چهار سال پیش تصویر جنرال فیض حمید رییس استخبارات نظامی پاکستان (آی اس آی)با گیلاس پراز قهوه اش در هوتل سرینای کابل، دهلی را در شوک برد. هندی ها تصور می کردند که بازنده ی اصلی در افغانستان هستند.
اما حالا چهار سال بعد دست امیرخان متقی، وزیر خارجه طالبان در دست سوبرامانیام جیشنکر، وزیر خارجه هند، در دهلی این تصویر را عوض کرد.

هر چند پاکستان بمباران کابل و پکتیکا را همزمان با این دیدار مهم دهلی انجام داد تا به طالبان بگوید که نمی توانید در زمین هندی ها در مقابل ما بازی کنید، اما به نظر می رسد که این بازی اجتناب ناپذیر می شود.
با وجود این، طالبان تلاش خواهند کرد تا با برادران پاکستانی از در برادری و تفاهم وارد شوند و اندیوالی با دهلی را نیز برای فشار بر اسلام آباد ادامه دهند، اما مشخص نیست که این سیاست توازن و تعادلی که آنها عنوان می کنند تا کجا کاربرد دارد و جواب خواهد داد یا نه؟

آنچه روشن است این است که پاکستان می تواند نقش بسیار مخربی در بازی های خود علیه طالبان داشته باشد و این را طالبان نیز می دانند؛ اما سوال این است که آنها در برابر بازی اسلام آباد برگ تی تی پی را به زمین می گذارند یا آنرا هم چنان برای بازی علیه پاکستان در دست شان نگهمیدارند؟

محمد اکرام اندیشمند

>>>   من به عنوان یک ترک تبار می‌گویم،
بله، طالبان بی‌سواد و بد هستند. و هر کاری بکنند، می‌گویم، صد بار از شما بهتر خواهند بود.
شما تاجک‌ها چه کرده‌اید؟؟؟
این مسعودها و ربانی‌ها چه کرده‌اند؟ آیا جز دزدی، غارت و فساد، کارنامه دیگری دارید؟
شرم بر شما که هنوز نام این کشور را می‌برید.
نوروز تیموری

>>>   مدیریت تداوم بازی در زمین هند از هر طرفی که باشد؛ می‌تواند عواقبی شبیه حوادث غزه، سوریه، لبنان و ایران داشته باشد.
پاکستان —در پنج دهه بحران افغانستان سرمایه گذاری هنگفتی استخباراتی، انسانی و مالی نموده است. اگر در اهداف استراتیژیک شکست بخورد، و توازن قوا با هند برهم بخورد، آشفتگی اوضاع پاکستان وسعت بیشتر یافته و هر چهار صوبه پاکستان(خیبر پختونخواه، پنجاب، سند و بلوچستان)، دامنگیر بحرانی خواهند شد که در نهایت مجبور به اعلان خودمختاریخواهندشد و کشور پاکستان به چهار مملکتِ—پشتونستان، پنجاب، بلوچستان و سند تقسیم خواهد شد.

>>>   پاکستان یک کشور تروریستی است که زود تر باید نابود شود. ما باید با هندی ها روابط بسیار نزدیگ ایجاد کنیم تا پاکستان نابود شود

>>>   👈👈👈افغانپشتونطالبان و هم مردم ناقلین پشتوزبانان پس از ختم جنگ اکراین و فلسطین، از ولایات مرکزی، شمالی و هم از شمالغرب سرزمین ما کوچ و فراری داده می شود و بطرف مرز پاکستان مثل هر رانده می شوند

>>>   آقای اندیشمند !!!!!
با تاسف باید گفت که طالبان به کمال هوشیاری سیاست میکنند ،کاری که شما تاجیک‌ها از اجرای آن در تمام مدت پنجاه سال اخیر عاجز بودید.
برای طالب ستیج گرفتن در یک کشور خارجی تسلیمی سفارت ، برد بزرگ سیاسی است.واقعا هم همینطور است ،من تعریف نمیکنم ،حالت چنین است.
طالبان با استفاده از مصونیت دیپلوماتیک سفارت ،از ورود ژورنالیستان زن جلوگیری کردند ،خوب ،چون سفارت یک کشور جز خاک انکشور محسوب می‌شود ،به همان خاطر از ورود زن جلوگیری کردند اما نقطه قابل عطف این است جانب هند که پیشنهاد امیر متقی را که زنان در کنفرانس مشترک مطبوعاتی حضور نداشته باشند ،نیز پذیرفت ، که برای من تنزل دیپلوماسی هند را نشان می‌دهد.در حالیکه هندوستان میتوانست در برابر این پیشنهاد تبم طالبان مقاومت کند و اصول و اساسات دموکراتیک هند را زیر پا نکند ، این طالب است که تشنه بر قراری روابط با کشورهای جهان ....نه هند!!! ولی هندوستان امروز ،دگر انکشور محبوب برای همه نیست.باهر گروه ،حاضربه سازش اند ،یعنی در یک کلمه پایبند هیچ نوع اصول اخلاقی و دموکراتیک نیستند ،اصلا از کشوری که با اسراییل نزدیک ترین رابطه را دارد و هزاران هندو در اسراییل مزدور اند ،نمیتوان گله داشت.طالبان در بازی میان اسلام آباد و دهلی حیثیت شاهین ترازو را دارد ....چون طالب شناخت بین المللی ندارد نمیتواند با هند زیاد روابط دوستانه تا سرحد عقد قرار داد های دوجانبه نظامی داشته ،طوریکه افغانستان در دسامبر 1979با اتحاد شوروی به مثابه یک کشور مستقل عقد کرد...که پاکستان انرا تحمل کرده نتوانست و افغان را با افغان بنام اسلام استعمال کرد و موفق هم شد
جنرالان پاکستانی برای طالبان تا یک سرحد معین میدان داده و می‌دهند ولی ،اگر روابط طالب از دایره ای معین با هند بیرون رود پاکستان همانطوریکه رهبران تنظیم‌های اسلامی را خر خود ساخته بود حالا نیز ظرفیت اجرای چنین نقش را دارد و می‌تواند برای طالب خطرناک ثابت شود...پاکستان می‌تواند جلو TTP را بگیرد ،اما میگذارد که این گروه یگان فعالیت تخریبی در خاک پاکستان اجرا کنند بخصوص که قربانیان شان پشتونهای پاکستان است که برای پنجابی های پاکستان کشته شدن هزار و ده هزار پشتون قابل هضم است و به همین بهانه پاکستان بنام TTP می‌تواند وقتا فوقتا داخل خاک ما شود و دست آزاد در اجرای فعالیتهای نظامی در خاک افغانستان داشته باشد .تی تی پی یک بهانه برای پاکی ها است. Pakis ها در معامله گری سرآمد کشور های جهان اند ،یک روز در آغوش عربها اند یک روز در آغوش امریکایی ها و روز دگر در آغوش یک قدرت دگر.
به جواب سوال شما آقای اندیشمند باید گفت که طالب بیش از روابط تجارتی و تخنیکی ،با هند بالا تر از آن نمیتواند داشته باشد ،پاکستان مانع می‌شود....همانطوریکه موساد اسراییل در مورد شخصیت های بلند و مطرح جهان اسناد دارد ،ای اس ای پاکستان نیز در مورد تمام رهبران جهادی افغانستان دوسیه های قطور دارد ...برای پاکستان فرقی نمیکند که طالب تا کدام حد با آیتی پی رابطه دارد ... آنها از این موضوع بیمی ندارند و به همین خاطر برعکس دوره نخست طالبان که پاکستان برای شناخت بین المللی آنها لابی گری میکرد ،اینبار قضیه بر عکس است...طالب هم میداند که با یک اشاره پاکستان به امریکا گلیم شان جمع می‌شود.
ببرک کارمل و نجیب بار ها به مخالفین خطاب کردند که سلاح بر زمین بگذارید ،با هم متحد شوید تا سرنوشت ما بدست پنجابی ها نیافتند ولی ،اسلام دوستان قلابی ما قسم در برابر پاکستانی ها خورده بودند که تا کلید افغانستان را برای پاکستان در برابر یک مشت طلا و دالر تسلیم نکنند ،شیر مادر برای شان حرام خواهد بود. چنین شد. در این راه احمد شاه مسعود استاد ربانی و دگران سر خود را دادند .....
اما بیایید به این نکته توجه کنیم که هندوستان در پانزده سال اخیر سیاست پیگیر و متعهد نداشته است در یک سخن تمام دیپلوماسی هندوستان در محور شخصیت سازی آقای نریندر موردی چرخیده و مبچرخد.برعکس پاکستان در مقابل فعال بوده است.جنرالان و سیاسیون پاکستان با یک اشاره اسیر امریکا ،حکومت قانونی عمران خان را با کودتای پارلمانی سرنگون کردند ،محو طالب برای شان هم چندان مشکلی ندارد و اینرا طالبان به خوبی میدانند ....طالبان به پاکستانی ها تعهد سپرده اند که افغانستان را به همین شکل تا سرحد ممکن اداره خواهندکزد و به سایر اقوام مقامی تفویض نخواهد شد ...
هندی ها قدم بقدم در عرصه ای سیاست خارجی ناکام بوده اند زیرا لغزشهای مودی گاهی به طرف شرق و به غرب ،کاملا حیثیت سیاسی هندوستان را لکه دار ساخت و بخصوص مهاجرتهای غیر قانونی و موضعگیری اروپاییان کانادا یی ها ، استرالیایی ها در برابر هندی ها...
فخر اهنگر