عمرزاخیلوال مشاور بخش اقتصادی رییس جمهور غنی، که جزء هیات سفر پاکستان محمد اشرف غنی بود، طی مصاحبه ای گفته است تا یک ماه دیگر معلوم می شود که پاکستان به وعده هایش عمل می کند یاخیر، این گفته های زاخیلوال، به معنی ناامید بودن از دستاوردهای سفر در پاکستان نبوده و وعده های سرخرمن نیست؟ با درنظرگرفتن حمله های تروریستی اخیر، آیا استراتژی پاکستان در قبال افغانستان بعد از روی کار آمدن دولت وحدت ملی تغییر کرده است؟

داکتر سردار محمد رحیمی استاد دانشگاه، باورمند است که تایک ماه دیگر اتفاقی در روابط پاکستان با افغانستان پیش نمی آید، وی گفت:به نظر نمی رسد، تا یک ماه آینده اتفاقات مهمی در حوزه تعاملات تجاری و امنیتی دو کشور رخ دهد، اگر تحولی هم رخ دهد، مقطعی خواهد بود. ساختار روابط خارجی افغانستان و پاکستان بر مبانی استوار است، که تا کنون تغییرات مهمی در آن ایجاد نشده است. بنابراین منطقی به نظر نمی رسد که سطح روابط تغییرات چشم گیری داشته باشد.

داکتر رحیمی، تغییر درسیاست پاکستان در قبال افغانستان را منوط به تغییرات در سیاست خارجی افغانستان در قبال پاکستان دانست و افزود: سیاست پاکستان در قبال افغانستان، در دوره رییس جمهور غنی نسبت به حکومت آقای کرزی، تغییر محسوسی نخواهد داشت. مگر این که رویکرد سیاست خارجی حکومت وحدت ملی، نسبت به پاکستان تغییرات عمده ای داشته باشد، که نداشته است. هنوز هیچ سیاست جدیدی از طرف افغانستان در مسایل بنیادین دو کشور مطرح نه شده است.

استاد رحیمی، عوامل انتحار وانفجار را بیرونی ودرونی خواند، بی ثباتی وابهام درسرنوشت دولت وحدت ملی را یگانه دلیل ناامنی ها دانست و اشاره کرد: تحولات امنیتی افغانستان به خصوص انتحار، انفجار و اقدام های تروریستی، بخشی عوامل درونی و بخش عامل بیرونی دارند اما در حوزه ای که مرتبط با پاکستان است، سیاست این کشور در چهارچوب همان رویکرد قبلی است. بی ثباتی و ابهام در سرنوشت حکومت وحدت ملی، عاملی برای تشدید اقدامات تروریستی محسوب می شود.

داکتر رحیمی افزود: تا وقتی که حکومت وحدت ملی، با توجه به موافقتنامه، قوام و ثبات نیابد هیچ اقدام یک جانبه ای نخواهد توانست سیمایی درست و واضح از سیاست خارجی افغانستان را از خود نشان داده و مورد استقبال عملی نیز مواجه نخواهد شد.

چمن شاه اعتمادی عضو مجلس نمایندگان، گفته های عمرزاخیلوال را به معنی این که پاکستانی ها از خط قبلی اش نگذشته اند گفت: مردم افغانستان از سفرهای مقام های کشور، توقع نتیجه عملی دارند. متاسفانه درحکومت گذشته و دولت وحدت ملی، جهت و استراتژی سیاست خارجی کشور مشخص نبوده و نیست. از گفته های زاخیلوال، پیدا است که پاکستانی ها، تا هنوز از مسیر گذشته اش نگذشته است. تعدد مراکز تصمیم گیری، درسطح کلان درپاکستان، همیشه از مسایلی بوده که سنگ اندازی های زیادی درمسیر سالم وصحیح سیاست گذاری های شان در مورد افغانستان داشته است. وعده های اجرایی شدن دریک ماه، وعده های سرخرمن است.

آقای اعتمادی تغییر د رسیاست پاکستان در قبال افغانستان را وابسته به تغییر مدیریت درسطح کلان کشوری دانست و اشاره کرد: سریال سفرهای آقای کرزی، باتمام شدن عمر حکومتش به پایان رسید، ورنه تا هنوز به قسمت سی ام سفر های بی حاصل ایشان می رسیدیم اما سفر اول رییس جمهور غنی، باتوجه به قراینی موجود، توام با خوشبینی ها به نظر می رسد. چون تغییر مدیریت در سطح کلان کشور قطعا تبعاتی را در پی دارد از جمله نگاه همسایگان اما به قضاوت زود هنگام نپردازیم زیرا تحولات درحل شکل گیری است.

چمن شاه اعتمادی انفجارهای اخیر درشهر کابل را یک نا امیدی برای مردم خواند و تاکید کرد: انفجارهای پی درپی درشهر کابل وسایر شهرها، بعد از به وجود امدن حکومت وحدت ملی، آب سردی بود، که روی دست مردم افغانستان ریخته شد. مردمی که امیدوار به تجربه کردن آرامش و امنیت شده بودند. دشمنان افغانستان هیچگاه دست از ترور وتوطیه برنداشته و برنخواهند داشت. سیاست مداران کشور باید مصمم وجدی دربرابر این ها بایستند. سیاست نرمش دربرابر پاکستان پاسخ نداده و همچنان در مورد مبارزه با تروریزم باید طرح جدیدی بریزند.

آقای اعتمادی تشکیل کابینه را مهم دانست و افزود: تشکیل کابینه سزاوارتر از خیلی کارهای دیگر است که دراسرع وقت باید تکلیف آن را مشخص کرد چون وزیران سرپرست معطل معرفی وزیران جدید بوده کاری که باید انجام دهند کسی انجام نمی دهد. مبارزه بافساد که جزء برنامه رسایی حکومت وحدت ملی بود همچنان متروک مانده وبه لحاظ عملی پیشرفتی در این زمینه صورت نگرفته است. از کابل بانک گرفته تاموضوعات دیگر، همه درخلوتگاه های خویش به سیر وسفر مشغول اند.

محمدعارف حیدری استاد دانشگاه، لانه های اصلی تروریزم در پاکستان را اختلافات اساسی میان هر دو کشور دانست و گفت: پاکستان سوابق فراوانی درعدم تعهد به قول و قرار خود با افغانستان دارد. طی سالیان گذشته، وجود هسته های اصلی تروریزم در پاکستان از اصلی ترین اختلافات در میان افغانستان و پاکستان محسوب می شود، که علیرغم وجود دلایل و مستندات فراوان، پاکستان چنین چیزی را نپذیرفته است.

استاد رحیمی باور دارد که پاکستانی ها منافع خویش را در ناامنی در افغانستان می دانند و افزود: پاکستان، مساله تروریزم را یک مساله داخلی افغانستان می داند و همیشه به این مطلب تکیه کرد، بنابراین انتظار نمی رود که در سیاست های کلی پاکستان تغییری به وجود بیاید. خصوصا این که هنوز منافع پاکستان در سایه بی ثباتی و نا امنی افغانستان تامین می شود. تنها زمانی می توان به جدیت پاکستان امیدوار بود که زمینه های تامین منافع این کشور با تامین صلح در افغانستان گره بخورد.

آقای رحیمی حمله های اخیر درشهرکابل را به معنی این که دراستراتیژی پاکستان تغییری به وجود نیامده است و گفت: سوء قصد به جان شکریه بارکزی که به چهره ای شاخص در نقد پاکستان مشهور است و همچنین عملیات دیگری در نزدیکی کمپ خارجی ها به فاصله دو روز از حادثه قبلی، همه و همه دارای پیام های روشنی به دولت مردان افغانستان هستند. این پیام مشخصا می خواهد بفهماند که استراتژی پاکستان تعییر نیافته و تغییری هم نخواهد یافت.

محمدعارف رحیمی تاکید کرد: اداره کشور به وسیله سرپرست ها در دراز مدت غیر ممکن است. عدم وجود امنیت خاطر در میان مدیران ارشد دولتی همچون وزیر ها و والی ها نسبت به تداوم کارشان، بر اداره کشور تاثیر خواهد داشت. این تاثیر در حوزه های امنیتی بیشتر قابل احساس است. به نظر من، نه تنها قبل از سفر به پاکستان که اساسا قبل از هر سفر خارجی، رییس جمهور می بایست کابینه خود را مشخص می کرد.

آقای رحیمی از دولت وحدت ملی خواست که توجه به مسایل داخلی را دراولویت کاری خویش قرار دهند.

وی افزود: سروسامان دادن به نابسامانی های داخلی در درجه اول اولویت است و پیش از جذب همکاری های خارجی باید به آن پرداخت. چون کشورهای خارجی نیز بر اساس کابینه ای که تعیین می شود و چگونگی حضور افراد در آن و رویکردهای مختلفی که می توانند داشته باشند، نحوه تعامل خود با افغانستان را تنظیم می کنند.


رضا پژوهش

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است