همانطور که وزارت خارجه ایران توضیح داده است، اظهار آمادگی آقای پزشکیان برای سفر به افغانستان، بیش از آنکه اطلاع دادن از یک سفر قریب‌الوقوع باشد، دادن یک سیگنال به طالبان است.

رییس جمهور ایران، در سخنان خود، پس از آنکه از لزوم تکریم مهاجرین افغانستانی در پروسه اخراج آنها سخن گفته، اضافه کرده است: «در صورت تحقق تمهیدات متناسب و ترتیبات لازم آماده سفر به این کشور برای گشودن صفحه‌ای جدید در تاریخ روابط فیمابین هستم.»
به احتمال زیاد، مقصود آقای پزشکیان از تحقق تمهیدات، تحقق تحویل سهم حقابه ایران از رودخانه هیرمند است. هرچند که نگرانی های امنیتی و به ویژه امنیت مرزی با افغانستان هم همیشه دغدغه ایران بوده است.

اینطور به نظر می‌رسد که سخن آقای پزشکیان به این معناست که اگر طالبان، نسبت به برخی از مطالبات ایران تمکین داشته باشند، شخص آقای رییس جمهور آمادگی دارد سفری به کابل داشته باشد که معنای آن، در حقیقت رسمیت دادن به اداره طالبان است.
در دوران حکومت پیشین، حداقل نیمی از حاکمیت و قدرت در همسویی با ایران بود و مابقی، همسو با غرب و آمریکا.
اما به نظر می‌رسد در شرایط فعلی، سطح نقش آفرینی ایران تا جایی پایین آمده که در بدل مطالبات دم دستی و سطح پایینی همچون همکاری‌های محدود طالبان در حوزه آب، یا تعهد طالبان مبنی بر نقش نگرفتن در تهدید های امنیتی، حاضر است امتیازی به طالبان بدهد که هیچ کشور دیگری جز روسیه، تا کنون حتی به آن فکر هم نکرده است.

معروف است که دنیای سیاست، دنیای بده و بستان است. سیاستمداران ایرانی هم حتما سود و ضررهای خود را در نحوه تعامل با طالبان لحاظ می‌کنند، اما تجربه چهار سال تعامل یکطرفه ایران با طالبان نشان داده که این گروه، پس از گذشتن خرشان از پل، به هیچ تعهدی پایبند نیست.
ایران در چهار سال گذشته، کم به طالبان امتیاز نداده است، اما همه آن امتیازها، کمترین آورده ای برای ایران نداشته است.
به نظر من، مهمترین دلیل عدم کامیابی ایران در افغانستان، عبور از مردم افغانستان و دل بستن به اداره ای است که مشروعیت داخلی هم ندارد چه رسد به مشروعیت بین المللی.

اگر سیاستمداران ایرانی، طرف مردم افغانستان می ایستادند، با قدرت همین مردم، حقابه را به عنوان کمترین دستاوردشان محقق می‌کردند.
سفر احتمالی آقای پزشکیان به کابل، در شرایط فعلی و به ویژه پس از چند موج مهاجر ستیزی سازمان یافته در ماه‌های اخیر و نابسامانی‌های فراوان در روند اخراج مهاجرین، بر فاصله میان ملت افغانستان با ایران خواهد افزود.
قطعا اگر مردم افغانستان با ایران همراه نباشند، طالبان به عنوان طرف قرارداد آمریکا در منطقه، هیچ امتیاز قابل توجهی در میدان عمل به ایران نخواهد داد حتی اگر بر زبان، وعده های چرب و شیرین به تهران بدهند.

سید احمد موسوی مبلغ

>>>   کاظم همایون
لنگی به‌جای آب: گفت‌وگویی خیالی با رئیس‌جمهور ایران پیش از سفر به کابل!
خبرنگار افغان‌ستانی (با لبخند نیشدار):
آقای پزشکیان! می‌روید کابل برای باز کردن بند هیرمند، یا تمرین خم‌کردن گردن برای بستن لنگی؟
پزشکیان:
ما می‌رویم تا نشان دهیم سیاست فقط امضا نیست؛ گاهی باید گردن را هم خم کرد… برای پوشیدن لنگی!
خبرنگار:
تالبان زبان پارسی را جرم می‌دانند، شیعه را بدعت، زن را موجود اضافی! در چنین شرایطی، دنبال آب هستید یا آبرو؟
پزشکیان:
آب اگر بیاید، برکت است؛ اگر نه، لبخند خرج می‌کنیم… حتی وقتی دهان‌مان خشک باشد!
خبرنگار:
شما مردم افغانستان را در رسانه‌ها «کم‌سویه» خواندید. حالا با همین مردم، نماینده‌ی عزت ملی شده‌اید؟
پزشکیان:
ملت ما مثل باتری است؛ شاید در کابل یک شارژری پیدا کنیم که غرورمان را شارژ کند!
خبرنگار:
تالبان لوحه‌های فارسی را کندند، آب را بستند، مذهب‌تان را حذف کردند، پهپاد فرستادند… حالا هم از شما انتظار لبخند دارند؟
پزشکیان:
فقط مانده لنگی‌شان را هم بیارم تهران و به هیئت دولت بگویم: «اینم یادگار تعامل!»
خبرنگار:
می‌روید دنبال آب، ولی با لنگی و وعده‌ی سر خرمن برمی‌گردید. این واقعاً دیپلماسی‌ست یا تئاتر؟
پزشکیان:
سیاست بدون نمایش؟ مگر می‌شود؟ ما ایرانی‌ها استاد نمایش‌ایم؛ تراژدی، کمیدی، هرچه بخواهید!
خبرنگار:
اگر تالبان بگویند پارسی صحبت نکنید، چه خواهید کرد؟
پزشکیان:
از قدیم گفتیم: سکوت نشانه‌ی ادب است! ما هم مؤدبانه خاموش می‌شویم… البته ترجمان می‌بریم؛ هم ترجمان زبان، هم ترجمان عزت!
خبرنگار (با لبخندی محتاط):
تشکر از مصاحبه! خیلی خرسندیم که جناب‌عالی بی‌آب و بی‌آبرو نشدید!

>>>   آقای پزشکیان!
شنیده‌ام که کابل تشریف می‌برید. چه‌ خوب، شما اولین رییس‌جمهور جهان هستید که به دیدن طــالبان می‌روید. حق دارید، برای‌شما انسانیت معنایی ندارد. اگر می‌داشت ده ها هزار پسر و دختر آزاده‌ی ایرانی در زندان‌ها و شکنجه‌گاه های شما وحشت زمان را که در تاریخ ثبت خواهد شد، تجربه نمی‌کرد. شما که در اعدام جوانان کشور تان فقط به دلیل نقد و ابتدایی‌ترین آزادی‌های شهروندی، دست همه‌ی کشور های دیکتاتوری جهانی از پشت بسته‌اید، با طــالبان چه فرقی دارید؟ خوب است تا هیأت عالی‌رتبه تان اشکال پیش‌رفته شکنجه، آزار و برخورد های ضد انسانی را برای برادران طـالب تان آموزش دهد. این شاید بزرگ‌ترین پیامد سفر شما باشد.
تصور نکنید که با این سفر تان به رژیم ستم‌گر طــالبان در قندهار مشروعیت می‌بخشید. کسی‌که خود مشروعیت ندارد، چگونه سبب مشروعیت دیگران خواهد شد؟ این‌را همه می‌دانند که فغان مردم شریف ایران از دست حکومت فاسد شما به عرش آسمان رسیده است. مردم تهران، اصفهان، شیراز، مشهد و... از کم‌بود برق، آب و گاز به تنگ آمده اند. موســـاد اطاق‌های خواب رهبران سیاسی و نظامی شما را هدف می‌گیرد. وزرا و مشاورین رهبران شما فاسد ترین افراد جامعه ایران هستند. انزوای سیاسی و جهانی ایران بر همه آشکار است. نیابتی‌های شما رو به زوال هستند. شما دولتی را اداره می‌کنید که به هیچ قول و وعده‌‌های داده شده به مردم بیچاره و عزیز ایران عمل نکرده است. در چنین شرایطی که مردم عزیز ایران و همه‌ی جهان از شما روگردان اند، چه راهی باقی می‌ماند به جز مراجعه به طــالبان! شرم نیست، شما با این سفر روی تان را در مناسبات جهانی ایران سیاه می‌سازید.
اما سفر شما سه دستاورد مهم برای‌ ولایت فقیه خواهد داشت. اول این‌که طــالبان در کشتار، شلاق‌زدن در ملای عام، اهانت به زنان و تحقیر انسانیت در کشور هم‌سایه تان با جرأت‌تر عمل خواهند کرد. دوم این‌که ملا ها مفاهیم چون دولت ملی و فراگیر را در افغانستان، در گودال های مدرسه های مذهبی به خاک خواهند سپرد و سوم این‌که دانه‌ی سرطانی عقب‌ماندگی، جهالت و بربریت در برابر تمدن و شکوفایی، پایه های بدنه‌ی کشور فقیر ما را خواهد بلعید. شما همین را می‌خواهید، نه؟ پس بیایید، عجله کنید. این خواست اصلی رژیمی در هم‌سایگی ما به‌نام جمهوری اسلامی ایران است.
اما به یاد داشته باشید! سه چیز شما را به شدت تحقیر و به عنوان زشت‌ترین رییس‌جمهوری معرفی خواهد کرد که افغانستان تا هنوز میزبانش بوده است.
اول این‌که شما ادعا دارید کشور هم‌فرهنگ، هم‌زبان و هم‌تمدن ما هستید. باور کنید که با این سفر زبان مشترک، تمدن مشترک و تاریخ مشترک ما، شما را برای همیشه نفرین خواهد کرد.
دوم این‌که رهبران شما از خمینی گرفته تا خامنه‌ای همیشه گفته اند که ایران مدافع ارزش‌های امام حسین است. سفر شما برای دیدار طــالبان اهانت به خون نواسه پیغمبر خداست. شما حلقه حقارت را به گردن می‌آوزید و به دیدار کسانی می‌روید که پیروان حماسه کربلا را در کشور من اهانت می‌کند.
سوم این‌که شما همیشه داد از وقار ایران می‌زنید و در آخرین سخن‌رانی تان از حیثیت و آبروی ایران در صحنه‌ی جهانی سخن گفته اید.
آقای رییس‌جمهور با حیثیت و با وقار!
به یاد داشته باشید که از شما در افغانستان یک فرد بی‌سواد به نام ملا حسن آخُند رییس‌الوزرای طــالبان استقبال خواهد کرد. کسی‌که نه سیاست بلد است و نه اقتصاد، حتی سخن‌گفتن برایش‌ دشوار است. رهبر طـــالبان شما را به حضور نخواهد پذیرفت. این حقارت را از پیش برای‌تان تسلیت می‌گویم.
حرف نهایی این‌که قلب‌های دردناک صد ها هزار هم‌میهن من که شما بدون رعایت ابتدایی‌ترین ارزش‌های انسانی به نام تبعه، افغانی پدرسوخته و جاسوس موساد از ایران اخراج کردید، با نفرین و انزجار در انتظار شما خواهد بود. لطفا تا می‌توانید خود را بپوشانید!
یادداشت: این نامه به دفتر آقای پزشکیان فرستاده شده است.
دکتر ملک ستیز

>>>   ایران ماجرین افغانی را حمایت کنند درظرف یک هفته حق ابه را گرفته می دهید طالبان را کشور های همسایه این قدر قوی فکر نکنند طالبان بدون حمایت ملت است طالبان تنها یک گروهی است فکرکنند یک دیوار شکسته است به یک وهل داده چپ میشود طالبان فعلا از سایه خودش می ترس طالبان یک پروژه امریکایی است کشور جمهوری ایران ماجرین حمایت کنند مسلح نماید اب را دریک هفته به ایران سرازیر می نمایان کشور ازملت افغانستان حمایت کنند نه گوره پروژه ارزان قمیت امریکایی را کشور ایران حمایت ازطالبان به جایی نمی رسید حمایت ازطالبان اشتباه بزرگی است

>>>   این مود را اولین مرتبه نریندرا مودی صدر اعظم هند براه انداخت.
بند سلما را در افغانستان که به کمک هند ساخته شده بود،درست در هنگامی افتتاح کرد که سالگرد تولد نوار شریف صدراعظم وقت پاکستان بود. بعد از افتتاح بند سلما،مستقیم به پاکستان رفت تا (جنم دن) یا سالگره نواز شریف را برایش تبریک بگوید.
هرچند کلمه (جنم دن) که در زبان هندی و یا اردو استفاده میشود،معنی دیگر دارد.
زمانی که مسلمان ها هند را فتح کردند،یک تعداد هندو ها یا به زور و یا به رضا می آمدند و مسلمان میشدند.
مسلمان ها برایشان میگفتند که:
جانم! دین ات مبارک باشد!
آنها میپرسیدند که این چه معنی دارد؟
مسلمان ها در جواب میگفتند که تو از نو تولد شده یی!
از همین جا این واژه به معنی سالگرد تولد در هندوستان شد.
به هرصورت!
چند وقت بعد مجاهدین کشمیری بالای یک موتر سربازان هندی در کشمیر حمله کردند و سی تا چهل نفر را کشتند.
در همان وقت محمد بن سلمان ولیعهد عربستان به هند سفر کرد و خود نریندرا مودی در میدان هوایی به استقبال اش آمد.
در فرانسه نیز امانویل مکرون بعد تطبیق بعضی قوانین سختگیرانه در فرانسه علیه مسلمانان و گرفتاری یک تعداد آنها به کشور های عربی خلیج سفر کرد.
جو بایدن بعد از شروع جنگ غزه و بمباردمان غزه به فلسطین رفت و با محمود عباس ملاقات کرد.
حالا نوبت پزشکیان است که بعد از اخراج افغانها از ایران،به افغانستان میخواست سفر کند. این که این سفر انجام میشود و یا نه،هنوز معلوم نیست.

>>>   Eivaz Farhang
طالبان می‌دانند که نزدیکی بیش از حد به ایران، به معنای از دست دادن حمایت امریکا است. بنا هیچ نیازی به حمایت ایران ندارند.
این ایران است که با دادن امتیاز یک جانبه به طالبان، در تقلاست که آنان به درد سری برایش تبدیل نشود.

>>>   Mir Behrad
ایرانی ها کاری را که نباید می‌کردند، کردند ولی مردم افغانستان به خصوص مردم شرافتمند هرات پاسخ خوب و درخور دادند.
طالب تحت هیچ شرایطی به ایران امتیاز نخواهد داد. دلیل این امر هم مثل آفتاب روشن است. ایرانی ها بهتز بود دست کم جهت مردم افغانستان را رعایت می‌کردند.
حالا که نکرده طالب افکار عمومی را هم با خود دارد و به راحتی مسیری را در قبال ایران در پیش خواهد گرفت که به منابع مالی و سیاسی خود متعهد شده است.

>>>   Rohan Jan
چی خوب گفتید جناب مبلغ واقعا اگر طرف مردم می‌ایستادند حق آبه گرفتنش خیلی آسان بود ولی اکنون چنان جوی علیه ایران صورت گرفته که مردم حاضر نیست حتی نامی از ایران بشنوند

>>>   Rohan Jan
نمیدانم چرا وقتی این بنده خدا را می‌بینم ناخودآگاه بیاد مرحوم اشرف غنی میفتم؟

>>>   حبیب الله علیزاده
امر ایرانی‌ها طرف مردم افغانستان می‌ایستاد، چگونه حقابه می‌گرفتند؟

>>>   Ali Rezaie
طالبان تاکنون خوب بازی کرده اند یعنی هم از آخور خورده اند و هم از توبره

>>>   QorbanAli Salehi
متاسفانه آخرین رئیس جمهورهای جمهوری اسلامی بی کفایت ترین شان درمسائل سیاسی است، ولذا است که دشمنانش چنگ ودندان تیز کرده.

>>>   لطف الله
اگر طالبان به ایران امتیاز بدهند، مردم ناراض چه کرده خواهند توانست؟

>>>   Haidar Ali
ايران ، كلبدين را هم خيلي زياد كمك كرد آخرش چه شد؟ از ايران شكايت كرد و شيعه كشي اش زياد تر آنهم توسط مزاري ....و دوستم .... ايران احزابي را كمك كرد كه جز خيانت و انسان كشي و جنايات غير قابل وصف ، دست آوردي نداشت . كساني كه در رابطه با احزاب سياسي افغانستان و مردم افغانستان كار مي كنند ، كاملا ناكام و ناموفق برده كه عاقبتش به خير .

>>>   من یک افغان به نویستده و نظر دهندها مفت خور هر کشور برای منافع ملت خود کار میکند نه مثل شما چاپلوس ها که سر قدرت باشید هیچ کس را نمیسناسی وقت هم از قدرت فراری شدین دیگه کاسه ای گدای بیغرتی بی وجدانی بی عزتی بدست میگرین سفر اقای پزشکیان هیچ گیره ای از افغانستان بار نمیکند فقط به خاطر منافع کشور وملت خود میرود اگر برای ایران افغان ها موهیم بودن دست جمعی پله ای بیرون نمیکردن پس این قدر چاپلوسی این قدر ..... این قدر بی عزتی نکنید تمام