به گزارش شبکه اطلاع رسانی افغانستان ( afghanpaper )، چهل و چهار سال قبل، مردم غیور هرات، رشادت و دلاوری نیاکان خود را به منصه ظهور رسانیده؛ مظهر قیام و عدالتخواهی در مقابل استعمار بزرگ قرن گردیدند.
مردم ظلم ستیز هرات با قیام در برابر متجاوزین و مزدوران شان، به ارزش های اعتقادی و ملی ارج نهاده، سرآغاز قیام مردمی در کشور شدند.

اواخر زمستان 1357 هرات شاهد قيام حماسه آفرين دهها هزار انسان پاك و سر بر كف و شهادت بيش از 25 هزار فدايي راه حق بود. در آن لحظاتي كه دشمنان دين و وطن اين فروخته شدگان وابسته به اجنبي پلان هاي ناجوانمردانه اسارت و بندگي را مي كشيدند و نا بخردمندانه مردم مومن ما را زير شكنجه هاي روحي و جسمي به جرم خدا پرستي شهيد مي ساختند مجاهيدن راه حق و سر سپردگان وطن كمر همت بستند و مقابل خونخوار ترين دشمنان دين و و طن قيام كردند.

با روی کار آمدن دو حزب کمونیست خلق و پرچم، خانواده جمهوری سلطنتی محمد زایی ها، از اریکه قدرت فرو غلطید. رجـال سیاسی آنها توسط سران خلقی و پرچمی، به کام مرگ و نابودی رفته، از فراز زندگی فرو افتادند.
داوود خان و خانواده او که به اثر اشتباهات سیاسی خویش برای احزاب کمونیستی فرصت تلاش های سیاسی را فراهم نموده بود ؛ اولین قربانی های بود که در تعقیب آن، تعداد کشته های مردم افغانستان توسط کمونیست ها از مرز یک ميلیون نفر گذشت. کمونیست ها در ابتدای امر با سر دادن شعار های خلقی و کارگری دست به تقسیم اراضی مردم و توهین زمین داران زدند.
صدها هکتار از زمین های صاحبان زمین را میان افراد بی زمین کشور، بدون رضایت مـالکان زمین ها و همچنین با عدم خشنودی زراعت کاران، توزیع نمودند. آن‌ها اقدام به توهین زنان، دهقانان، زمینداران و سرمایه داران کردند.
برای دختران که باید به خانه شوهر می رفتند مبلغ 300 روپیه افغانی مهر تعيین کرده، و همچنان برای سواد اجباری زنان و پیرمردان 70 ساله را راهی کلاس های سواد اجباری ساختند و علیه ارزش های دین و فرهنگ بومی مردم شعارهای ضد دینی سر می دادند. از روزنامه های کشور مظاهر دینی و فرهنگ ملی و بومی مردم را حذف نمودند. برخی عناوین مجلات و روز نامه های کشور را که نشانه های دینی داشت محو نمودند. در برخی از روزنامه ها وجود و قدرت خدا را مورد استهزاء قرار دادند و عقاید دینی و ویژگی های ملی مردم را به باد انتقاد گرفتند.

از جانب دیگر دستگیری های وسیع علماي دینی، صاحب رسوخان ملی، دانشجویان، معلم ها، دانش آموزان، تجار و امامان مساجد، محصلین دانشگاه ها را به بهانه های ضد ملی و مخالفت با رژیم کمونیستی و خلقی روانه زندان ها ساختند. سخن رسمی و غیر رسمی آنها این بود که از تمامی مردم افغانستان برای ما فقط شماری از اعضاي حزب دموکراتیک خلق کافی می باشد. کمونیست ها در دشمنی با مردم سران آنها را در دل سیاه شب ها شناسایی نموده، آنها را در دشت ها و دمن های نزدیک شهر و در قبر های دسته جمعی مدفون ساختند.

نويسندگان و تاریخ پژوهان، تعداد کشته های سال های 57 تا 71 را بیش از یک ميليون نفر تخمین می زنند. این فاجعه تلخ و ظالمانه که با پشتیبانی ارتش سرخ روس تزاری انجام گردید. بیش از دو میلیون معلول و زخمی و بی دست و پا بجای گذاشته است.
مراکز آموزشی، تعلیمی، تجارت و دیگر پیشرفت های صنعتی و فنی، بر اثر این رخداد تلخ و ناگوار رو به ویرانی و نابودی گذاشته است و در طول سی سال، جای آن را استعمـال اسلحه و آتش و خون و جنگ و کشتار مردم بیگناه پر نمود. اما چنین وضعیتی برای مردم افغانستان بیش از چند ماهی قابل تحمل نبود و سر انجام صبر مردم پایان گرفت.

دامنه قیام ها و قربانی ها به وسعت جغرافیای کشور توسعه یافت. اولین قیام در اول حوت 1357 توسط سرداران و سپاهیان و صاحب منصبان مسلمان در فرقه عسکری جـلال آباد آغاز گردید. آنها جمع فراوانی از گماشتگان روس را به کام مرگ فرستادند؛ بالاخره همه شان جام های شهادت را سر کشیدند. در کمتر از یک هفته، بعد از قیام جـلال آباد، مردم سلحشور دره صوف و بغلان پرچم عزت و سر افرازی جهاد را بر افراشتند و جمع کثیری از کمونیست ها را به آتش و خون کشیدند.

کمونیست ها نیز از کشتن پیر و جوان دریغ ننمودند. تانک های روسی را بر روی جماعت مردم راندند و قتل های عام انسانی را در تاریخ کشور به ثبت رساندند. دامنه قیام های مردمی در روزهای 21 و 22 حوت 1357 ولایت ارزگان را نیز فرا گرفت. قیام مردم افغانستان، این بار آنها را به یاد عزت های جهاد فرا خواند و آنها به پیروی از علما و بزرگان دینی و مشایخ و رهبران اجتماعی خویش، خود را مسلح به چوب و سنگ و تیشه و تبر نمودند و بر پایگاه های خلقی و پرچمی و سران کمونیست حمله ور گردیدند.
رنگ سرخ که تنها شعار کمونیست ها بود و به اجبار توسط مردم در تابلو ها و دروازه های دکان ها استعمـال گردیده بود، توسط مردم سنگ باران و سیاه گردید. در راستای دیگر حرکت ها، بزرگترین قیامی که شاید در تاریخ افغانستان بی سابقه است در 24 حوت 1357 در هرات تحقق یافت.

این قیام به فتوای علماي دینی مردم هرات در روز جمعه بعد از نماز های جمعه به گوش واطلاع مردم رسید. سر انجام با طلوع سپیده دم صبح 24 حوت صدای تکبیر الله اکبر شهر را به تعطیلی مطلق کشاند. مردم از چهار دروازه شهر، دروازه قندهار ، دروازه خوش ، دروازه عراق و دروازه ملک همانند طوفان هولناکی به شهر ریختند و تمامی بازار های آن را در نوردیدند و آن را به تصرف کامل خویش در آوردند. پس از تسخیر شهر صدای الله اکبر اطراف و نواحی هرات را پر نمود و سراسر ولایت هرات در مدت 48 ساعت از وجود کمونیست ها پاک گردید.
یاد شهدای آن روز حماسه ساز را گرامی می داریم و بر روان پاک شان درود می فرستیم.

کد (4)

>>>   خوب است که ما شاهد بودیم،ورنه خوانندگان باور میکردند که اًنجه را که نوشته شده است،واقعیت دارد.
اول این که در سال های گذشته قبل از طالبان،نام اسمعیل خان را حتماً مینوشتند،چون او بود که در فرقه هفدهم هرات کودتای نافرجام کرد و بالاخره مجبور به فرار به ایران شد.
ثانیاً کمونست ها درین کودتا اسمعیل خان هیچ نوع تلفاتی را ندادند بلکه این تظاهرات کنندگان و کودتاچیان بودند که تلفات دادند.
اصل قضیه چنین بود:
در شهر هرات مثل سایر شهر های افغانستان،کورس های سواد اًموزی برای بزرگ سالان مرد و زن دایر شده بود.زیرا نود فیصد مردم افغانستان بی سواد بودند و دولت خواهان محو بی سوادی در سراسر کشور بود.مثلی که بعد از تشکیل اتحاد شوروی،دولت شوراها بی سوادی زا در سراسر کشور محو کرد،بشمول جمهوری های قزاقستان،قرغزستان ،ازبکستان و تاجکستان و ترکمنستان.
اما در افغانستان نود فیصد مردم بی سواد بودند.
بعد از تشکیل کورس های سواد آموزی در شهر هرات،معلمان کورس های سواد آموزی به ولسوالی ها رفتند تا این پروسه سواد اًموزی را در اًنحا نیز ادامه بدهند.
اما یک تعداد مرد ها مخالف ایجاد کورس های سواد آموزی،خصوصاً برای خانم ها بودند.آنها میگفتند که اگر خانم های ما به کورس سواد آموزی بروند،کی کارهای خانه را پیش ببرد و اشتوک ها را نگهداری کند و برای ما نان پخته کند؟
بهرصورت مردم مظاهره کردند و با بیل و کلنگ به شهر هرات ریختند و اسمعیل خان که در فرقه هفدهم هرات تورن بود از موقع استفاده کرده و کودتا کرد و رهبری فرقه را بدست گرفت و چند توپ بالای ولایت و دستگاه ریلی و سایر ادارات دولتی هرات فیر کرد،چندان تلفات هم نداشت و اکثر تلف شده گان مردمان عادی بودند.
بعداً از فرقه قندهار تانک ها و سربازان به کمک رسیدند و فرقه را دوباره زیر کنتردل گرفتند و اسمعیل خان و طرفداران اش به ایران فرار کردند و کمونست ها سیزده سال دیگر یعنی از سال ۱۹۷۸ الی ۱۹۹۲ در هرات بر سر قدرت بودند و بعد از تجزیه شوروی و قطع کمک های شوروی به افغانستان و کودتا دوستم علیه داکتر نجیب و یکجا شدن دوستم با مجاهدین،شهر مزار شریف سقوط کرد و احمدشاه مسعود و شورای نظار و دوستمی ها و گلبدین و وحدتی ها و غیره تنظیم های جهادی داخل شهز کابل شدتد و جنگ های تنظیمی شروع شد که باعث آمدن طالبان شد و حادثه یازدهم سپتامبر شد که باعث آمدن امریکایی ها و ناتو در افغانستان شد و خروج امریکایی و قوای ناتو از افغانستان و دوباره آمدن طالبان شد.
آدم اینطور واقعیت ها را بیطرفاته مینویسد تا مردم آگاه شوند که دلیل قیام بیست و چهارم حوت هرات چی بود و کی رهبری این قیام را به عهده داشت و چگونه این قیام به شکست مواجه شد و حوادث بعدی در افغانستان چگونه صورت گرفت.

>>>   کدام قیام گران کدام حماسه سازان.اغاز بد بختی از همان روز آغاز شد.

>>>   در قیام ۲۴ حوت هرات و در قیام چنداول و قیام کابل و دانشگاه و در قیام بالا حصار ودر نهایت قیام مرم افغانستان بر ضد روس و همراهان و پیروانش تمامی مردم سهم خودشان را انجام دادند اما رهبران هفتگانه و هشتگانه با بی خردی تمام نتوانستند این قیام ها را سمت و سو دهند و رهبری کنند و در نتیجه رسیدیم به امروز که تا هنوز هم گلبیدین و سیاف با هم نتوانستند بر سر هیچ به توافق برسند و همچنان خلیلی و محقق و دانش و اکبری بر سر هیچ هیچ به توافق برسند.
از بگیل های فراری و اسیر ۲۰ سال اخیر که بگذریم بعد از این مردم بیدار شوید و سرنوشت خود را خود تعین کتید در غیر آن این رهبران ظاهر و غایب قبر تانرا میکنند.

>>>   این سر مقاله سراپا دروغ و پر از کذب است. این اغتشاش و بغاوت توسط یکعده افراد توطیه گر از جمله ضابط اسماعیل خان براه انداخته شد که منجر به صدمات وارده گردید، اسماعیل خان لافوک خودش از صحنه فرار کرد و بعدا گاهی به ایران ،گاهی به سوی دگر سرگردان با لبهای ترکیده چهره آفتاب زده و چرک . سر گردان بود ، گاهی نوکری پاکستان و گاهی از ایران را می‌کرد و حالا هم. در ایران خواب است و صدای خر و پف خوابش به گوش مردم هرات می‌رسد.مردم افغانستان لافهای جهادی ها را زیاد شنیده اند، این لافوک ها زور شان در برابر طالب معلوم شد. همینهاییکه لاف از جهاد میزنند حالا کجا استند ؟؟؟ تمام شان سر به سجده طالب گذاشته اند ، زنان و دختران شان بدون اجازه طالب از خانه برون برآمده نمیتواند ، هر گاه طالب بخواهد با دختر شان ازدواج میکند ، چه شد این همه غیرت تان...در وقت به گفته ای شما استعمار چنین نه شده بود ، زنان تان ناموس تان حفظ بود ، تحصیل میکردند و شهر هرات ترقی می‌کرد ، حالا در کدام موقعیت قرار دارید؟؟؟همان علما و روحانیون تان امروز نوکر طالب است و طالب را تایید کرده اند ...
در انروز مردم بیگناه در اثر منافقت روحانیون مرتجع ، خاین ،کشته شدند و روحانیون منافق ، وطن فروش ، در سوراخ پنهان شدند. بعد از ششم جدی شهر هرات رنگ دگر گرفت ، تجارت ، صنعت ، ارت و هنر رونق گرفت ، مدرسه های علوم دینی گسترش یافت ، طبقه نسوان حق تحصیل و زندگی یافتند ، صد ها جوان هراتی برای آموزش عالی به کشور های خارج اعزام گردیدند ، هزاران جوان هراتی به اردو جذب و در دفاع از نظام دموکراتیک قرار گرفتند.
به تمام دوستان چلنج میدهیم و میگویم که دگر این سفسطه گویی ها و لاف زدنها را کنار بگذارید به واقعیتهای داخل و فرامرزی افغانستان در سال‌های نوزده هشتاد تا به امروز نظر اندازید.
چهل سال جنگ در افغانستان نه بخاطر اسلام بود و نه بخاطر حفظ وطن ، چهل سال جنگ به خاطر چور چپاول دزدی ، غارتگری توسط افغان‌ها بنام مجاهد در تبانی با همسایگان بد افغانستان چون ایران و پاکستان بود
باور ندارید ؟؟؟سال‌های نوزده نود دوره اول حاکمیت جهادی را نظر انداز کنید بعدا همبن دزدان به کمک امریکا و اسراییل ، غربی ها در سال 2001 به قدرت رسیدند تا توانستند چور کردند ، همبن هاییکه لاف از غیرت و جهاد بر ضد روس و کمونیست میزنند و میزدند ، برای رضای خاطر جنرالان خارجی زنان جوان افغان را به بگرام برای همبستر شدن میبردند ، اسناد فراوان در این زمینه وجود دارد....هزاران زن بیوه شد و ابن نوامیس. از شدت فقر به فحشا کشانده شدند ، ملیونها کودک ، یتیم و بی سرپناه شد برای استفاده های جنسی در تمام ولایات کشور بخصوص در شمال و حتی شهر هرات آزار و اذیت میشدند ، کجا شد آن غیرت تان ، لافهای تان، کجا بود ضابط اسماعیل تان ، بس است ، بنام خدا هم به خدا و هم به رسول خدا دروغ گفتید به کتابش سوگند خوردید ولی عملا خیانت کردید ، مساجد را آتش زدید ، ملا امام‌ها صادق را کشتید ، همین است دستاورد تان ، در زمان کمونیستها در سرتاسر افغانستان بیش‌تر از یکهزار مسجد ساخته شد ، از ملا امام‌ها همیشه دولت حمایت می‌کرد ،گناه تان نیست در لاف زدن شما یان از عطا محمد نور تا امرالله صالح از محقق منافق تا ده ها قوماندان دزد راهزن تان مهارت دارید. حالا اگر شیر مادر خورده اید بیایید و از ناموس تان در هرات در مقابل طالب دفاع کنید ، من یقین دارم که امروز یا فردا طالب دختران جوان تانرا به عقد نکاح در خواهد آورد بخصوص که هزاران طالب پاکستانی و اخوانی های پاکستانی هوس ازدواج و همبستر شدن را با دوشیزگان سفید چهره هرات دارند ، بیایید ناموس تانرا نجات دهید ، من تاکنون چنین مرد و کاکه جوان در میان تان ندیده ام اگر است بدنبال او بروید و شهر را از شر طالب نجات دهید... مشوره من برایتان ، کمتر لاف بزنید زیاد تر بر ضد طالب عمل کنید.
ثاقب سمنگانی
خبرخانه کابل

>>>   "این قیام به فتوای علماي دینی مردم هرات در روز جمعه بعد از نماز های جمعه به گوش واطلاع مردم رسید......" خوب نتیجه این دسیسه بازی هایی ملا هایی مداری و جاسوس جوانان را به کشتن داد و در آخر هم هرات امروز در بست بدست چرکستان، میدان تشله برد ایران و پایگاه وهابیسم انگلیسی شد.
آتش خاوری

>>>   نویسنده عالیقدر جناب اشراراله (اشرار)!
چطورهستی؟ کجاهستی که درکت نیست؟
من خود شاهداحماقت ان احمقان واوباشان نابخرد بودم. حزب دیموکراتیک جزارزوی مقدس و والای ارتقا وپیشرفت وطن وارامی ورفاه مردم خود نداشت. ارتجاع منطقه مثل همیشه ازاحماقت مردم مااستفاده ان نهضت نجات بخش راناکام ووطن رادرگودال بدبختی فروبردند. انها هیچگاهی مخالف دین نه ،بلکه مخالف جهالت وخرافات بودند.
تشویق به اموختن سواد گناه است؟ منع خریدوفروش انسان بنام مهرعمل نادرست است؟ توزیع سه جریب زمین ازیک ملاک جاهل صاحب پنجهزار به یک دهقان زحمتکش وفقیرکه مالک یک بسوه زمین هم نیست مگرجنایت است؟
اگرعده ازان اشراررا حزب پرافتخار دیموکراتیک خلق افغانستان سربه نیست نمیکردامروز عوض یک راکتیار۱۸۷۴۹ راکتیار میداشتیم. انصاف خوب است....
بحرالدین ساحل

>>>   اگراحماقت ان .....۲۴ حوت هرات واحمقان مشابه شان نمیبود، شایداقلا امروز مادرسطح تاجکستان وازبکستان قرار میداشتیم. مگرمیدانیدازنظر رفاه اجتماعی وسطح زندگی فعلا ما درکدام جایی دنیاقرارداریم؟ مرگ برجهالت ونادانی.
شهیراله شاعر

>>>   برای کسیکه کشتن ملاراگناه فکرمیکند،حرفی برای گفتن ندارم.
بشیربشارت

>>>   یاد ان سربازان وافسران قهرمان و دلاورکه درسنگرمقدس دفاع ازوطن برضداوباشان ۲۴ حوت هرات مردانه وارتااخرین لحظه حیات رزمیدندوجانهای شیرین خودرافداکردند گرامی باد وروح مقدس شان شاد.
نجیب اله نجابت

>>>   فکرمیکنم ماراه درازی هنوز پیشروداریم تاروزی فرارسرکه درک کنیم کشتن ملا عمل زشت وپلید نه،بل یک عمل خیروثواب ومایه افتخاراست.
همین حالا چه کسانی مانع اموزش دختران معصوم و عامل محکومیت حبس خانگی تمام خانم های بیگناه است؟ کمونیست یا ملا؟
قاری بدرالین

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است