سمپوزیم جهانی آزادی بیان افغانستان در آلمان برگزار شد، اما شماری از خبرنگاران افغانستان آن را «بی‌ثمر» و «بستری برای پروژه‌گیری» توصیف کردند. منتقدان می‌گویند برگزارکنندگان به‌جای حمایت از خبرنگاران در ایران، پاکستان، هند و ترکیه، این برنامه را «برای منافع شخصی» اجرا کرده‌اند.

صابره نیکزاد نوشت: «در چنین شرایطی این پول باید به خبرنگارانی برسد که در کشورهای همسایه بلاتکلیف رها شده‌اند.»
فردوس پیرزاد نیز افزود: «این بودجه می‌توانست چند خانواده خبرنگار را در پاکستان و ایران نجات دهد، اما همیشه از نام خبرنگار سوءاستفاده می‌شود.»
خالد نیکزاد با اشاره به هزینه‌های سفر برخی شرکت‌کنندگان گفت: «هزینه رفت‌وبرگشت و هوتل یک فرد از کانادا به برلین حدود دو هزار یورو شده؛ در حالی‌ که این پول برای کمک به خبرنگاران ایران و پاکستان گرفته شده بود و حالا حیف‌ومیل می‌شود.»

خبرنگاران می‌گویند نهادهای مدعی حمایت، بدون تجربه رسانه‌ای، فرصت‌های پناهندگی را به نزدیکان خود می‌دهند و خبرنگاران واقعی همچنان با مشکلات جدی امنیتی و اقتصادی مواجه‌اند. آنان خواهان حمایت عملی و واقعی به‌جای برگزاری نشست‌های نمایشی هستند.
خبر عاجل نوشت، اشتراک‌کنندگان از آمریکا، کانادا و شماری از کشورهای دیگر با هزینه‌های هنگفت تنها برای حضور در این نشست سفر کرده و رفت‌وبرگشت انجام داده‌اند.

کد (8)