حکومت داری خوب علاوه بر اینکه در حرف بسیار زیباست در عمل باید پیاده شود و تجسم پیدا کند. حکومت وحدت ملی از دل انتخابات بیرون نیامد و نشان دهنده آرای مردم نبود. دو رهبر حکومت وحدت ملی وعده سپردند که در این شرایط هم حکومت داری خوب را در جامعه افغانستان پیاده کنند اما این گونه نشد و در هر مورد از کارهای آنها نقص و کم کاری مشهود است. نمونه واضح و آشکار آن معرفی اعضای کابینه است.

پرتونادری نویسنده و آگاه مسایل سیاسی در برنامه «راه حل» گفت: در معرفی کابینه تعد ادی از نامزد وزیران واقعاً توانایی این را نداشتند که نهادی بزرگ مثل یک وزراتخانه را اداره کنند. در این میان آن تعدادی هم که افرادی شایسته و دانا بودند در وزارتهایی معرفی شده بودند که در آن زمینه نهتجربه ای داشتند و نه تخصص مربوطه را. این اشتباهی بسیار بزرگ در معرفی کابینه بود.

وی در ارتباط با مشکلاتی که در معرفی کایبنه از سوی دو رهبر حکومت وجود دارد اظهار کرد: در معرفی کابینه افرادی اطراف رییس جمهور و رییس اجرایی وجود دارند که خواهان حق و حقوقی هستند. معتقدم که اگر رییس جمهور و رییس اجرایی بتوانند دست رد به سینه این افراد بزنند و به رضایت مردم کشور فکر و عمل کنند می توانند نام و نشانی نیک در تاریخ افغانستان برای خود ثبت کنند ولی هر قدر بخواهند رضایت این گروه های مافیایی را جلب کنند، آنها هیچ وقت راضی نمی شوند.

این آگاه مسایل سیاسی در ارتباط با قدرت مدیریت سران حکومت وحدت ملی و کمسیون انتخابات عنوان کرد: عدم توانایی مدیریت در رده های بالای حکومتی می تواند یک ملت و کشور را به سقوط بکشاند. امکان دارد افرادی در کشور وجود داشته باشند که در حالت تیوری از تمام مسایل مدیریتی آگاهی داشته باشند اما توانایی مدیریت عملی نداشته باشد پس این فرد نمی تواند حکومت داری خوبی داشته باشد. در بسیاری از بخش های کمیسیون انتخابات هم همین اتفاق افتاد. کسانی که توانایی مدیریت نداشتند افغانستان را در طی یک سال به سقوط و قهقرا کشاندند. کشور را از بعد اقتصادی به کشوری فقیر و نیازمند مبدل کردند. آنها نیز همیشه در دادگاه تاریخ افغانستان متهم هستند.

نادری در پاسخ به این سوال که افغانستان به یک رهبر خوب نیاز دارد یا یک مدیریت خوب گفت: فرقی نمی کند که چه کسی باشد، مهم این است که فردی در حاکمیت جامعه باشد که تضادهای درون جامعه را به خوبی می شناسد. وی باید کسی باشد که محبوبیت معینی را در بین مردم جامعه داشته باشد و تا حد معینی اقوام مختلف افغانستان وی را از خود بدانند. بزرگترین مشکل افغانستان این بوده است که رهبرانش چنان به قومیت خود تکیه کرده اند که در واقع مفهوم دولت را زیر سوال برده اند. در حالیکه دولت در برابر همه شهروندان وظیفه هایی مساوی دارد.

وی در ادامه افزود: جامعه افغانستان جامعه ای سنتی است. رهبر باید این سنت ها را خوب بشناسد و عملکردی مناسب داشته باشد. نباید رهبر فقط به این فکر کند که با رهبران سنتی در ارتباط باشد و آنها را راضی نگه دارد و این بهترین رویکرد باشد این گونه نیست. رهبران جامعه باید بین سنت و مدرنیته تعادلی را پیدا و حفظ نمایند. مردم، تحصیلکردگان و روشنفکران افغانستان، جامعه مدنی و احزاب سیاسی افغانستان پتانسیل های بسیار بزرگی برای همکاری هستند ورهبران باید به آنها مراجعه کنند. مردم از مافیاهای قومی به تنگ آمده اند.

کد (30)

>>>   با سلام !
بحث خیلی جالب را محترم نادری صاحب مطرح نموده اند . بیاید که اول فرق بین یک رهبر و یک مدیر را بدانیم :
1 _ رهبر انگیزه میدهد ولی مدیر قانون را تطبیق مینماید .
2 _ رهبر خودرا همواره مافوق قانون میپندارد ولی مدیر مطابق اصول حرکت مینماید .
در این صورت ما به یک رهبر نه بلکه به یک مدیر خوب ضرورت داریم که بتواند مطابق قانون اساسی ودر روشنائی دین مبین اسلام مطابق نیاز های امروزی جامعه برای کافه ملت خدمت گار باشد ، سلیقه ای عمل نکند ، قبیله ای فکر نکند و هیچ گاهی فراقانونی نیاندیشد . ملت و مردم ما به کار نیاز دارند نه به شعار و گفتار . برای آقای غنی و برادر داکتر صاحب عبدالله به صفت یک مربی و معلم توصیه مینمایم که دست و آستین بالا بزنند صرف نظر از هر گونه تبعیض ، امتیاز طلبی و تفوق جوئی صرف به خاطر خدا و برای مردم کار را آغاز نمایند . فقط مدیریت نمایند نه رهبریت .زیرا مردم و کشور از رهبر های دیسانت شده و باد آورده ...دیگر بر علاوه ایکه خسته شده اند نفرت هم دارند . جمله ای اخیر خودرا تکرار مینمایم نفرت هم دارند امید است که گوش شنوا و چشم بینا داشته باشند .در ظرف چهار ماه یک کابینه را تشکیل کرده نتوانستند .چگونه توقع کار و مدیریت خوب را از این جنتلمین ها داشته باشیم .
با احترام . عبدالخلیل خاوری از مزار شریف .

>>>   وقتیکه چند معتصب قومگرای زبان اندیش در تعین ومقرری اشخاص در پست های کلیدی دولت تصمیم گیرنده باشند ومطابق نظر انها جناب ریس جمهور عمل کند پس وضعیت ادارات را چه فکر میکنید تا کنون اشخاصیکه به فرمان ریس جمهور چه بحیث مشاور وچه بحیث والی وچه در ادارات داخل ارگ تعین ومقررگردیده اند به جز یکی دونفر شان دیگر تمام انها از یک قوم خاض وزبان خاص میباشد لیاقت وشایستگی وصداقت وخوش نامی اصلاً در نظر گرفته نشده فقط قوم وزبان در نظر گرفته شده است واضح است که انها در ادارات شان عین روش را در پیش خواهند گرفت بالاخره سرنوشت مردم ودولت به کجا خواهد رسید واضح است که اگر چنین بی عدالتی وقوم نگری وزبان اندیشی ادامه پیداکند خواهی نخواهی سروصدا وکشمکش ها بروز خواهند کرد ودر انصورت قصور از مردم نخواهد بود زیرا گفته شده . هر کی را دردی رسد نا چار گوید وای وای .

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است