از زمان تحلیف ریاست جمهوری اشرف غنی و ریاست اجرایی عبدالله در تاریخ 7 میزان 1393 هم حسن روحانی رییس جمهور ایران و هم محمد جواد ظریف وزیر خارجه و هم دیگر مقامات عالی رتبه این کشور در نمایشگاه محصولات فرهنگی و دیگر مناسبت ها پای بر خاک کابل گذاشته اند.

تا 28 حمل 1394 که اشرف غنی و هیات 70 نفری همراه شان عازم تهران شدند تا با ماه ها تاخیر و تعلل بالاخره نقطه پایانی بر اما و اگرهای مناسبات تهران و کابل در حکومت جدید دو کشور از دولت تدبیر و امید تا دولت وحدت ملی بگذارند؛...

درخصوص مناسبات نامتوازن و بعضا نامتعادل و باری به هر جهت حامد کرزی در طول بیش از یک دهه گذشته که دلخوری و نارضایتی توامان همسایگان شرقی و متحدان غربی را در پی داشت سخن ناگفته ای باقی نمانده است اما برای دولت های جدید دو کشور همسایه بسیار حرف و حدیث باقی است.

اگر امریکا با هر پیمان امنیتی یا استراتژیک و نظامی یا کمک های ظاهرا بلاعوض اقتصادی خود در مظان توجه افغانستان قرار می گیرد و سیل حامیان یا مخالفان را در کشور براه می اندازد؛ درباره کشوری مثل ایران قضیه کاملا فرق می کند.

وضعیت مهاجران میلیونی قانونی و غیرقانونی افغانستانی در ایران، اشتراکات فرهنگی و زبانی و نژادی و دینی، تردد در مرزها و گمرکات، تبادل کالا، ناامنی های موثر و متاثر متقابل و نیز سوخت و مواد اولیه برای معادن و نیروی کار و امثالهم همه و همه افغانستان را ناگزیر از تعامل با این کشور همسایه با کیلومترها مرز مشترک می کند.

اگر تا دیروز از تهران تا کابل مورد بحث و بررسی و رایزنی قرار می گرفت امروز از کابل تا تهران بدین گونه است؛ به عبارت دیگر افغانستان با برون رفت از حاشیه و ضعف مفرط در سالهای دهه 80 اینک ترسیم کننده امنیت و اقتصاد در منطقه است.

آنچه را دستاورد می نامیم از قراردادهای اقتصادی و انکشافی و نظامی و فرهنگی و سیاست خارجی تا آنچه را دستبرد به حریم یک کشور می نامند فاصله ای کمتر از یک دیوار مرزی دارد این یعنی اشرف غنی و روحانی می توانند مناسباتی ورای مناسبات احمدی نژاد و کرزی داشته باشند.

لذا با استناد به تمام آنچه ذکر شد و هر آنچه از قلم افتاد این سفر دیرهنگام را نه تنها از جانب کابل برای تهران که از جانب تهران برای کابل نیز باید از نظر گذراند. تغییر رویه ایران نسبت به امریکا خود مصداق بارزی بر این مدعا است که افغانستان می تواند زین پس یک نقطه ثقل باشد نه یک نقطه کور.

کد (8)

>>>   با سلام
این سفر برای مهاجرین چه ره آورد و دست آورد دارد؟ از این هفتاد نفر که غنی را همراهی می کند حد اقل یک نفر این سوال را جواب بدهد.

>>>   دولت ایران مردهست وپایبندحرفش هست وماهم جزی ازایران بودیم که جداشدیم وبایددوباره به اغوش ایران برگردیم وایت الله خامنه ای رهبرماهم هست

>>>   فـــــردا از تــــهـــــــران وکــــــابــــــل تا واشنــــگـــتــــن

>>>   ما از افزایش روابط و مناسبات فرهنگی اقتصادی با تهران بسیار استقبال میکنیم انشاالله هر دو ملت به هم بیشتر نزدیک شوند به نفع هر دو میباشد
حق گو

>>>   ای بابا ...هیچ اتفاقی برای هیچ کسی نمی افتد...نه ایرانی و نه افغانستانی...

>>>   بهترین کار لغو پیمان امنیتی با امریکای شیطان صفت هست زیرا نمیخواهد ما به ایران نزدیک شویم بدانید که ایران بیش از سه دهه هست از مهاجران رفتار مطلوبی دارد و پذیرایی اگر پاکستان بود تمام را اخراج کامل میکرد میکند

>>>   جناب آقای غنی شما که همرای هیت ۷۰ نفری به ایران رفتید ازین چی امیدی برای مردم افغانستان خواهد بود وچی لازم بود که ۷۰ نفربه ایران سفرکرد وبودجه مردم غریب وبی چاره یتم را پای مال کنید بسه دیگربه جیب های تانجای پول نمانده است

>>>   سلام ب همه ی برادران افغان
من ب عنوان یک ایرانی باور دارم ک ایران و افغانستان یک ملت در دو دولت هستند، ما باید دست به دست هم بدیم و از این دشواری ها عبور کنیم، اقای اشرف غنی در روابطش با ایران دچار اشتباه شده و این راه ک میرود بسوی ترکستان است،،، مردم ایران از حمایت دولت افغانستان از حمله عربستان ب یمن بسیار رنجیده شدن ولی حساب دولت افغانستان از مردم افغانستان جداست،،،، این مردم هستند ک همیشه باقی میمانند مگر ن ک دولت ها می ایند و میروند،

>>>   بــــه ( سلام ب همه ی برادران افغان ...
حکومت افغانستان تاحال هیچکاری نکرده ونمیکند صرف در حرف چیزی گفته مثلا ما از حرمین وقبله مسلمانان دفاع میکنیم وبس !
( ر )

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است