بیا که باغ و بهارم همه خزان بی تو
ز اشک چشم من چون شاخ ارغوان بی تو
نه عندلیب صدایش به من کند اثری
نه مرغزار گل سرخ میخکان بی تو

سرم هوای تو دارد که بی تو صد حیف است
روم به سوی بخارا و مولیان بی تو
ز دست کوته و بخت زبون به فریادم
که چون روم بخراسان و اوپیان بی تو

تو بخت خفته من بی تو زندگیم
کبوتر شکسته پر و بی آشیان بی تو
وطن بیاد تو بودن دلم هوس دارد
نبوده ای تو فراموش فغان فغان بی تو


از دیوان اشعار گلزار خراسان
سید جعفر اوپیانی

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است