بالاخره بعد از مدتها، محترم جنرال محمدظاهر عظیمی سخنگوی وزارت دفاع کشور، شمار تلفات نیروهای ارتش ملی افغانستان را در دوازده سال اخیر اعلام کرد.

بنا به گفته جنرال عظیمی از ابتدای سال 1383 تا پایان سال 1392 پنج هزار و نهصد و سه سرباز ارتش ملی افغانستان کشته شدند یعنی تقریبا سالانه 655 سرباز ارتش ملی جان خود را از دست داده اند.

که البته این روند همه سالانه روند صعودی داشته به طوری که تعداد تلفات نیروهای ارتش در سال 1392 هزار و چهارصد نفر اعلام شده و شمار تلفات نیروهای ارتش ملی در شش ماه نخست امسال به نهصد و پنجاه نفر رسیده است که در مجموع تعداد تلفات نیروهای ارتش از اول سال 82 تا پایان شش ماه نخست امسال به شش هزار و هشتصد و پنجاه و سه نفر می رسد.

این از تعداد کشته های نظامی ارتش ملی افغانستان که البته جدای از آمار کشته های پولیس ملی افغانستان است که وزارت داخله آن را اعلام کرده است. اما بد نیست بشنوید از تعداد کشته های نظامیان خارجی در این سیزده سال در کشور ما.

آمارهای رسمی خارجی نشان می دهند که در سیزده سال گذشته 3476 نفر از نظامیان خارجی در افغانستان کشته شده اند که بر اساس گزارش‎های رسمی از 7 اکتبر سال 2001 میلادی تا کنون، 453 نظامی انگلیسی، 158 نیروی کانادایی، 86 فرانسوی، 54 ایتالیایی، 43 دانمارکی، 41 استرالیایی، 40 هالندی، 37 نظامی اسپانیایی و بیش از 2 هزار و 500 نظامی آمریکایی در افغانستان کشته شدند.

آنچه مسلم است این که هزینه‎های ناتو و کشورهای خارجی مستقر در کشور ما فقط در کشته شدن بیش از 3 هزار نظامی خلاصه نمی‎شود بلکه این کشورها مقدار زیادی از سرمایه‎، سلاح و تجهیزات نظامی خود را از دست داده و همچنین هزاران هزار نفر از سربازان این کشورها زخمی و دچار مشکلات روانی شده‌اند.

درباره اینکه حاصل کشته شدن این تعداد سرباز افغانستانی در راه وطن چه بوده است که جواب روشن است و سختی و مشقت های روز افزون گواه خوبی بر تاثیر نیروهای خارجی در کشور ما است. اما حال باید دید دستاورد نیروهای خارجی به خصوص آمریکا در کشور ما چه بوده و آیا این کشورها به خواسته خود در افغانستان رسیده‌اند؟

پس از 13 سال مبارزه با تروریزم و میزبانی ما از نظامیان خارجی، همچنان افغانستان در جمع بدترین و خطرناک‎ترین کشورهای جهان جای دارد. همچنان دولت کابل به عنوان بزرگترین تولیدکننده مواد مخدر در جهان با رتبه نخست در فساد اداری با مشکلات عدیده‌ای دست و پنجه نرم می‌کند. شبه نظامیان طالبان به اندازه ای قدرتمند شده اند که دولت جدید را در نقاط مختلف کشور با چالش جدی امنیتی مواجه سازند که نمونه ی بارز آن حملات انتحاری صبح امروز کابل بود.

کسی نیست بپرسد که حاصل حمله نظامی آمریکا به وطن ما با بیش از 150 هزار نظامی از 45 کشور دنیا که هم اکنون هنوز حدود 40 هزار از این سربازان در اقصا نقاط افغانستان جای خوش کرده اند، چه بوده است؟ حال بیاید این مطلب را بگذارید در کنار هزینه های میلیاردی این کشورها برای این جنگ نامعلوم

گفته می شود تنها کشور انگلیس در جنگ افغانستان 37 میلیارد پوند پول هزینه کرده که با احتساب 2 هزار میلیارد هزینه ی واشنگتن برای این جنگ، حساب آن سر از فلک در می آورد. اما جالب اینکه هنوز طالبان بر سر جای خود مستحکم تر از پیش ایستاده اند.

و جالبتر اینکه قرار است براساس پیمان امنیتی امضا شده میان مقامات کابل و واشنگتن، همچنان نیروهای نظامی ناتو و نظامیان آمریکایی در کشور ما حضور فعال داشته باشند هرچه که می گویند این ماموریت بیشتر جنبه مشورتی، آموزشی و حمایتی برای نیروهای افغانستانی خواهد داشت.

غربیها در این چند سال به گونه ای عمل کردند که الارقم روحیه بالا و تعهد سربازان ارتش ملی افغانستان نسبت به منافع و آرمان‎های کشور، همچنان در جدال با دشمنان و تروریست‎های داخلی و خارجی، چشم به کمک های خارجی داشته باشند تا بهانه ی حضور غربیها مستدام باشد.

البته نه اینکه حاصل این سیزده سال حضور غربیها فقط نبود امنیت و ثبات سیاسی باشد، بلکه چالشهای فراوانی که در زمینه قانون‌گرایی و دولت‎داری صحیح مطرح است که نمونه ی آن انتخابات اخیر ریاست جمهوری می باشد، بیانگر آن است که غربیها برای نهادینه شدن مردم‌سالاری در کشور ما هم هیچ کاری انجام ندادند.

اما انصاف مطلب این است که در این سالی که ما میزبان مهمانان غربی خود بودیم، حق صاحبخانگی را به جا آوردیم و به لطف دولتمردان کرزی غربیها در کشور ما احساس بیگانگی نکردند. هرچه خواستند خوردند، بردند، غارت کردند، ریختند و تجاوز نمودند و همچنان بنا به مثل معروف که " مسجد گرم و گدا آسوده" سالیان سال مهمان ما خواهند بود.

کد (10)

>>>   واقعآدرست است

>>>   شاید تلفات منسوبین اردوی ملی پولیس ملی بالاتر 6853باشدبخاطریکه هرروزدرافغانستان انتحاری میشود.

>>>   حامد كرزي بزرگترين خيانت را در حق افغانستان كرده حضور بيش از 150 هزار نيروهاي خارجي با وجود كمك هاي ملياردي كشور هاي جهان امچنان افغانستان يكي از كشور هاي ناامن جهان محسوب ميشود اين همه ناامني از آنجا بيشتر شد حامد كرزي سياست درستي را در قبال طالبان پياده نكرد گاهي ميگفت طالبان برادران ما است گاهي ميگفت ما با طالبان صلح مكنيم كلن كرزي طالبان را برادر خواند با آنها مقابله نكرد پس مردم افغانستان بايد به اين نتيجه ميرسيدن كه كرزي طالبان آي اس آي ريشه آن از يكجا سرچشمه گرفته است
فراشغان

>>>   یاهو !
اگر این رقم مصارف امریکا در افغانستان ثقه باشد ، انشاالله
تا5 سال آینده گلیم امریکاه جمع می شود .
عبداللله نیازی

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است