ﺍﺷﺘﻦ ﮐﺎﺭﺗﺮ، ﻭﺯﯾﺮ ﺩﻓﺎﻉ ﺟﺪﯾﺪ ﺁﻣﺮﯾﮑﺎ ﺩﻭ ﺭﻭﺯ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺍﻧﺘﺨﺎﺏ ﺷﺪﻧ اﺶ، ﺑﺎ ﻋﺠﻠﻪ ﺑﺮﻭﺯ ﺷﻨﺒﻪ ﺑﺘﺎﺭﯾﺦ 21 ﻓﻭﺭیه 2015 ﻣﯿﻼﺩﯼ ﺩﺭ ﯾﮏ ﺳﻔﺮ ﻧﺎﮔﻬﺎﻧﯽ ﺑﻪ ‏(ﮐﺎﺑﻞ) ﭘﺎﯾﺘﺨﺖ ﺍﻓﻐﺎﻧﺴﺘﺎﻥ ﻣﻮﺍﺻﻠﺖ ﮐﺮﺩ.

ﻧﺎﻣﺒﺮﺩﻩ ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﺍﯾﻨﻬﺎ ﻧﯿﺰ ﺩﺭ ﻣﺠﺎﻟﺲ ﻭ ﻧﺸﺴﺖ ﻫﺎﯼ ﮐﻨﮕﺮﺱ ﺑﯿﺎﻧﯿﻪ ﻫﺎﯾﯽ ﺩﺭ ﻣﻮﺭﺩ ﻣﻘﺎﺻﺪ ﻭ ﭘﻼﻥ ﻫﺎﯼ ﺷﻮﻡ ﺧﻮﺩ ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﻣﻠﺖ ﻣﻌﺰﺯ ﻣﺎ ﺑﯿﺎﻥ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﻮﺩ، ﭼﯿﺰﯼ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻧﺘﯿﺠﻪ آﻥ ﮐﺸﻮﺭ ﻋﺰﯾﺰ ﻣﺎ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﯼ ﭼﻨﺪﯾﻦ ﺳﺎﻝ ﺁﯾﻨﺪﻩ ﻧﯿﺰ ﺩﺭ ﺷﻌﻠﻪ ﻫﺎﯼ ﺍﯾﻦ ﺁﺗﺶ ﺍﻓﺮﻭﺧﺘﻪ، ﺑﺴﻮﺯﺍﻧﺪ.

ﻧﺎﻣﺒﺮﺩﻩ ﺑﺮﻭﺯ ﯾﮑﺸﻨﺒﻪ ﺑﺎ ﺍﺷﺮﻑ ﻏﻨﯽ ﻣﺎﻣﻮﺭ ﺍﺩﺍﺭﻩ ﻣﺸﺘﺮﮎ ﺩﺭ ﮐﻨﻔﺮﺍﻧﺲ ﻣﺸﺘﺮﮎ ﻣﻄﺒﻮﻋﺎﺗﯽ ﺍﻋﻼﻡ ﮐﺮﺩ: ﺑﺮ ﭘﻼﻥ ﺧﺮﻭﺝ ﻧﯿﺮﻭﻫﺎﯼ ﺁﻣﺮﯾﮑﺎیی ﺍﺯ ﺍﻓﻐﺎﻧﺴﺘﺎﻥ ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﻏﻮﺭ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺷﺪ.

ﺍﯾﻨﮕﻮﻧﻪ ﺑﯿﺎﻧﯿﻪ ﻫﺎ ﺩﺭ ﺣﻘﯿﻘﺖ ﺳﯿﻠﯽ ﻣﺤﮑﻢ ﻭ ﺳﻨﮕﯿﻨﯽ ﺑﺮ ﺣﻞ ﻣﻌﻀﻞ ﻭ ﻣﺸﮑﻞ ﺍﻓﻐﺎنستانی ها اﺳﺖ ﻭ ﺍﯾﻦ ﻋﺎﺩﺕ ﻫﻤﯿﺸﮕﯽ ﺁﻣﺮﯾﮑﺎیی ﻫﺎ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺗﻼﺵ ﻫﺎﯾﯽ ﺑﺮﺍﯼ ﻫﻤﻮﺍﺭ ﺳﺎﺧﺘﻦ ﻣﺸﮑﻼﺕ ﺍﻓﻐﺎﻧﺴﺘﺎﻥ ﺭﺍ ﺳﺒﻮﺗﺎﮊ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ ﻭ ﺑﺮ ﺿﺪ ﺁﻥ ﺑﯿﺎﻧﯿﻪ ﻫﺎﯾﯽ ﺭﺍ ﺍﻋﻼﻡ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ ﺗﺎ ﺻﻠﺢ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻧﻄﻔﻪ ﺧﻨﺜﯽ ﮐﻨﻨﺪ.

ﺣﻘﯿﻘﺖ ﺁﺷﮑﺎﺭ ﻭ ﺛﺎﺑﺖ ﺍین است ﮐﻪ ﺁﻣﺮﯾﮑﺎ ﺩﺭ ﺍﻓﻐﺎﻧﺴﺘﺎﻥ ﻫﯿﭻ ﻧﻮﻉ ﻣﻮﻗﻒ ﻭﺍﺣﺪ ﻭ ﺛﺎﺑﺘﯽ ﻧﺪﺍﺭﺩ، ﭘﻼﻥ ﻫﺎ ﻭ ﺍﺳﺘﺮﺍتژی ﻫﺎﯾﺶ دﺍیم ﺩﺭ ﺣﺎﻝ ﺗﺰﻟﺰﻝ ﺍﺳﺖ، ﭼﻨﺪ ﺳﺎﻝ ﻗﺒﻞ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺼﻮﺭﺕ ﻣﮑﺮﺭ ﻭ ﺑﺎ ﺗﺎﮐﯿﺪ ﺍﻇﻬﺎﺭ دﺍﺷﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ 31 ﺩسامبر 2014 ﻣﯿﻼﺩﯼ، ﻧﻈﺎﻣﯿﺎﻥ ﺁﻣﺮﯾﮑﺎیی ﻭ ﻧﺎﺗﻮ ﺑﻄﻮﺭ ﮐﺎﻣﻞ ﺍﺯ ﺍﻓﻐﺎﻧﺴﺘﺎﻥ ﺑﯿﺮﻭﻥ ﺧﻮﺍﻫﻨﺪ ﺷﺪ ﻭ ﻗﺪﺭﺕ ﻭ ﺍﺧﺘﯿﺎﺭ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻧﯿﺮﻭﻫﺎﯼ ﺍﻓﻐﺎنستان ﺧﻮﺍﻫﻨﺪ ﺳﭙﺮد ﺍﻣﺎ ﻭﻗﺘﯽ ﺁﻥ ﻭﻗﺖ ﻭ ﺯﻣﺎﻥ ﺗﻌﯿﯿﻦ ﺷﺪﻩ ﻓﺮﺍ ﺭﺳﯿﺪ، ﺍﺳﺘﺮﺍتژی ﮐﺎﻣﻞ ﺗﻐﯿﯿﺮ ﮐﺮﺩ ﻭ ﻣﻔﻬﻮﻡ ﭘﺎﯾﺎﻥ ﯾﺎﻓﺘﻦ ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ﻣﺤﺎﺭﺑﻮﯼ ﻭ ﺟﻨﮕﯽ ﺟﺎﯾﮕﺰﯾﻦ ﺁﻥ ﺷﺪ ﻭ ﺑﻪ ﺑﻬﺎﻧﻪ ﻫﺎﯼ ﺍﯾﻦ ﻭ ﺁﻥ ﺗﺎﺭﯾﺦ ﺧﺮﻭﺝ ﺍﺷﻐﺎﻟﮕﺮﺍﻥ ﺑﺮﺍﯼ ﺩﻭ ﺳﺎﻝ ﺩﯾﮕﺮ ﺑﻪ ﺗﺎﺧﯿﺮ ﺍﻧﺪﺍﺧﺘﻪ ﺷﺪ.

ﺩﺭ ﺭﻭﺯﻫﺎﯼ ﺁﺧﺮ ﺩسامبر ﺳﺎﻝ 2014 ﻣﯿﻼﺩﯼ، ﺟﻨﺮﺍﻻﻥ ﺁﻣﺮﯾﮑﺎیی ﺩﺭ ﺟﺮﯾﺎﻥ ﯾﮏ ﺳﻠﺴﻠﻪ ﻣﺮﺍﺳﻢ، ﺍﺧﺘﺘﺎﻡ ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ﻫﺎﯼ ﺟﻨﮕﯽ ﺧﻮﯾﺶ ﺭﺍ ﺍﻋﻼﻡ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ ﺍﻣﺎ ﺩﺭ ﻋﯿﻦ ﺯﻣﺎﻥ ﺣﻠﻘﺎﺕ ﺳﯿﺎﺳﯽ ﺍﺷﻐﺎﻟﮕﺮﺍﻥ ﺑﺎ ﺍﺻﺮﺍﺭ ﺑﯿﺎﻥ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﻣﺎﻣﻮﺭﯾﺖ ﺟﻨﮕﯽ ﻧﺎﺗﻮ ﺩﺭ ﺍﻓﻐﺎﻧﺴﺘﺎﻥ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺳﺎﻝ 2014 ﻣﯿﻼﺩﯼ ﺧﺎﺗﻤﻪ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﯾﺎﻓﺖ ﺍﻣﺎ ﻣﻮﺝ ﺟﺪﯾﺪﯼ ﺍﺯ ﮐﻤﮏ ﻭ ﻫﻤﮑﺎﺭﯼ ‏(ﻗﺎﻃﻊ‏) ﺁﻏﺎﺯ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺷﺪ ﺍﻣﺎ ﺗﻤﺎﻡ ﺟﻬﺎﻥ ﻭ ﺟﻬﺎﻧﯿﺎﻥ ﺷﺎﻫﺪ ﻭ ﮔﻮﺍﻩ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺟﺮﯾﺎﻥ ﭘﻨﺠﺎﻩ ﺭﻭﺯ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺷﺮﻭﻉ ﺳﺎﻝ ﺟﺪﯾﺪ 2015 ﻣﯿﻼﺩﯼ، ﺁﻧﻬﺎ (ﺍﺷﻐﺎﻟﮕﺮﺍﻥ ‏) ﻋﻤﻠﯿﺎﺕ ﻫﺎﯼ ﺑﯿﺸﻤﺎﺭ ﺟﻨﮕﯽ، ﯾﻮﺭﺵ ﻫﺎﯼ ﺷﺒﺎﻧﻪ ﻭ ﺣﻤﻼﺕ ﺩﯾﮕﺮ ﺟﻨﺠﺎﻝ ﺑﺮﺍﻧﮕﯿﺰﯼ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺩﺍﺩﻩ ﺍﻧﺪ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻧﺘﯿﺠﻪ ﺁﻥ ﺍﻓﻐﺎنستانی های ﺑﯿﺸﻤﺎﺭﯼ ﮐﺸﺘﻪ ﺷﺪﻩ، ﺷﮑﻨﺠﻪ ﮔﺮﺩﯾﺪﻩ ﻭ ﺍﯾﻦ ﺳﻠﺴﻠﻪ ﺍﺩﺍﻣﻪ ﺩﺍﺭﺩ ﻭ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺩﺍﺷﺖ، ﺣﺘﯽ ﻭﺯﯾﺮ ﺟﺪﯾﺪ ﺳﺮ ﻭ ﺻﺪﺍﻫﺎﯼ ﺗﺎﺯﻩ ﺍﯼ ﺭﺍ ﺑﻠﻨﺪ ﮐﺮﺩﻩ ﻭ ﻋُﻘﺪﻩ ﻫﺎﯼ ﺗﺎﺯﻩ ﺍﯼ ﺩﺭ ﺩﻝ ﺩﺍﺭﺩ.

ﺍﻣﺎﺭﺕ ﺍﺳﻼﻣﯽ ﺍﻓﻐﺎﻧﺴﺘﺎﻥ ﻫﻤﺎﻧﻨﺪ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺍﺯ ﻣﻮﻗﻒ ﺛﺎﺑﺖ ﻭ ﺍﺳﺘﻮﺍﺭ ﺧﻮﺩ ﯾﺎﺩﺁﻭﺭﯼ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ، ﺧﺎﺗﻤﻪ ﺍﺷﻐﺎﻝ ﮐﺸﻮﺭ ﻭ ﻗﯿﺎﻡ ﻧﻈﺎﻡ ﻣﺴﺘﻘﻞ ﺍﺳﻼﻣﯽ ﺍﺯ ﺷﺮﻭﻁ ﻣﻬﻢ ﺻﻠﺢ ﺍﺳﺖ، ﻭﺟﻮﺩ ﻭ ﺣﻀﻮﺭ ﻗﻮت های ﺧﺎﺭﺟﯽ ﻣﺎﻧﻊ ﻋﻤﺪﻩ ﻭ ﺑﺰﺭﮒ ﺩﺭ ﺑﺮﺍﺑﺮ ﺻﻠﺢ ﺍﺳﺖ، ﺑﺮ ﺍﺷﻐﺎﻟﮕﺮﺍﻥ ﻭ ﺩﺳﺖ ﻧﺸﺎﻧﺪﮔﺎﻥ ﺁﻧﺎﻥ ﻻﺯﻡ ﻭ ﻣﺤﺘﻮﻡ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺍﻫﻤﯿﺖ ﻣﻮﺿﻮﻉ ﺍﺷﻐﺎﻝ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﮔﺮﺩﻧﺪ، ﺣﺴﺎﺳﯿﺖ ﺍﻓﻐﺎنستانی ها ﺭﺍ ﺩﺭ ﻧﻈﺮ ﺑﮕﯿﺮﻧﺪ، ﺁﻧﻬﺎ ﻧﺒﺎﯾﺪ ﺍﻣﯿﺪﻫﺎﯼ ﻣﻠﺖ ﺍﻓﻐﺎنستان ﺩﺭ ﻣﻮﺭﺩ ﺻﻠﺢ ﺣﻘﯿﻘﯽ ﺭﺍ ﺧﺎﻣﻮﺵ ﺳﺎﺯﻧﺪ، ﺻﻠﺢ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﺎ ﺳﺨﻦ ﮔﻔﺘﻦ ﺣﺎﺻﻞ ﻧﻤﯽ ﮔﺮﺩﺩ، ﺑﻠﮑﻪ ﺿﺮﻭﺭﺕ ﺑﻪ ﻋﻤﻞ ﻭ ﺑﺮﺩﺍﺷﺘﻦ ﮔﺎم هاﯼ ﺣﻘﯿﻘﯽ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺭﺍﺳﺘﺎ ﺩﺍﺭﺩ، ﺍﯾﻦ ﺣﻘﯿﻘﺖ ﺑﺮ ﺗﻤﺎﻡ ﺟﻬﺎﻧﯿﺎﻥ ﭘﻮﺷﯿﺪﻩ ﻧﯿﺴﺖ ﮐﻪ ﺍﻓﻐﺎنستانی ﻫﺎ ﻫﯿﭽﮕﺎﻫﯽ نمی توانند ﺍﺷﻐﺎﻝ ﻭ ﺍﺷﻐﺎﻟﮕﺮﺍﻥ ﺭﺍ ﺗﺤﻤﻞ کنند.

حبیب الله یوسفزی

>>>   ما طرف دار ماندن امریکا هستیم ! ای کاش آمریکای ها نقش بیشتر و موثر تری در افغانستان بگیرند !

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است