اسطوره‌سازی، افسانه‌ اندیشی و تقدس‌ پروری از نیاز روانی انسان به معنا، امنیت و هویت سرچشمه می‌گیرد و در شرایط بحران، ترس و ناپایداری اجتماعی تقویت می‌شود. این پدیده‌ها توسط نهادهای قدرت برای مشروعیت‌بخشی و کنترل ذهنی جامعه هدایت و بازتولید می‌شوند. جوامع سنتی و تحت سلطه نظیر جامعهٔ ما بیشتر در معرض این آسیب قرار می گیرند. درین جوامع شخصیت های مطرح سیاسی و مذهبی آن‌چنان فرا انسانی تصور می‌شوند که نقدشان نه فقط دشوار، بلکه جرم تلقی می‌گردد. این قداست شاید در ظاهر نوعی آرامش روانی ایجاد کند، اما در واقع ابزاری است برای سرکوب اندیشه و تثبیت سلطه.

در جامعه‌ی اسطوره اندیش ما، برخی چهره‌های سیاسی-مذهبی در جایگاه بت های فکری نشسته اند و چنان قداستی یافته‌اند که حتی نقد آرام و عقلانی آن‌ها با واکنش‌های شدید و برچسب‌های توهین‌آمیز مواجه می‌شود. این تبعیض در نقد، حاصل نوعی افسانه‌زدگی‌ و اسطوره اندیشی است که آگاهی و عقلانیت را فلج می‌کند.
مساله وقتی بحرانی‌تر می‌شود که مرز نقد سازنده و علمی با فرافگنی و تخریب آگاهانه مخدوش گردد. نقد علمی یعنی دیدن واقعیت با چشم باز، تکیه بر مستندات، و خواستِ اصلاح فارغ از حب و بغض، در حالی که هیاهو و فرافکنی، بیشتر تخلیه‌ی روانی‌ و موج سواری است تا تولید آگاهی.

در جهانی که حتی ساحت تقدس پیامبران و خدایان فرو ریخته و در بستر تاریخ نقد و بررسی می‌شوند، چرا برخی سیاستمداران باید همچنان در پناه اسطوره‌ها بمانند؟
افسانه‌زدایی نه تخریب است، نه بی‌احترامی؛ بلکه بازگرداندن انسان‌ها به جایگاه واقعی‌شان در تاریخ است.
راه گفتگو، از تمایز شفاف میان نقد عقلانی و هیاهوی مخرب می‌گذرد و بلوغ اجتماعی بار می آورد که متاسفانه ما ازین بلوغ هنوز فرسنگ ها فاصله داریم.

رزاق رحیمی

>>>   درست نویشتی اگر واقعا خودت هم حامین تور باشی خدا نکند که گفتار ت به با افکار ت همخوانی نداشته باشه یا به گفتار خودت برای فریب مردم عام باشد اگر توانستی اینها را بت قرار ندادی خودت 1 احمدشاه مسعود 2 ربانی 3حکمتیار 4 دوستم 5 اسماعیل خان 6 عبدالله 7 امرالله صالح 8 احمد مسعود 9 دوستم صاب شما نویسنده ها محترم سیاسیون ها شما استاد ها هیچ کدام تان برای کل ملت افغانستان نه نویشته ای هر کدام تان برای خود یک بت داری با این افکار بت فرستانه شما ملت را به این راه قومیت و زبانی آلوده ساختین اگر شما واقعا در فکر این ملت و این کشور آستین شما سیاسیون استادان دانشگاه نویسندها از همه اقوام افغانستان اگر به اجماع کلی یا دوحذبی رسیدین به دور از قومیت وزبانی افغانستان گل گلزار میشه اگر تا وقت هر کدام تان برای خود با جور کرده باشید از ملت عادی چی توقو دارید ملت که برای شما بی وجدان ها کم نگذشتان در این چهل پنج سال بهترین اولادشان بهترین برادران خود بهترین اقاریب بهترین جوانان این مملکت به شما در این راه دادن نتیجه چه شد اونها روز به روز بر غم های ش افزوده شد حتی به جای رسیدن که نان شب را نداشتن اما شما در افغانستان بهترین جای داد بهترین خانه بهترین ماشین بهترین سرمایه دالری در افغانستان مال شما بود در وقت فرار از افغانستان اکثر تان یا با هواپیما یا با ماشین شخصی به کشورهای خارجی رفتین حال در خارج هم بهترین خانه ها بهترین ماشین ها جیب ها پور از دالر حال بیا به ملت اون ها که به خارج یا با پاسپورت یا قاچاقی اون ها که پاسپورت داشتن وقت ش تمام شد دار ندار حامین بود که از دست رفت اون ها قاچاقی رفته بودم حال هر دو گروه هم پاسپورتی هم قاچاقی دوتایش رد مرز مینه اون ها که در افغانستان ماندن یا پول نداشتن یا پای رفتن نداشتن شما سیاسیون شما رهبران شما استاد دانشگاه ها شما جنرالان به این ملت به این کشور بی غیر بدبختی کدام چیزی بهش شان دادی بی غیر رنج غم اندوه باز چی فریبی ها چی شیطنت ها چی نیرنگ بازی ها واقعا که شما از شیطان رجیم هم بتر آستین افسوس بحال شما صد افسوس به این ملت افغانستان که شما خود را جای سیاسیون رهبران استاد جنرالان جا زده است

>>>   شاید فقط رهبر طالبان برایشان مقدس باشد آنهم چون نیروهایش اکثرا بی سواد و در جامعه قبیله ای رشد کردند وگرنه ما فارس ها سالهاست از قهرمان سازی خسته آیم و نتیجه اش را هم بارها دیده ایم حتی احمد شاه مسعود هم برای ما قهرمان نبود وگرنه دور پسرش را مردم می گرفت