عبدالعلی محمدی مشاور حقوقی رییس جمهور, امروز قرار بود, در دانشگاه هرات با استادهای دانشکده حقوق و علوم سیاسی, دانشکده شرعیات دانشگاه هرات, وکلای مدافع, محصلین حقوق و شرعیات و مقامات اداره های عدلی و قضایی یک بحث رو در رو, در مورد مشکلات, راه حل ها و طرح های در مورد این مشکلات در اداره های عدلی و قضایی داشته باشد و به سوالات محصلان و حاضران در جلسه جواب بگوید.

همه آمده بودند, شاید عده ای خواستند تا این بحث به انحراف بکشانده شود و در مورد اداره های عدلی و قضایی هرات صحبت و گفتگو نشود. فقط چند سوال مطرح شد و دو نفر رییس سابقه دار اداره مربوط عدلی و قضایی هرات زیر فشار قرار گرفت و خیلی زود برنامه ختم شد. آقای محمدی در آخر بحث گفت که در این برنامه قرار بود, بحث و گفتگو و سوال و جواب شود و به نحوی شاکی بود و خیلی مایل بود تا این بحث بیشتر ادامه پیدا می کرد.

جرات و شجاعت آقای محمدی, به عنوان یک مقام مسوول در این مورد قابل تمجید است. کمتر کسی در افغانستان یافته شده و می شود که خود را در برابر انبوه از سوالات, چالش ها و تبصره های محصلان و وکلای مدافع و استادان دانشگاه ها قرار دهد, بدون ترس و واهمه از این نوع گفتگوهای استقبال کند. این اقدام بیانگر توانایی و اشراف بودن بر رشته تخصصی و علمی وی است.

موضوع دیگر که او دنبالش می گشت و بر آن تاکید می کرد, راه حل ها و طرح ها برای حل مشکلات بود که کمتر کسی در این مورد حرفی برای گفتن دارد. او بر خلاف رویه معمول در کشور, برای شنیدن مشکلات و چالش ها نیامده است, بلکه آمده است تا طرح های جدید و راه حل های مناسب با خود به مرکز ببرد. این برداشت من, ممکن است از نظر دیگری درست نباشد.

فریاد کردن از درد کار سختی نیست, تداوی و درمان اما, مرد می خواهد. من در جمع افراد با نام و نشانی که آوازه اش, نیک می نماید و فکر می شود و باور دارند که دانستنی های زیاد دارند و گفتنی های زیادتر. در میدان عمل اما سخت می لنگیدند و حتی بدتر از لنگیدن.

هاتف

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است