در نیمی از ولایت های افغانستان جنگ جریان دارد. از سوی دیگر اگر وضعیت انتخابات به همین منوال ادامه یابد و تیم های انتخاباتی کشمکش های خود را همچنان داشته باشند و تاثیرات منفی آن روی مسایل اقتصادی و روانی تداوم داشته باشد مسلماً آینده ی بحرانی برای کشور متصور است. در حالی که مردم خسته از این وضعیت هستند و طالبان نیز با سوء استفاده از چنین شرایط به پیشروی خود ادامه می دهند سرانجام انتخابات چه خواهد شد؟

همایون شاه آصفی آگاه امور سیاسی در برنامه همگام با انتخابات گفت: بعد از واقعه ی 11 سپتامبر با رفتن طالبان و تشکیل حکومت کرزی خوش بینی زیادی در بین مردم افغانستان بوجود آمد اما همه دیدیم که از این فرصت طلایی به خوبی استفاده نشد. مردم ما امروز بر علاوه ی این که مایوس هستند از افزایش ناامنی و رکود اقتصادی تشویش زیادی دارند.

وی افزود: ملت افغانستان همواره وظیفه ی خود را انجام داده اند تمام مشکلات از سیاستمداران و از قدرت طلبان است. میلیون ها تن در انتخابات شرکت کردند و هر کدام به یکی از دو نامزدی که از بهترین و شایسته ترین اشخاص حکومت هستند رای داده اند. هر گاه که مردم از حکومت رویگردان شوند به مخالفان حکومت می پیوندند بنابراین در هر جایی که طالبان پیشروی کرده است با اطمینان که کمک های محلی و مردمی در آن موثر بوده است.

به باور شاه آصفی، سیاستمداران و نامزدان سیاسی در قبال مردم مسوول هستند خصوصاً کسانی که در حیف و میل کمک های جامعه جهانی مقصر بودند و کسانی که چنین وضعیتی را برای تداوم قدرت خود بوجود آوردند. در شرایط موجود با اپوزیسیون 49 درصدی که رنگ قومی می گیرد حکومت را نمی توان پیش برد.

همایون شاه آصفی اظهار داشت: مردم دو سوال اساسی از حکومت دارند 1- کسانی که به حکومت می رسند تا 5 سال آینده چه برنامه ای دارند کنند و در مقابل مشکلاتی چون فساد، بی عدالتی، ناامنی چه طرحی دارند. 2- برنامه ی حکومتی را با چه کسی انجام می دهند و آن را عملی می سازند. آیا افراد و مقام های قبلی حکومت در آن سهیم است و یا شخصیت های جدید و کارایی روی کار می آیند.

آگاه امور سیاسی ایتلاف هایی که صورت می گیرد را به دو دلیل دانست و گفت: 1- امنیت مملکت مورد خطر است 2- بحران شدید اقتصادی می آید. در این شرایط حکومت وحدت ملی حتمی است. کسانی که در غرب تحصیل کرده اند همیشه از کشورهای غربی به عنوان نمونه یاد می کنند در حالی که در این کشورها احزاب سرتاسری وجود دارد که از اکثریت ملت نمایندگی می کند. خصوصاً کشوری مانند امریکا که دو حزبی است شرایط کلاً متفاوتی با افغانستان دارد.
به طور مثال نظام بازار آزاد بسیار نظام خوب و موثری است ولی این نظام ایجاب می کند قوانینی باشد تا انحصاری نگردد. بازار افغانستان نیز بدون این که استحاله شود آزاد شد در نتیجه بازار افغانستان را مافیا به دست گرفت. پس باید حقایق کشور را برای تطبیق آن با نظام های جهانی در نظر بگیریم هر چند که باید نگاه ما به پیش رو نیز باشد.

وی تصریح کرد: من تفاوتی بین دیدگاه ها و برنامه های نامزدان نمی بینم.11 نامزد ریاست جمهوری چنان برنامه های مشابهی داشتند که نیاز به این تعداد نامزد نبود بلکه 2یا3 تن کفایت می کرد. در بین دو نامزد هم به جز مسایل مرکزی و غیر مرکزی در مسایل اقتصادی، اجتماعی مشکل دیگری نمی بینم در حالی که اگر در چندین سال پیش انتخابات می شد با وجود مکتب های سیاسی متنوع در کشور ممکن بود نامزدانی با برنامه ها و ایدیولوژی های متفاوت به میدان رقابت می آمدند.

آصفی معاهده ی امنیتی را نه تنها مساله ای مهم بلکه حیاتی برای کشور خواند و گفت: این معاهده به مساله ی شخصی بین کرزی و امریکا تبدیل شده و فرصت های خوبی از دست ما می رود. امید که حکومت وحدت ملی به زودی ساخته شود و یکی از نامزدها به نشست ویلز رفته و این معاهده را امضا کند.

همایون شاه آصفی در پایان گفت: بهترین شکل حکومت دموکراسی است. دموکراسی در افغانستان هنوز نهادینه نشده است. هر نهالی که به تازگی کاشته شده را نباید زیاد تکان داد چرا که باعث خشک شدن نهال می شود. مردم نیز امروز از انتخابات دل خوش ندارند و عقیده ی آن ها به دموکراسی متزلزل شده است. امیدواریم که دموکراسی در کشور نهادینه شود ولی نباید سیاستمداران به نام دموکراسی با مردم بازی کنند چرا که اگر مردم از این مفهوم و نظام مایوس شدند زمینه ی قدرت گیری قدرت طلبان و مخالفان فراهم می شود.

کد (26)

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است