مهاجرت ها و بیجاشدن های داخلی، یکی از مشکلات اصلی در چندین دهه اخیر در افغانستان بوده است که مبنای این معضل، جنگ های تحمیلی و اجباری از طرف بیگانگان بوده است و در کنار این فاکتور عوامل دیگر نظیر ظلم و استبداد حکام دیکتاتور و توتالیتر، دین زدایی، قحطی، فقر، افراط گرایی ، سیاست های قبیله گرایی و حوادث طبیعی را هم می توان نام برد.

افغانستان از جمله کشورهایی به حساب می آید که در سالیان اخیر بیشترین مهاجران و پناهندگان را در میان سایر کشورهای جهان داشته است و با تاسف که دولت های قبلی بنابر هر دلیلی که بوده است هیچگاه و هیچ نوع توجهی به این مشکل ننموده اند. تهاجم روس ها، جنگ های تحمیلی داخلی، و دوره سیاه طالبان از برهه های زمانی است که خانوده های افغانستان را ازهم دورساخت و بیشترین افغانستانی ها به خارج ازکشور مها جر شدند تا اینکه بعد از حوادث تاریخی یازدهم سپتامبر و برگزاری کنفرانس بین المللی بن همه افغانستانی های در اقصی نقاط جهان را امیدوار ساخت که ممکن زمینه عودت به کشورشان فراهم گردد تا دوباره درکنار دوستان، خانواده، خویشاوندان و اقارب خود را باز یابند و اشک های شان به خنده و شادی مبدل گردد. باید گفت که در طول تاریخ بعد از کنفرانس بن در این این سرزمین بار نخست بود که جامعه بین المللی به پیمانه وسیع توجه عمیق و حضور گسترده را داشته باشد و فرصت طلایی بود که با استفاده از همه امکانات مالی و تکنیکی، زمینه بازگشتِ مهاجران افغانستان مهیا می گردید اما اسفا که هنوز مهاجرت ها و فریاد غرق شدن هزاران تن از کودکان، زنان و جوانان افغانستان از رسانه های داخلی و بین المللی در آب هایی بین المللی میان اندونیزیا، تانزانیا، استرالیا و میان ترکیه و یونان جهت رسیدن به قاره اروپا و رسیدن به زندگی آرام و مصون و به دور از صدای جنگ و انفجار به گوش می رسد.

بی عدالتی در دستگاه اداری گذشته به رهبری حامدکرزی، نابرابری های قومی در نظام سیاسی و ازهمه بیشتر فقر، بیکاری وعدم اشتغال، بی باوری و عدم اعتماد به اوضاع سیاسی، به بی راهه کشانیده شدن انتخابات توسط یکعده افراد رسیزم و عوام فریبی های یکعده سیاسیون ماکیاولیزم، بازهم موجب افزایش مهاجرت و پناهندگی افغانستانی ها به خارج از کشور گردید. متاسفانه درین روزهای اخیر بازهم شاهد فرو رفتن ده ها تن از هموطنان ما در آب های دریای مدیترانه بودیم اما علیرغم همه مهاجران و پناهندگان در دیار غربت، منتظرعملی شدن وعده های تیم های انتخاباتی پیرامون رسیدگی به معضل مهاجران و بیجا شدگان داخلی هستند و یگانه اضطراب و نگرانی مهاجران جهت عودت به کشورشان نبود اعتماد به اوضاع امنیتی کشور، عدم اشتغال و زمنیه های کاریابی است.

از طرف دیگر همین دو عوامل ( نبود امنیت و نرخ وسیع بیکاری ) سبب بیجا شدن کتله عظیمی از باشندگان ولایات و روستاهای دوردست و ناامن به پایتخت و مراکز شهرها شده است که اکثراً در فصل سرما و آغاز زمستان، در زیر خیمه ها زندگی می نمایند که نبود مکتب، مواد غذایی، آب آشامیدنی و لباس زمستانی از جمله مشکلات جدی است که به آن مواجه هستند. به گزارش کمیشنری عالی سازمان ملل متحد در امور پناهندگان که در همین اواخر به نشر سپرده است، شمار بیجا شدگان داخلی را ، ششصد و هشتاد وسه هزار نفر خوانده است که اکثراً از ولایات به پایتخت و مراکز شهرها پناه برده اند و در وضعیت بد بسر می برند.

همچنین در گزارشی که کمیسیون حقوق بشر، در روز جهانی مهاجرت چندی قبل به نشرسپرد، تذ کر رفته بود که حدود پنج میلیون افغانستانی همین اکنون در کشورهای ایران و پاکستان زندگی می کنند که عمدتا غیر قانونی و فاقدمدرک هستند و از طرف نیروی های انتظامی آ ن کشورها تحت آزار و اذیت قرار دارند. با اینهمه و خوشبختانه در سفری که اخیرا آقای محمد محقق معاون دوم رییس اجرایی کشور به ایران داشت و صحبت هایی که با مقام های عالی رتبه آن کشور داشت، جهت تمدید شش ماهه اقامت مهاجران غیرقانونی افغانستانی مقیم ایران و ایجاد سهولت های لازم تعلیمی و تحصیلی برای دانش آموزان و دانشجویان و بازگشت عزتمندانه مهاجران به وطن توافقاتی صورت گرفت که نوید بخش بود اما بسنده نیست. ملت از اداره دولت وحدت ملی انتظار دارد که هر چه سریعتر به چالش های مهاجران و پناهندگان افغانستانی رسیدگی لازم صورت گیرد، امنیت و ثبات تامین و زمینه های کار و اشتغال فراهم گردد و در بخش های صنایع ، زراعت و آبیاری، نفت و گاز و تکنالوژی، ترانسپورت، معادن و سایر منابع، سرمایه گذاری های لازم صورت گیرد تا حاکمیت قانون، تامین امنیت و شغل زایی سبب تشویق و ترغیب مهاجران برای عودت به وطن و جلوگیری از فرار نخبه ها به خارج از کشور شود تا با استفاده از نیروی جوان و منابع انسانی خویش بتوانیم به خود کفایی و استقلال اقتصادی برسیم و با کاروان تمدن بشری همگام شویم زیرا مهاجرت های غیر قانونی جز پیا مد ها وبا زتاب های منفی به جامعه چیز دیگری به ارمغان نمی آورد.



میرزاشاه محمدی

>>>   کسی درقصه مهاجرین نیست
مشهد

>>>   افراددارای پاسپورت باید اخراج شوندچراکه غیرمجازواردشدندومهاجران اقتصادی هستنداما
افراددارای کارت آبی دهه 70که موفق به دریافت آمایش نشده اندویادارندگان کارت آمایشی که بااندک جرمی اقامت آنهاباطل شد ویاباتاخیر وبی نظمی ویافقردرپرداخت هزینه های میلیونی جزیه واربازمانده اندوبدون مدارک محسوب می شوندباید پناهندگی رسمس بگیرند.
نادیده گرفتن این قشرصدهاهزارنفری توسط کمیساریای پناهندگان سازمان ملل می تواند به شایعه معامله گری آنهاقوت ببخشد .اینهاهیچ ارتباطی باهیچ مقام افغان معامله گروبیسوادفاسد نظیرمحترم محقق ندارندچراکه قطع ارتباط باموطن اصلی دارندواقامت دههاساله مجازداشته اند.
شیوا.کاندیداحتمالی بلخ

>>>   شش هزار جوان مهاجر درزندان های یونان است حیچ کاسی درغام شان نیست
احمد یونان

>>>   عجب حرفا میزنید دولت ای که نتواند درظرف سه ماه کابینه اش راتشکیل بدهد چطور میتواند به داد ملتش برسد تازه اونم درخارج ازکشور

>>>   برادر . میرزاشاه محمدی سلام بیانات خوبی بود اما دریغ از یک دل خوشی مهاجرین .
البطه کارهای زایادی برای مهاجرین می شود فقط در حد حرف و در حد چند امضاهای که جو هرش خشک نشده فراموش می شود همین چند روز پیش که محمد محقق آمد قدر حرف های امید وار کننده ای زد اما بعد از چند روز همان آشو همان کاسه شد
طاهر از از تهران

>>>   وزارت خارجه افغانستان مسئول حفظ جان وحقوق تمام اتباع اقغانستان درتمام نقاط جهان است .اهمال وخواب رفتگی وفساداین وزارت باعث نقض حقوق اتباع افغان وتوهین وحق تلفی درتمام جهان شده
سیدحسن شیوا.کاندیداحتمالی بلخ

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است