بعضی به گذران دنیای خویش آنقدر دلبسته و علاقمندند که اگر بدانند بنا است سی سال تن به ذلت و پستی بدهند و خواری را قبول نمایند تملق بگویند، چا پلوسی کنند، بنده و برده ای مستکبرین ثروتمند شوند، طوق عبودیت صاحبان قدرت را به گردن افگنند و خلاصه جامه خواری دربر نمایند ولی برای آنکه خونندگان محترم بدانند که دراسلام زیر بار ذلت و خواری رفتن تا چه حد قبیح و شرم آور است به این روایت که ار حضرت علی (کرم اله وجهه) است: یک ساعت زیر بار ذلت رفتن و به پستی تن دادن، با رفاه و آسا یش تمام عمر برابر ی نمی کند یعنی اگر انسان به چنین عملی دست بزند باید بداند که در این معامله ضرر کرده و مغبون است.

به نظر مردان بزر گ و مربیان عالیقدر بشر، زندگی، ز مانی ارزش دارد که با عزت و شرافت طی شود، اگر زندگی آمیخته به خواری و ذلت گردد به نظر آن مربیان بزر گ، مرگ از آن حیات بهتر و برتر است.

در آغوش مرگ قرار گرفتن و جان سپردن بهتر از زندگی کردن با خواری و در ذلت است.


شاکر نجرابی

>>>   نجرابی صاحب شایدزندگی مرفه داشته باشندگپ های معقول فرموده اند. بیکاردزدی میکند, بداخلاقی میکند, درمهاجرت لت و کوب تا زندانی میشود حال بعضی همفکرشما دست به خودکشی میزند. گناه این همه فقرا به گردن کیست ؟ درتولدهمه انسان لوچ تولد می یابدامامتولدخانه غریب درتقدیرنانگدایی و متولدخانه سیاف و سایر مجاهد پردرآمد راه خدا متمول متولد میشود. مصلحت شما به این دوگروه چیست خودکشی کند یا خانه مجاهد فی سبیل الله استاد سیاف را دزدی کند. کدام یک زندگی با عزت است ؟
قره

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است