يكى از دوستان بسيار لطف كرده نصيحت ام كردند، اعتراض كردند كه چرا ابراز نظر مي كنيد. هر كه از كشور بيرون شود بايد تحولات كشورش را ناديده بگيرد.

شرايط سخت، مشكلات، حق تلفى هاى همتباران اش را كه در كشور هستند ناديده بگيرد، به زندگى مصنوعى غربى دلخوش كند اما من مي گويم، كسى كه به چنين انسان تبديل شود كه گذشته اش و مردم اش را فراموش كند حوادث و تحولات كشور زادگاه اش را فراموش كند را انسان خنثٰى شده بايد ناميد، مرده متحرک و انسان بى خاصيت بايد گفت.

من در هيچ شرايط تغير نخواهم كرد، من تا زماني كه داخل كشور بودم آخرين تلاش هايم را كردم تا در كم كردن مشكلات اجتماعى از جمله بیکارى جوانان و همنوعان ام بدون كدام هدف يا منافع شخصى سهم بگيرم، با دوستان كه در اين مسير همراه بودم.

اين پيام را همه شان شايد بخوانند كه حقيقت دارد يا اشتباه می گويم. همه ما بعنوان انسانهاى دردمند، از وقت خود، از پول خود گذشتيم تا اگر كوچكترين كارى در زمينه مذكور انجام دهيم، اينكه چقدر كارها انجام شده باشد تا كدام وقت ديگر خدمت عرض كنم اما بعنوان يک انسان، يك هزاره دردمند، در هر جاه و هر شرايط نبايد كشور و مردم خود را فراموش نمايم و زندگى بى خاصيتى را اختيار كنيم.

نمی خواهم كسى باشم كه از شبكه اجتماعى فقط بخاطر نشر عكس هاى تفريحى كشورهاى غربى استفاده نمايم و عكس هايم را بر رُخ مردم ام بكشم مردمى كه هر روز با مرگ و زندگى دست و پنجه نرم می كنند، به اميد آن روزى كه از مشكلات امنيتى، تبعيض، بى عدالتى در كشور خبرى نباشد تا اولين نفرى باشم كه با افتخار عازم كشورم شده از مهاجرت، فراق دورى وطن، مردم و دوستان نجات پيدا كنم.


میثم آرمان

>>>   آفرین به وطندوستی شما. انسان با شخصیت همیشه در غم و درد ملت خود احساس همدردی میکند.
زگونی

>>>   خانه آباد به امید اینکه امنیت تامین گردد در وطن وبه کشور خود بازگردی

>>>   عالی است خدا همه را توفیق اعطا کند تا همینطور فکرش وعملش باشد.
صابر از کابل

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است