در سال 1987 مجمع عمومي سازمان ملل متحد ، 26 ژوئن مصادف با پنجم ماه سرطان را به عنوان روز جهاني مبارزه با سوءمصرف و قاچاق غيرقانوني موادمخدر، با هدف گسترش آگاهي جهاني در زمينه هاي مختلف مبارزه با این مواد تعيين کرد ولی امسال نیز مانند سال گذشته کسی به این روز در افغانستان اهمیتی نداد.

آن هم در حالی که طی سال 2014 سطح کشت و توليد مواد افيوني در کشور ما براي چهارمين سال متوالي به طور قابل توجهي افزايش يافته است. گزارش های غير رسمي حاکي از توليد بالقوه 8000 تن مواد در سال 2015 بوده است که اين امر موجب تشديد جريان قاچاق مواد مخدر، تعميق ارتباط گروه هاي جرايم سازمان يافته در منطقه و فرامنطقه و در نهايت تحميل خسارات مضاعف و سنگين در ابعاد مختلف جاني، اقتصادي، اجتماعي، فرهنگي و بهداشتي براي مردم افغانستان و بيشتر کشورهاي منطقه خواهد شد.

آنچه مسلم است اینکه توليد موادمخدر در افغانستان زير چتر حمايت ناتو و آمريکايي‌ها انجام مي‌شود و آن‌ها باید پاسخگوي اين پرسش باشند که چه اقداماتي را براي مبارزه با موادمخدر در کشور ما انجام داده اند. ولی از آنجا که چنین پاسخگویی هیچگاه وجود نداشته در این مطلب نگاهی داریم به عوامل گسترش کشت مواد مخدر در کشور:

تلاشها همواره بر آن است تا با شناسایی منابع تولید و تمویل این پدیده ی مرگبار تهدیدات و خطرات حاصل از آنرا مهار نموده و زمینه های دستیابی به آن را به حداقل برساند. با این وجود هر چند که راهکارهایی مبنی بر متوقف ساختن تجارت مواد مخدر در سطح جهان عملی و فشارهایی نیز بر تولید کننده های آن اعمال گردیده است، اما نه تنها موفقیت لازم در کار جلوگیری از توسعه و گسترش تولید و قاچاق آن بدست نیامده بلکه زمینه های تجارت و تولید آن به حداکثر خود نیز رسیده است.

عوامل که در رشد و توسعه تجارت تریاک در سطح جهان نقش دارند، متعدد هستند که این عوامل غالبا از شرایط جنگ و بد امنی استفاده موثر نموده و بیشتر در کشورهای در حال جنگ دامنه این تجارت را گسترش داده است، زیرا وضعیت نابه سامان این کشورها از یکطرف زمینه خوبی را برای تداوم فعالیت های مافیایی بین المللی قاچاق مواد مخدر مساعد گردانیده و از جانب دیگر عوامل جنگ افروز بیرونی در همدستی با عوامل داخلی به هدف تامین هزینه جنگ شان از کشت و تولید آن حمایت می نمایند.

لذا کشورهایی که نا امنی و بی ثباتی در آن به عنوان نخستین چالش به حساب می اید کشت، تولید و قاچاق مواد مخدر به عنوان چالش مضاعف تلقی می گردد زیرا مسلم است که گسترش تجارت مواد مخدر در واقع معلول افزایش میزان جنگ و نا امنی در آن کشورها می باشد که آسیب ها و زیانهای جدی را در خصوص تامین امنیت و ثبات سیاسی- اجتماعی آن وارد می سازد.

در این میان افغانستان کشوری است که علی الرغم آنکه از امنیت و ثبات قابل اعتبار برخوردار نیست هم چنان بلندترین گراف کشت و تولید خشخاش را در سطح جهان دارا بوده و به همین گونه این سرزمین از رهگذر فعالیت های تروریستی و نقش عمال بیگانه در کار گسترش روند تولید و تجارت تریاک به بزرگترین کشتگاه خشخاش در سطح منطقه و جهان مبدل گردیده است که به این ترتیب سالانه مقدار زیادی از مواد کشنده ی مخدر ذریعه باندها و مافیایی بین المللی در خارج از این کشور قاچاق می گردد و اما آنچه مسلم است اینکه پیامدهای شوم ناشی از تولید و تجارت پدیده زهرآگین مخدر بیشتر از بیش توسعه اقتصادی کشور ما را آسیب پذیر ساخته و روند رو به رشد آن نگرانی های بزرگی را برای مردم و دولت بوجود آورده است.

با اين حال تلاشهای پیوسته بین المللی و اعمال سیاست ها و برنامه های دولت افغانستان طی چند سال اخیر موفقیت های را در زمینه کاهش کشتزار های مواد مخدر در پی داشته که بر اساس آن امروزه برخی از قسمت های عمده کشور از کشت خشخاش عاری گردیده است. و اما تداوم تولید و قاچاق این پدیده افیونی در افغانستان بیانگر آن است که عوامل مقتدر بیرونی و جنگ طلبان داخلی در تبانی وسازش هم در راستایی توسعه و انکشاف زرع و تجارت مواد مخدر در کشور نقش بسزایی داشته و مافیایی جهانی به هدف دستیابی به سود و منفعت حاصل از تجارت مواد مخدر از کشت و زرع آن در افغانستان حمایت نموده و می نمایند، که این تلاشها در واقع راهبرد های دولت ما را مبنی بر متوقف ساختن تولید و از بین بردن کشتزار های این پدیده مهلک به مشکل مواجه ساخته است.

روی هم رفته می توان اذعان کرد که فعالیت هراس افکنانه تروریستان و مشارکت جنگ سازان خارجی در امر بی ثبات ساختن کشور ما و حمایت آن ها از کشت خشخاش و هم چنان دخالت مستقیم مافیایی بین المللی از جمله مسایل هست که روند موفقیت مبارزه با مواد مخدر را به چالش گرفته است، زیرا جنگجویان طالبی و القاعده و حامیان بیرونی آنها با فهم بر اینکه از طریق حمایت از کشت و تولید مواد مخدر بهتر و خوبتر می توان به تامین هزینه جنگ شان پرداخت موجب افزایش میزان تجارت و قاچاق آن گردیده و از جانب دیگر مافیایی بین المللی تجارت مواد مخدر به دلیل سود آور بودن تجارت تریاک که سالانه عاید قابل ملاحظه را از رهگذر قاچاق آن نصیب می گردد نقش بارز در این راستا داشته و باعث گسترش روز افزون زرع و فروش مواد مخدر گردیده است.

افزون براین زارعانی که به کشت این ماده مرگبار می پردازند ظاهراً تحت نام تامین مایحتاج زندگی شان و نبود اشتغال و منبع مناسب در آمد دیگر بر ادامه کشت تریاک اصرار می نمایند، اما بی خبر از آنکه اثرات مرگ آور ناشی از آن بیش از پیش خود ما را آسیب رسانده و موجب گرفتاری جوانان در دام مهلک و کشنده اعتیاد می گردد چنانچه امروزه در سطح کشور بر اثر مصرف مواد مخدر تعدادی قابل ملاحظه از جوانان در برزخ مرگ و زندگی بسر می برند و برای تامین مصارف تهیه و خرید آن به اعمال غیر مشروع و غیر قانونی متوسل می شوند.

از این رو مبارزه با مواد مخدر و جلوگیری از زرع و فروش آن در افغانستان کاری نیست که تنها دولت از عهده آن بر آید بکله نیازمند راهکرد های جدی و موثر دیگری از قبیل صداقت جامعه جهانی و هماهنگی افکار عامه درجهت نابودی و پرهیز از کشت تریاک می باشد. که بر دولت است تا با برنامه های موثر و کارساز عواقب و پیامدهای شوم آن را برای دهقان ها و زارعین مواد مخدر تفهیم نموده و جلوی دخالت مافیا و باندهای مخوف بین المللی را بگیرد.

همچنین بر مردم ما است که با توجه به اینکه حداکثر سود حاصل از کشت خشخاش سالانه به کام مافیایی بین المللی رفته و مابقی نیز برای یاری رساندن مالی و تامین تجیزات نظامی تروریستان برای افزایش نا امنی ها و بی ثبات ساختن کشور ما بکار می رود و با درک اینکه پیامد ناشی از کشت، تولید و قاچاق مواد مخدر جز تباهی و نیستی انسانهای دیگر سود دیگری را در پی ندارد، دست از زرع آن برداشته و در راستایی ایجاد کشتراز های سالم در وطن تلاش نمایند.

کد (10)

>>>   اداراتیکه درین عرصه تشکیل شده نمایشی بوده موثریت ندارند شما لطف قرمایید مسیر دزیای کابل قسمت های زیر پل فاصله بیست متری محوطه ارگ مراد خانی گلدانهای مابین سرک سیلو سرک شصت متره میدان هوایی پارک شهر نو را ببینید به همه محتادین مواد دسترسی دارند که تعداد شان روز افزون میباشد هیچ یک محلی نیست تامواد زهری فوق میسر نباشد که مبین ناکامی وشرمساری نهاد های فوق میباشداما قابل تذکر است همه ترافیک وفروش ان با حمایت اراکین بلند پایه وتفنگداران حاکم در جریان است به انها تباهی ملت اهمیتی ندارند بلکه موتر زرهی تعقیبی بادیگارد داشته باشند به هر شیوه ممکن کسب ثروت کنند خیلی باوشان ارزنده است خداوند ازیشان سخت پرسان نماید.
صالح کابل

>>>   برای ع وغ صرف تقسیم چوکی ها ارزش دارد آنها فکر میکنند تا قیامت این چوکی ها نزد شان میماند تا تعیینات شان تکمیل گردد وقت شان هم پوره میشود تاحال که چند ماه گذشته نتوانسته اند والیان ولایات را تکمیل کنند چی زمانی السوالان را تعیین میکنند ؟ شاید اگر در دور دوم اگر غ کامیاب شد آنزمان السوالان راتعیین نماید
( ر )

>>>   این حرف به مانند جنگ تریاک می مانه که تا ختم کار همین اش است و همان کاسه لیسان جدید و کهنه کار کاری از دست کسی ساخته نیست بهوده ؟

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است