نشریه فارن پالسی با اشاره به سیاست واشنگتن مبنی بر محرمانه خواندن «وجود بمب هسته ای اسراییل»، تاکید کرد علیرغم مسلم بودن وجود چنین تسلیحاتی، هیچ کس حتی مقامات دولتی آمریکا، حق سخن گفتن در این رابطه را ندارد و اگر کسی حرفی بزند، او را ساکت خواهند کرد.

نویسنده این مقاله، وجود تسلیحات هسته‌ای در تل‌آویو و همچنین بمب هسته‌ای اسراییل را یکی از محرمانه ترین اسرار غرب، به ویژه دولت آمریکا می‌خواند، به گونه‌ای که کوچکترین کلامی در این رابطه از سوی یکی از مقامات آمریکایی درباره بمب هسته‌ای اسراییل باعث برکناری وی خواهد شد.
بخش‌هایی از این مقاله در ذیل آمده است:

اسراییل بمب هسته‌ای دارد. فکر می‌کنید این یک شوخی است؟ تصور نمی‌کنم هیچ کس به این موضوع بخندد. «جیم دویل» (Jim Doyle) از کارکنان سابق آزمایشگاه «لس آلاموس» از جمله کسانی است که از این قضیه به شدت آسیب دیده است. وی یک دانشمند علوم سیاسی است که در آزمایشگاه ملی «لس آلاموس» فعالیت می کرد.

در مقاله ای که در شماره فوریه-مارس مجلسه «Survival» منتشر شد، دویل فهرستی از شکست های بازدارندگی هسته ای را منتشر کرد- نمونه هایی از کشورهای بدون سلاح هسته‌ای که به کشورهای دارای بمب هسته‌ای حمله کرده بودند. در این مقاله به صورت کاملا غیرمستقیم به زرادخانه‌های هسته‌ای اسراییل نیز اشاره مختصری شده بود. این مقاله اندکی پس از انتشار، توسط نهادهای اطلاعاتی آمریکا محرمانه خوانده می شود و وی از سمت خود در آزمایشگاه لس آلاموس برکنار می‌شود.

این حقیقت که جامعه اطلاعاتی آمریکا معتقد است اسراییل تسلیحات هسته‌ای در اختیار دارد، حقیقتی رسما محرمانه در داخل آمریکا به حساب می‌آید و حتی در صورت داشتن مجوز نهادهای عالی رتبه برای اظهار نظر در این باره باز هم نمی توان هیچ حرفی از بمب های هسته ای اسراییل به میان آورد.
دولت آمریکا از اواخر دهه 60 میلادی، با واقعیت تسلیحات هسته‌ای اسراییل به عنوان یکی از اسرار مهم دولتی برخورد کرده است. اما هم اکنون دیگر زمان آن فرا رسیده که حقیقت بمب هسته‌ای اسراییل از حالت محرمانه خود خارج شود، حتی با وجود اینکه تل‌آویو خود نیز به این حقیقت اذعان نکند.

وضعیت موجود در دولت آمریکا در ارتباط با تسلیحات هسته ای اسراییل و برخورد مقامات آمریکایی با این موضوع بسیار عجیب به نظر می رسد. مقامات آمریکایی این اجازه را دارند که به صراحت درباره وجود هر برنامه تسلیحات هسته ای دیگری جز برنامه تسلیحاتی اسراییل، حتی درباره برنامه های تسلیحاتی متحدان واشنگتن اظهار نظر کنند. اما زمانی که نوبت به بمب های هسته ای اسراییل می رسد، هیچ مقامی چنین مجوزی را ندارد. مقامات آمریکایی حتی می توانند درباره برنامه های تسلیحات هسته ای برخی کشورها که اصلا وجود خارجی نداشته نیز سخن بگویند اما درباره برنامه تسلیحاتی مسلم اسراییل نه. اینجا در رابطه با اسراییل، اوضاع کاملا تغییر می کند.

در واقع این سیاست دولت آمریکا به دوره ریاست جمهوری «ریچارد نیکسون» بر می گردد. دولت نیکسون درباره پیوستن به پیمان منع گسترش تسلیحات هسته ای دچار دو دستگی و اختلاف نظر بود. این اختلاف نظر در میان مقامات دولت آمریکا در آن زمان حتی درباره میزان اعمال فشار به متحدان واشنگتن برای پیوستن به پیمان ان پی تی و اینکه چه اقدامی باید در ارتباط با بمب های هسته ای اسراییل صورت گیرد، نیز کاملا مشهود بود. از همان زمان بود که دولت نیکسون تصمیم گرفت تا این موضوع را محرمانه نگه دارد.

این سیاست دولت آمریکا درباره وارونه جلوه دادن وضعیت تسلیحات هسته ای اسراییل در اسناد دولتی غیرمحرمانه ای تحت عنوان «اسراییل از آستانه [هسته‌ای] عبور کرد» و همچنین سند «اسراییل از آستانه [هسته‌ای] عبور کرد شماره 2» مطرح شده است. اما هیچ کس حق صحبت کردن درباره آن را ندارد و در غیر این صورت مجبور به سکوت می شود.

در حقیقت، جامعه اطلاعاتی آمریکا تا اواسط دهه 1970 میلادی به این نتیجه رسیده بود که اسراییل تسلیحات هسته ای در اختیار دارد. حتی در گزارش برآورد اطلاعات ملی سال 1974 جامعه اطلاعاتی آمریکا آمده، «ما معتقدیم که اسراییل قبلا تسلیحات هسته ای تولید کرده است». این گزارش حتی در سال 1978 میلادی نیز توسط روزنامه «نیویورک تایمز» به صورت مشروح منتشر شد.

هرگونه تردیدی درباره وجود تسلیحات هسته ای در اختیار اسراییل در سال 1986 با انتشار تصاویری که توسط یکی از کارکنان تاسیسات هسته‌ای «دیمونا»ی اسراییل گرفته شده بود، برطرف شده است. «موردخای وانونو» (Mordechai Vanunu) از کارکنان تاسیسات هسته ای دیمونای اسراییل بود که یک روز به صورت مخفیانه دوربین خود را به محل کارش آورده و تصاویری را از تسلیحات هسته ای اسراییل تهیه می کند و آنها را در اختیار روزنامه «ساندی تایمز» لندن قرار می دهد. این روزنامه نیز این تصاویر را در صفحه نخست خود منتشر می کند و با این اقدام هرگونه تردید درباره وجود بمب هسته ای اسراییل از بین می رود. اما بلافاصله پس از انتشار این تصاویر، این فرد مجبور به فرار می شود. اسراییلی ها سرانجام او را در ایتالیا دستگیر کرده و به زندانی در اسراییل منتقل می کنند.

مقامات آمریکایی در حال حاضر نمی توانند درباره حقیقتی صحبت کنند که هر کسی در دنیا کاملا از آن آگاه و با خبر است. این حقیقت که : «اسراییل بمب هسته ای دارد».

واقعیت درباره آمریکا این است که نقض نشدن حقوق بشر در کشورهای اسلامی را می بیند و به بهانه های پوچ مسلمانان را آماج حملات خود قرار می دهد ولی بر روی جنایات اسراییل چشم می پوشد.

لذا باید خطاب به جناب اشرف غنی احمدزی و مشاورانش گفت: به راحتی می توان اثبات کرد که آمریکا تحت هیچ شرایطی قابل اطمینان نیست، هیچگاه در راستای منافع 2 میلیارد مسلمان گامی بر نداشته و در پرونده اش جز سیاهی جنایت و غارت چیز دیگری نیست، حال چگونه می توان به کاخ سفید اطمینان کرد و برای سالیان سال پیمان امنیتی با واشنگتن بست!

واقعا بر همه ی دولتمردان جدید افغانستان لازم و ضروری است که با دیدی بازتر به رابطه با آمریکا نگاه کنند و صرفا جهت جبران حمایت کاخ سفید در جریان انتخابات اقدام به امضا کردن پیمان امنیتی نکنند.

کد (6)

>>>   گناه از خود افغانها است که خود کشته خارجی پرست است و برادر مسلمان خودرا دوشمن فکر میکنند واز خدا وند (ج) دوری می کنند خداوند (ج) اول ما افغا نها راهدایت کنند تا در آبا هم برای آبادی وطن کارکنیم

>>>   ... ﻭﻃﻦ ﺑﺮاﻱ ﻣﻦ ﻣﻬﻤﺘﺮ اﺯ ﺩﻳﻦ اﺳﺖ. ﻭﻃﻨﻢ ﻛﻪ ﺁﺑﺎﺩ ﺑﻮﺩ ﺑﻬﺘﺮ ﺑﻪ ﺩﻳﻦ و ﺧﺪاﻱ ﺧﻮﺩﻡ ﺭﺳﻴﺪﻩ ﻣﻴﺘﻮاﻧﻢ.

>>>   به کفته امام راحل امریکا شیطان بزرک است واین شیطان افغان هارا بازی داده وخواهد داد

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است