رییس جمهور برای نخستین بار به هند سفر می کند. این در حالی است که بر خلاف گذشته که هند نقشی پررنگ در سیاست خارجی افغانستان داشته این نقش را تاکنون باخته بود و پاکستان بدیلی برای این کشور برای اشرف غنی بود. با این سفر هند در کجای پنج حلقه سیاست خارجی افغانستان قرار دارد؟ درخواست حکومت افغانستان از هند چه خواهد بود؟ ایجاد توازن در روابط افغانستان و پاکستان و هند چگونه سنجش شده است؟

نیلوفر ابراهیمی عضو مجلس نمایندگان در برنامه «آماج» گفت: مساله ای که بسیار مهم است ارتباطات تاریخی هندوستان و افغانستان است. ما هیچ گاه صفحه روابط تیره با هندوستان نداشتیم. این برای افغانستان و حکومت مردان افغانستان یک نقطه عطف بوده وباید باشد. با وضعیتی که افغانستان دارد یعنی وجود فقر و نا امنی و موقعیت جغرافیایی آن که زمینه سنگ اندازی کشورهای دیگر بوده است، ما همیشه با کشورها از موضع ضعف صحبت کرده ایم و این باعث شده است که کشورهای دیگر حتی در مذاکرات ما را جدی نگیرند.

وی در خصوص سفر رییس جمهور به هند اظهار کرد: در شش ماهی که گذشت دولت هفتاد درصد از وقت خود را در سیاست خارجی مشغول مذاکرات صلح با پاکستان گذراند. ما باید در ارتباطات خود اولویت بندی می کردیم. ما نباید کشوری مانند هند را با توجه به ارتباطات تاریخی که داشتیم دست کم می گرفتیم. خوب است با این سفری که اشرف غنی به این کشور کرده است مسایل حل شود و روابط به حالت قبل برگردد چرا این موضوع به نفع افغانستان است. حالا هم معتقدم که هندی ها روابط خود را با افغانستان مکدر نمی کنند و از سفر اشرف غنی به کشورشان استقبال گرمی خواهند کرد.

ابراهیمی از جایگزینی پاکستان برای هند در این مدت انتقاد کرده و افزود: با تجربه ای که ما سی سال از روابط با پاکستان داشتیم بارز است که این کشور برای تامین امنیت در افغانستان و جلوگیری از فعالیت تروریزم همکاری نمی کند. من بر جدیت اشرف غنی از پیگیری صلح با همکاری پاکستان انتقاد دارم. به این دلیل که چرا اوضاع را قبل از انجام هر کاری تحلیل نکرده و تجربه بیست بار سفر رییس جمهور سابق نتوانست عبرتی برای این دوره باشد. جای تاسف است که چرا هر کسی بر صدر قدرت در افغانستان می آید می خواهد گذشته را به طور کامل فراموش کند و بدان نپردازد؟ این حکومت باید از همین بیست بار سفر تجربه می اندوخت و این اشتباه را آن هم با دادن امتیازات کلان به پاکستان تکرار نمی کرد. بنابراین جایگزینی هندوستان با پاکستان کاری اشتباه بود.

وی ادامه داد: حالا هم هفت ماه گذشت اما نتیجه ای از مذاکرات صلح با پاکستان نگرفتیم. نه تنها نتیجه خوبی به همراه نگرفتیم بلکه طالبان در بسیاری ازولایات قدرتی بیشتر گرفته و نا امنی ها را در آنجا دامن زده اند. از طرفی هم با تبدیل لباس در برخی جاها به نام داعش سربلند کرده اند.

این نماینده مجلس با توجه به وعده خلافی های پاکستان در رابطه با صلح گفت: ما باید دوستان و دشمنان تاریخی خود را بشناسیم. پاکستان برای ما یک همسایه است اما باید در ارتباط با این کشور بسیار با ریزبینی کار کنیم. ببینیم که این کشور به ما چه می دهد و ما متناسب با آن امتیاز دهیم. درست است که پروسه صلح پروسه ای طولانی است و ما انتظاراین را نداشتیم که پاکستان در طی هفت ماه صلح را برای کشور ما بیاورد اما این انتظار را داشتیم که وضعیت از این که بود بدتر هم نشود.

ابراهیمی سفر رییس جمهور به هند را نقطه فشاری بر پاکستان می داند و می گوید: سفر رییس جمهور به هند در سیاست خارجی نشان دادن قدرتش به پاکستان است. هر کشور در صدد بدیل برای کشورهایی است که به دردش نمی خورد. با اینکه ما در موقعیتی قرار نداریم که اشرف غنی بتواند با این جدیت به پاکستان اخطار دهد ولی به عنوان یک نقطه فشار می تواند به پاکستان نشان دهد که رابطه نزدیک پاکستان و افغانستان نمی تواند تمام موضوعات را در اختیار آنها قرار دهد. این موضوع به این معنی است که دروازه های دیگری هم هست که ما می توانیم با آنها مذاکراتی داشته باشیم که این کشور تحت فشار باشد.

کد (30)

>>>   تو از سیا ست خبری نداری

>>>   تشکر از خواهر نیلو فر که تحلیل به جا کرده هند وپا کستان رقیب سر سخت یک دیکر اند دوستی با هردو کشور به ضرر ما است هیج وقت پا کستان نمی خواهدکه هند در افغانستان جای پا داشته باشددر دفاع از نظر خود یعنی بعد از رفتن عبدالله و غنی به هند ما شا هد درکیری های شدید در شمال وجنوب کشور هستیم که من صذد رصد با رفتن ع غ به هند و نا خوش نودی پا کستان از این سفر ها می دانم البته تجربه های کزشته ثابت کرده در اخیر می کویم از بد بدرش توبه
ع ق از کابل

>>>   ... تا زمانی که خود افغان ها کشور خودرا اباد نسازند هند وپاکستان اباد نخواهد ساخت

>>>   قرارنیست ما به منافع کشور ها کارکنیم ما برای منافع کشورمان کارمی‌کنیم هرانچی منافع کشور باشد انجام باید داد ماباهمه ی کشورها رابطه بین‌المللی دوستانه داشته باشیم بر اساس منافع ملی مان قرارنیست اگربایک کشور رابطه‌ی داشته باشیم با دیگری دشمن باشیم باهمه مقابله به مثل. اگرکشور به خودش اجازه میدهددخالت درامور کشور ما بکندماهم اینکار را باید بکنیم ما که برای ازدست دادن چیزی نداریم ملت ماکه آواره هست بگذار آنها هم آواره باشد چرا ما بایدتنها بد بختی بکشیم

>>>   درست است دوستی باهردوکشور به ضرر مااست مدیران ورهبران ماناکارامد هست ازدوستی با کشورها ضرر ش به مامیرسد مثال پاکستان ازدوستی وصلح استفاده کرد تاتوانست طالب وداعش رامسلح کرد به افغانستان فرستاد حال تازه فهمیده اشتبا کرده ومهار کردن این افراد کارساده نیست نمیشود با همه کشورها اعلان جنک کرد رهبران مامدیریت شان ضعیف است درکنار دوستی همین طورکه پاکستان مارامیزندوما نیز باید بزنیم ولی رهبران ما گزینه روی میز نداردواکر هیچ کاری ازدست شان برنمی اید حداقل مرزهای زمینی هوای مان راکنترل کند این همه افرادمسلح اززمین وخاک افغانستان سبز نشده اینها یااززمین امده ویاازهوا.....من ازمسولین محترم تقاضادارم بخاطر خدا کار کند نه د الروقوم وپارتی .....

>>>   دوستان عزیز در باره سفسطه های ابراهیمی فکر نکنم که چیزی به گفتن داشته باشیم.

>>>   درست است که هندوستان باکشورما رابطه دوستانه از زمان های قدیم دارد اما شما فکرکنید که این دو رهبرحکومت احتلافی به هند رفته حالت شمال و جنوب کشور مرا ببنید پس بنظر من روابط افغانستان با تمام کشورهای جهان قایم باشد با پاکستان زیادتر چون این را میدانیم که با پاکستان اگر روابط خود را قایم نسازیم حالت کشورما ازاین هم بدترمیشود .شخصآ من طرفداری پاکستان نیستم واین را هم میدانم تا به امروز تمام این بدبختی ها که در کشور عزیزرخ داده است کار پاکستان میباشد.
اجمل ( ملاخیل )

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است