آیه 37 سوره ی نساء

«الَّذِینَ یبْخَلُونَ وَیاءْمُرُونَ النَّاسَ بِالْبُخْلِ وَیکتُمُونَ مَآ ءَاتَهُمُ اللَّهُ مِنْ فَضْلِهِ وَاَعْتَدْنَا لِلْکفِرِینَ عَذَاباً مُّهِیناً»

(متکبّران خود برتربین) کسانی هستند که (هم خود) بخل می ورزند و (هم) مردم را به بخل فرمان می دهند و آنچه را که خداوند از فضل خود به آنان بخشیده پنهان می دارند. و ما برای کفران کنندگان نعمت ها عذابی خوارکننده آماده کرده ایم.

* بخل، علاوه بر بخل ورزیدن در اموال و نبخشیدن به دیگران، شامل بخل نسبت به علم، آبرو، قدرت و امکانات نیز می شود.
* امراض روحی انسان، گسترش یافتنی است. افراد بخیل و مریض، دوست دارند دیگران هم بخیل باشند. (یبخلون و یاءمرون الناس بالبخل)

* بخیل از محبّت خدا محروم است. (لا یحبّ کلّ مختال ...الّذین یبخلون)
* از نشانه های تکبّر و فخرفروشی، بخل کردن است. (مختال فخور الّذین یبخلون)
* اظهار نعمت های الهی نوعی شکر، و کتمان آن یک نوع ناسپاسی و کفران است. (یکتمون ما اتاهم اللّه)

* بخیل، برای ترک احسان فقرنمایی می کند. (یبخلون و یکتمون)
* نعمت ها فضل خداست، نه تنها نتیجه ی تلاش وتدبیر ما. (آتاهم اللّه من فضله)

* اگر بدانیم نعمت ها از اوست بخل نمی کنیم. (اتاهم اللّه من فضله)
* بخل، گاهی می تواند زمینه ساز کفر باشد. (*) (یبخلون ... کافرین)
* کیفر تکبر در دنیا تحقیر در آخرت است. (مختال مهین)

>>>   بخش همراه با قرآنتان واقعا مفید است. از شما متشکرم

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است