در اسلام تنوع فکری و مذهبی وجود دارد . از جمله این تنوع‌ها وجود تصوف ، عرفان و طریقت‌های گوناگون در میان مسلمانان مخصوصا در مسلمانان اهل سنت و جماعت است.
طالبان در واقع با تصوف و طریقت‌ها که سابقه تاریخی طولانی در قلمرو خراسان بزرگ دارد مخالف است چون آداب تصوف و آیین‌های آنان را چندان مطابق با آداب شریعت نمی‌دانند، این اختلاف بین اهل ظاهر و طریقت یک اختلاف قدیمی و کهن است.
لذا در میان مسلمانان تقریبا حق پیروی هر مسلمان از مذهب و افکار دینی خود که شامل تصوف هم می‌شود،محترم دانسته می‌شود و سرکوب عقاید و باورهای متفاوت در خود اسلام چندان مبنای دینی و مذهبی ندارد.

طالبان به تنوع فکری در اسلام و آزادی دینی و مذهبی باور ندارند، اختلاف اهل ظاهر با طریقت یک اختلاف قدیمی است ، هرچند طالبان نوعی از تصوف را که مبتنی بر آدب فقهی باشد و بر مراقبه استوار باشد رد نمی‌کند اما با تصوف آیینی به این دلیل که از نظر آنان آیین‌هایی را اجرا می‌کنند که ابداع خودشان به شمار می‌آیند مخالفت می‌کنند. در واقع طالبان حق فرد و گروه را بر پیروی از افکار و عقاید دینی و مذهبی خود به رسمیت نمی‌شناسند. دستور نامه موسوم به امر به معروف و نهی از منکر شاهد بر این مدعا است و لذا به آسانی آزادی دینی و مذهبی را حتی در میان خود مسلمانان نقض می‌کنند.

آذار و اذیت اهل تصوف ، قابل حمایت نیست نقض حق انسان بر پیروی از افکار معنوی خویش و مخالفت با یکی از بزرگترین سرمایه‌های معنوی و فرهنگی اسلامی است. کسانی که از این آذار و اذیت‌ها ندانسته استقبال می‌کنند تیشه به ریشه خود می‌زنند و اسباب ذلت و تضعیف جامعه را فراهم می‌کنند.
یادداشت: معنا و اهمیت این سخن و موضوع وقتی خوب فهمیده می‌شود که کتاب مقاومت عاری از خشونت مطالعه شود.

محمد امین احمدی

>>>   طالبان از اساس آزادی فکری و مذهبی را نمیپذیرند چه برسد به نقض آن.
دین طالبان کلام ملا هبت است ، نه کم نه زیاد.