بیست و شش سال از شکست شوروی در افغانستان می گذرد. حمله شوروی پیامدهای ناگواری برای افغانستان به همراه داشت. اشغال نظامی کشور و نبردهای سنگین پس از آن، تمام زیرساخت ها را نابود کرد، میلیون ها هموطن ما را آواره و مهاجر ساخت، میلیون ها افغانستانی شهید، معلول و معیوب شدند و افغانستان، سال ها از کاروان پیشرفت و ترقی عقب افتاد. اما مردم سربلند افغانستان با تحمل تمام دشواری ها بار دیگر ثابت کردند که در برابر تجاوزگران، استوار مقاومت می کنند و یک پارچه و متحد، هر متجاوزی را به زانو می کشند، بیست و شش دلو روزی است که شوروی شکست خورد و برای همیشه از کشورخارج شد.

موسی فریور آگاه مسایل سیاسی و استاد دانشگاه در برنامه «ثورلید» گفت: یکی از مقاصد بزرگ جهاد این بود که افغانستان یک کشور مستقل در زیر سایه شعار مقدس «لااله الا الله ، محمد رسول الله» دارای یک نظام، حکومت یا رژیم سیاسی منبعث از اراده مردم قرار داشته باشد. ما در تشکیل حکومت اسلامی وامدار شهدا هستیم. ما به رشادت ها و قربانی دادن های آنها اعتراف می کنیم و این روز را تجلیل می کنیم. تاسف می خورم که حکومت به چنین روز بزرگی که برای تمام ملت مهم است، توجه ندارد. حکومت باید به حساسیت های مردم در ارتباط با جهاد توجه نشان دهد.

وی تناقض گویی ها و عملکرد بعضی رهبران مجاهدین را که بر خلاف اهداف جهاد است مورد انتقاد قرار داد و افزود: بعضی تناقض گویی های رهبران بزرگ جهاد موضوع تازه ای نیست، بعضی از آنها بودند که از همان ابتدا برای استقلال افغانستان مبارزه نمی کردند. بلکه از همان ابتدا می گفتند ما برای اعاده نظام سلطنتی در افغانستان می جنگیم. برای همان امضای معاهده استراتژیک خورد و کلان برای آنها خوشایند بود اما ظاهر شاه از پیش شان رفت و نظام اسلامی بر خلاف میل آنها در افغانستان استقرار یافت.

وی با انتقاد از دیدگاه های مخالف مجاهدین گفت: در مورد دیدگاه های منافقانه و دشمنانه نسبت به نفس جهاد به عنوان یک عضوی از خانواده جهاد افغانستان و به عنوان کسی که سالهای سال در زندانهای روسیه زندانی بودم، نمی توانم بی تفاوت بمانم. نفی جهاد، جنگ خواندن جهاد و مجاهدین را بازیگران یک سناریو خواندن، اهانت به ملت مجاهد افغانستان است. اهانت به آنهایی است که از جان خود گذشتند و برای حفظ تمامیت ارضی افغانستان، برای حفظ کشور و مردم آن جنگیدند است.

کد (30)

>>>   هــــرچی ســـرو صدا کردی کسی یک ریاست هم به تو نداد چه رسد به وزارت یا شیرپور

>>>   اقای فریور "حکومت به چنین روز بزرگی" بخاطر آن "توجه ندارد" که این روز از افتخارات شهید دکتور نجیب الله بود که انرا روز نجات ملی اعلان کرد و اکنون مجاهدین دالر و کلدار ناحق انرا بخود مربوط میدانند!!! اینرا خودت هم خوب میدانی ولی انرا بروی خود نمیاوری!!!!
وطنپرست

>>>   اکثریت قاطع مردم افغانستان معکوس شما فکر میکنند و آنرا عزت میدانند

>>>   در حقیقت زیرساخت ها ... همه از بین رفت ، زمانیکه حکومت داکترنجیب الله به مجاهدین تسلیم داده شد ، افغانستان دارای اردو قوی ، قوای هوایی ، سیستم معارف ، تحصیلات ، صحت و غیره بود که همه اینها ... چپاول شد و از آن همه طیارات جنگی و ترانسپورتی یک طیاره هم درست نماند ، حالا میخواهید به چشم مردم خاک بریزید و واقعیات را وارونه جلوه دهید ،... بگو هزاران جوان در جریان جنگهای تنظیمی کشته شدند تا ... حکمتیار به ثروت برسند و خواست پاکستان برآورده شود ...جواسیس پاکستان نبودید مگر و به اشاره پاکستان کابل را راکت باران نمیکردید ؟ حالا از جهاد و جهاد گران سخن میگویی ، جهاد آنهایی کردند که حالا اسمی از آنها برده نمیشود و بیکار و بی روزگار در کنج خانه های خود نشسته اند...
کوه کن

>>>   جهاد در افغانستان یک نام بود... ایا شما جناب عالی نمی بینید؟ نمی شنوید؟ از نظر شما دعوت 40 کشور بدفاع از قدرت تان جهاد است؟ ایا همین اکنون زیر چشم رحمت بیگانه ها زندگی نمیکنید؟ تنها جنگیدن علیه روسها جهاد بود؟ شما کجای افغانستان ومردم افغانستان را نجات دادید؟ ... چه برتری نسبت به حکومت های گذشته دارید؟ وغیره......م.ا.کابل

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است