این پرسش به گونه مرتب از سوی خبرگزاری های طرح می شود البته این پرسش برمی گردد به یک مساله دیگر و آن اینکه رییس جمهور غنی در روز مراسم تحلیف اعلام داشت که برای 45 روز آینده، افغانستان کابینه حکومت وحدت ملی خواهد داشت.

امروز میعاد به پایان رسید اما خبری از کابینه جدید در کار نیست و چرا؟ در این طی این روزها بگونه مرتب از سوی شبکه های خبری به دلایل آن پرداخته شده است اما هیچ دلیل استواری برای تاخیر دراعلام کابینه ارایه نشده است. آخرین خبر را سخنگوی رییس جمهور اعلام داشته است. آقای سالارزی در یک گفتگوی خبری گفته است که کابینه افغانستان احتیاج به زمان بشتری دارد. این حرف آقای سالارزی در اصل درست است. کابینه امری تخصصی و حساس می باشد و مساله ای است که برای پنج سال آینده وزیر انتخاب می شود ولی این مساله را آگاهان سیاسی قبول ندارند آنها اذعان دارند که اختلافات بسیار عمده روی تطبیق توافقات سیاسی وجود دارد.

در موافقتنامه سیاسی که طرفین آن را امضا کرده اند، مواردی زیادی در مورد کابینه و شیوه توزیع قدرت وجود دارد. اولین مساله همان برابری پست ها است به این معنا که مقام های سیاسی کلیدی به گونه برابر میان دو تیم باید توزیع شود. در باب –ج- در صفحه دوم سند در مورد مقام های کلیدی امنیتی، اقتصادی و نهاد های مستقل، تصریح شده است که مقامات امنیتی و اقتصادی و نهادهای مهم کلیدی بگونه برابرمیان دو تیم توزیع می شود. البته رییس جمهور با تقسیم قدرت موافق نیست و هر وقت صحبت از تقسیم قدرت شده ایشان باصراحت اعلام داشته است که کابینه افغانستان شرکت سهامی نیست اما درمواردی ایشان اشاره به توزیع قدرت داشته است.

حال مطابق چهارچوب سیاسی مقام های کلیدی امنیتی، اقتصادی و نهادهای مستقل باید بگونه برابر، توزیع شود.

طرفین تیم مشترک را موظف ساخته بود که دیدگاه ها را دراین باب دسته بندی نماید که این کار ظاهرا شده است. تیم مشترک گفتگوکننده دیدگاه های دو طرف را دسته بندی کرده و در اختیار رییس جمهور و رییس اجرایی گذاشته است و حالا باید دو مقام محترم در مورد کابینه تصمیم بگیرند که تاکنون نگرفته اند استدلال از سوی اردوگاه رییس جمهور همان است که انتخاب کابینه و پیدا کردن افراد شایسته احتیاج به زمان بشتری دارد و رییس جمهورمی داند که چنین وعده ای را در مراسم تحلیف داده است و گفته که برای مدت 45 روز افغانستان صاحب حکومت تازه می شود اما نشده است و دلیل آن همان حساس بودن مساله است.

تشکیل کابینه به یک معنا دشواری های زیادی دارد ولی به معنی دیگر هیچ چالشی هم وجود ندارد حال پارادوکس این دو منطق را باید توضیح دهیم.
دشواریهای که سبب تاخیرکابینه شده است؟

واقعیت این است که دشواری زیادی پیش رو است گرچه من با اختلاف میان دو رهبر موافق نیستم ولی این را نمی توانم رد نمایم که مشکلاتی درکار نیست بدون شک مشکلات زیادی برای شکل گیری کابینه وجود دارد البته باید بگویم دسته بندی های دو تیم مذاکره کننده نشان می دهد که اگر رییس جمهور و رییس اجرایی تصمیم بگیرند، مساله پست های کابینه را در یک گفتگوی نیم ساعته حل می کنند و می توانند با جابجای اندک مساله چوکی های کابینه را حل نمایند اما اگر طرفین تصمیم نداشته باشند و یا اینکه عوامل جنبی روی کار اصلی شان تاثیرگذار شود در آن صورت مساله کابینه نه برای دو ماه بلکه تا سال آینده هم حل نخواهد شد. کابینه همان گونه که اشاره کردم مورد بحث تیم ها قرارگرفت و دسته بندی هم صورت گرفته است و در توزیع آن تاکنون رهبران حکومت وحدت ملی تصمیم نگرفته اند. بحث کابینه در چند مرحله مورد بحث قرار می گیرد یکی پست های کلید و غیرکلیدی است این موضوع در نفس موافقتنامه آمده است و تصریح شده است که ما در حکومت مقامهای کلیدی و غیر کلیدی داریم نهادهای کلیدی امنیتی، اقتصادی و نهاد های مستقل کلیدی را داریم حال باید این نهادهای کلیدی شناسایی و مورد توافق قرار بگیرد دلیل مساله هم این است که با شناسایی و توافق می شود آن را به حکم توافقنامه بگونه برابر، توزیع کرد این مساله هنوز حل نشده است.

طرفین برداشتها و روایتهای متفاوت از کلیدی و غیرکلیدی دارند، ازاین دشواری که بگذریم، مساله بعدی نحوه توزیع پست های کابینه می باشد یعنی از 25 وزارت خانه چند تای آن به هریک ازدو تیم تعلق می گیرد. در سند اشاره ای دراین مورد شده است که پست های کلیدی به گونه برابر و سایر مقامات حکومتی به گونه برابر گونه از هردو جانب توزیع می شود. این موضوع هنوز روشن نیست اصولا چه تعریفی باید از برابر و برابرگونه را باید ارایه داد. اینها تماما در همان مرحله تعیین پست های کابینه و سایر نهادهای حکومتی است به این معنا که سفارت خانه ها و ولایات و همین گونه نهادهای مستقل نیز شامل، کتگوری تقسیمات نیز می شود. فردی آگاه درامور حکومتی می گفت: هنوز بحث کابینه و پست ها، روشن نشده است.

رییس جمهور و رییس اجرایی دو کار اساسی را در همین مرحله تعیین پست ها و معرفی وزرا باید انجام دهند. ابتدا باید پست ها را توزیع نمایند و سپس به معرفی وزرا و اینکه چه کسی روی صندلی و چوکی وزارت می نشیند را، مورد بحث و توافق قرار دهند. هنوز ما درخم یک کوچه هستیم هنوز معلوم نیست که پستها چه گونه توزیع می شود و نقش نیروهای مستقل چه می شود. مساله معرفی نام ها و نامزدان نیز یکی از پیچیده ترین های کارحکومت وحدت ملی می باشد. با ملاحظه این مسایل باید اذعان داشت که دشواری ها و یا کارهای زیادی است که طرفین باید انجام دهند و به همین دلیل است که میعاد گذشت ولی هنوز خبری ازکابینه نشده است.

در حال حاضر، مردم به مسایل داخلی و چانه زنی تیم های حکومت وحدت ملی کاری ندارند مردم می خواهند که حکومت وحدت ملی اعلام شود زیرا پایه و اساس آن گذاشته شده رییس جمهور و رییس اجرایی از همین باب پست های شان را اشغال کرده اند. داکتر عبدالله رییس اجرایی گفته است که شالوده حکومت وحدت ملی گذاشته شده و سایر ساز و کارهای ان نیز تکمیل می شود. نکته مهم این است که رهبران حکومت با نگاه مثبت حتی بدون اشاره به مشکلات و دشواری های تشکیل حکومت، سخن می گویند و به مردم و جامعه جهانی اطمینان می دهند که کارهای خانگی شان را به زودترین فرصت انجام می دهند ولی واقعیت این است که عملا در باب کابیه کاری صورت نگرفته است.

رییس جمهور با وزرای کهنه خود، به این طرف و آن طرف مسافرت می کند و احتمالا در نشست لندن هم رییس جمهور و رییس اجرایی با وزرا، سرپرست عازم خواهند شد. از سویی هم رهبران حکومت، نگرانی های مردم و متحدان بین المللی شان را درک می کنند و می دانند که مردم و دنیا از آنها چه می خواهند. البته این نکته هم قابل درک است که در افغانستان خیلی از مسایل قابل پیشبینی نیست و امور در بسا موارد برخلاف روند طبیعی خود، سپری شده است. انتخابات و اعلام نتیجه آن یکی از استثنایی ترین انتخابات، در دنیا شد و ما این گرفتاری را داشتیم نتیجه انتخابات به گونه بی نظیر با گذشت هفت ماه تاخیر و چالش، اعلام شد و کاری که در تاریخ انتخابات در هیچ جای دنیا صورت نگرفته است ولی ما آن را داشته ایم.

حال اعلام کابینه هم عطف به همان موضوعات و چه بسا حاصل و فرایند همان دشواری ها است. بنابراین مسایل را با کمی صبر و بردباری باید دنبال کرد و دشواری های آن را با پیشانی باز قبول کرد. گرچه تلخ و دشوار است ولی باید با تلخی های روزگار سیاست سوخت و ساخت. در آخر به این نکته اشاره می کنم صبر و تحمل به این معنا نیست که رهبران حکومت، خود عامدانه ایجاد مشکل نمایند آنها موظف هستند که به وظایف و مسوولیت های قانونی خود در برابر مردم و سوگندی که خورده است، وفادار باشند و شب روز برا ی مردم کار و تلاش نمایند. این انتظار را مردم دارند و حق هم همین است.


محمد ناطقی

>>>   بلی.اکنون زمان آن رسیده است که حکومت وحدت ملی مردم مومن افغانستان را بیشتر در انتظار نگذارند همانطوریکه قبلا درهر مورد جناب رییس جمهور وریس اجرایی به تفاهم رسبده بودندباجرات کابینه ومقامات عالی را اعلان نماید تا ملت ازین ناحیه افکار شان مطمیین شود.اکنون تمامی احزاب سیاسی واقوام افغانستان اشخاص مسلکی وتخصصی زیاد دارند وانشالله باوحدت ملی ویکپارچگی برای پیشبرد ، ترقی، امنیت، مشارکت ملی برای افغانستان کار وتلاش نماید.اینجانب موفقیت وکامیابی حکومت وحدت ملی جدید را درتمامی زمینه ها ازخداوند ( ج)خواهانم.
الحاج انجنیر عبدالرشید ناصری ازآسترالیا

>>>   آغای ناطقی مه ده همین شبکه خواندم که شما بحیث سفیردراوکراین مقرر میشوید آیا این درسته اگرشما اینجا بیائید بسیار خوب میشه ایجه کی یک کسی به نام محمدیست که...ناکاره گی او بینی ما هزره ها را بریده.بااحترام
حیدری ازکیف

>>>   این آقا به نام ناطقی کیست که حرف زیاد از منطق و فلسفه می زند
ابن در یک میز مدور یکی از تلویزیون ها گفت که هردو تیم از هر دو
طرف جوهر اند و مردم افغانستان عَرَض واه واه به این تحلیل علمی
و منطقی به گمانم خود این آقای ناطقی سست منطق با پای چوبین
به یکی ازین تیمها تعلق دارد ( گمان غالب تیم متفکر متقلب جهان )
راستی دلم ازین تحلیل گران گرفته .
م.ش.زمین بوس کابل

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است