعیت اسلامی به دنبال مذاکره با طالبان جهت سهمگیری در قدرت هستند نیز از ریشه یک دروغ است.

اینکه جوان هایی در این چند روزه بر فرق اپوزیسیون طالبان کوبیدند؛ از بی خبری و جَوگیریِ آنها است؛ اما من از برادر عزیزمان جناب صلاح الدین خان ربانی گلایه مندم. من خیلی امیدوار بودم که ایشان در راستای اتحاد و انسجام جمعیت اسلامی و سپس بعنوان یک حزب متحد و سراسری؛ در پی تقویت ایتلاف های ضد طالبانی باشند؛ اما حرکت های اخیر ایشان را که رصد می کنم از ایشان واقعا ناامید می شوم. ایشان نیز با استفاده از جوّ احساسات فیسبوکی، بر کمر اپوزیسیون طالبان تیشه می زنند.

من معتقدم که جناب صلاح الدین خان ربانی؛ یا باید آنقدر بزرگ و تأثیرگذار باشند که بتوانند در ایتلاف سیاسی ضد طالبانی، محور و مؤثر باشند؛ همانند استاد شهید ربانی که در "ایتلاف جبهه ملی" که بنده هم افتخار شرکت در برخی جلسات را داشتم و تأثیر حضور و منطق استاد شهید را به عینه می دیدم. و یا ایشان حداقل در پی تضعیف حرکت های ضدطالبانی یا اپوزیسیون طالبان نباشند.

الان شرایط برای قهرکردن ها، شرایط مناسبی نیست. ما در حالت اضطرار هستیم. چیزی برای تقسیم کردن و یا افتخاری برای بزرگ شدن وجود ندارد. امروز، بزرگ شدن و بزرگ ماندن فقط در مبارزه علیه طالبان، امید دادن به مردم و نجات مردم افغانستان از سیطره حاکمیت جاهلان خلاصه می شود.
ادعای رهبری یک حزب ولو که جمعیت اسلامی افغانستان باشد در حالیکه همگی، آواره و پناهنده و بی وطن هستیم؛ خیلی منطق و جاذبه ندارد.

حسینی مدنی
خبرگزاری جمهور

>>>   🙏✍✍آغای حسین مدنی از خبرگزاری جمهور؛
بدون هویت اصیل، بدون شناسه زبانی و تباری-نژادی مردمی و بغیر همه و همه، مبارزه و امید دادن بمردم ات پوچ، خواب و خیال و ... است ....
که بالاخره مردم پارسیگوی و ترکتباران بی هویت را در برابر انتحارگران افعان-هویتی قرار می دهید و بس،
همچون جنبش روشنایی و گروه کاظمی را که در کابل و بغلان به قتل دادید
چون شناسه اجتماعی و نام هویت جغرافیایی و مردمی خود را در سر و تذکره نداشتند
یعنی در هویت تحمیلی شکنجه-خود و محرومیت-شدنی ثبت احوال شده بودند،
زبزا در هویت پشتونی بودند نه هویت ریشه ای تاریخی فرهنگی و خودمردمی !؟
نمی فهمی که ملت مردم و فرد بی شناسه و جعلهویت حذف شدنی است!!!
....

>>>   فعلن این این دار و دسته های مخالف طالبان اکث يت مطلق از اقوام غير پشتون شکل گرفته اند، همانند تشکیل جمعیت اسلامی و شورای نظار که در زمان جهاد صرف بر تاجکان اتکا داشت، زمانیکه جمعیت اسلامی به کمک تاجکان طرفدار ببرک کارمل به قدرت رسانده شدند، تصور می نمودند که ازین فرصت طلایی بدست آمده استفاده نموده و بعد از 1150 سال دوباره یک دولت تاجک را در خطه بر سر قدرت اورند، این تصور غلط و مقاومت سایر اقوام، خاصتن پشتون ها، باعث شد که این بار کج به منزل نرسد، تبعات ناگوار بر همگان واضح است، هرگاه گروهای مخالف نه توانند و یا نخواهند که آغوش خودرا برای همه اقوام افغانستان، خاصتن پشتون بگشایند، در صورت پیروزی و برقراری یک دولت تک قومی منتظر جنگ داخلی دگر باشید!