مقامات امنیت کابل با اشاره به تشدید حملات شبه نظامیان مسلح در شرق کشور گفته اند هم اکنون بیش از 160 گروه تروریستی در پاکستان برای انجام حملات تروریستی به افغانستان در حال آموزش هستند.

بنا به گفته ی این مقامات امنیتی، سازمان اطلاعات ارتش پاکستان (آی.اس.آی) با حمایت از این گروه‌های تروریستی بیشترین سود را از اوضاع سیاسی و امنیتی نابسامان کشور ما در نتیجه تاخیر اعلام نتیجه نهایی انتخابات ریاست جمهوری را برده است. این گروه‌های تروریستی در ایالت‌های وزیرستان شمالی و جنوبی پاکستان آموزش می‌بینند و پاکستان از آن‌ها در جنگ نیابتی در افغانستان استفاده می‌کند.

این گرو‌ه‌ها از افرادی با ملیت ازبک، پاکستانی، عرب، چچینی و افغانستانی تشکیل شده است که آی.اس.آی تلاش می‌کند با دادن 30 هزار کالدار به هر شبه نظامی، آن‌ها را برای جنگ در کشور ما تشویق کند.

از طرف دیگر پاکستانیها، ریاست امنیت ملی افغانستان را متهم کرده اند که تهدیدات تروریستی که متوجه پاکستان شده، از جانب تروریست‌هایی است که در مناطق شرقی افغانستان آموزش دیده و حمایت شده و لانه‌های امن داشته‌اند. اخیرا و در جریان تظاهرات هزاران شهروند پاکستانی، وزیر داخله پاکستان گفت که ‬‬‬‬‬‬ریاست امنیت ملی افغانستان تلاش دارد تا در اجتماعات مردمی عملیات انفجاری و حملات انتحاری راه‌اندازی کند.

در پاسخ به این اظهارات باز وزارت خارجه افغانستان بیان داشته: کشوری که خود متهم به حمایت از تروریزم است، نمی‌تواند چنین اتهامات نادرست و کذبی را متوجه افغانستان کند زیرا کشور ما همواره قربانی تروریزم بوده است.

خلاصه یکی پاکستان می گوید و یکی ما. اما از آخر هم همچنان ناامنی و تنش و راکت پراکنی ادامه دارد. واقعا راه حل پایان دخالت و خصومت پاکستان چیست؟

اگر منازعه دیورند با پاکستان موضوع اصلی بی اعتمادی و خصومت باشد، به این خصومت چگونه می توان نقطه پایان گذاشت؟ چه تضمینی برای قطع دخالت و دشمنی پاکستان وجود دارد؟

به گفته ی آگاهان مسایل سیاسی اگر دولت جدید افغانستان، خواستار جلوگیری از دخالت و خصومت پاکستان است، ایجاد گفتمان ملی بر سر مذاکره و توافق با پاکستان نخستین گام در این مورد است. رییس جمهور کرزی و بسیاری از حلقات سیاسی کشور، ریشه های بی ثباتی و جنگ را در پاکستان سراغ کردند و با اتهامات بی سند و مدرک فقط تداوم دهنده تنش ها بودند در حالیکه می شد به جای مذاکره میان خود، با تشکیل جرگه مشورتی میان بزرگان قومی برای همیشه، یکباره خصومت میان اسلام آباد و کابل را حل و فصل کرد.

منافع و مصالح کشور ایجاب می کند که دولت آینده با برخورداری از حمایت مستقیم نظامی و مـالی دولت های غربی، اولین گام را در پایان دادن به دخالت و خصومت پاکستان با تشکیل جرگه مشورتی بر سر بررسی این دخالت و خصومت بردارد. تکرار این حرف های همیشگی دولتمردان کابل که ما با پاکستان مشکلی نداریم و پاکستان برادر ما می باشد، نه از میزان دشمنی پاکستان می کاهد و نه صادقانه و درست به نظر می رسد.

ادعای پاکستان نیز مبنی بر عدم دخالت در افغانستان و دوستی با کشور ما بیشتر از آن نادرست است زیرا افغانستان با عدم پذیرش مرز دیورند و لغو معاهدات قبلی در این مورد بر پاکستان ادعای ارضی دارد و پاکستان این ادعا را دشمنی با خود تلقی می کند.

در چنین حالتی سخن از برادری و دوستی میان افغانستان و پاکستان مفهومی ندارد. پس بهتر است همان وقت که قرار است جرگه مشورتی برای تغییر نظام ریاستی به پارلمانی برگزار شود، جرگه دوستی و دشمنی میان کابل و اسلام آباد نیز مطرح شود. البته مشروط بر اینکه برگزار کنندگان این جرگه، همان حامیان قدیمی پاکستان نباشند!

کد (10)

>>>   عالی جنابان که اینگونه متون را مینوسند شاید در دو مورد دخیل باشند, ممکن ارزیابی کنند که مردم چه میگویند که باز چه شوه, و یا ممکن میخواهند بدانند که دیگر مردم واقعاً تسلیم برسمیت شناختن خط دیورند استند ازینرو مه بصفت یک افغان برایتان به صراحت میگویم کشوریکه خودش نتوانست در موجودیت 40 کشور دنیا توان و طاقت خود را به دیگران ثابت بسازد به تنهایی یقین داشته باشید که هرگز کدام چیزی بدست نخواهی آورد بخاطریکه زورمندان این کشور آنقدر این سرزمین را خوار و ناتوان ساخته اند که دیگر مردمان شان تحت نام این و آن جمع نخواهی شد چون همیشه با دروغ و تکذیب همراه بوده و هیچ نوع تغیری بنیادی در اوضاع سیاسی افغانستان که در بر گیرنده منافع تمام نفوس کشور باشد واقع نشده این همه خواب و خیال است و بس.

>>>   انها ی که استراتیجی دارند به نرم گوی وکرنش عقب نشینی نمیکنند وبرای براورده شدن اهداف خود از هیچ وسیله ومظالمی دریغ نمی ورزند{اشک کباب باعث طغیان اتش است } وباز کسانیکه استراتیجی دیگران را به پیش می برند و حافظ منافع غیر اند دیگر بد تر ازانست که خود غرض باشد پیشینیان گفته اند که سخت گو را جواب سخت باصلاح اورد اگر مسلمانی بجای نیکتای ودریشی تنها شورت کوتاه هم بپوشد وبه میدان اید خارجی ها نمی پذیرند واگر افغانی از هر قوم وملیتی هم که باشدبه پیشگاه پنجابی ها سجده نماید قبول ندارند اینها وانها همه توقفگاه واستادگاه دارند تا درانجا نرسند هرقدر افغان ومسلمان کشته شود زجر ببیند وستم روا یابدذره ای خم به ابرو نمی اورند دیده باشید وقتی یک خارجی را داعش بصورت تمثیلی گردن میزند هزار هاتن بمب می ریزند ولی ازدیگران ده ها هزار نفر به فجیع ترین صورت به قتل میرسند صدای کسی بلند نمیشود این همه اواره ومهاجر از عراقی ها وسوری ها کسی را از سکون وسکوت بیرون نیاورد ولی بمجرد چند برادران مسیحی ما ویا یزیدی ها متواری گشتند دنیا به تکان امد وغوغا بر پا گردید ولی افسوس اینجاست که زمامداران ما هم دادوفریاداگر مینمایند از روی ریا وسمعه است نهاز روی وطن پرستی ومحبت هم وطن
تبنگ چی

>>>   جرگه...چی باشد که سرنوشت مملکت راتعین کند همه وطن فروش رشوت خور غلامان حلقه بگوش خارجی هستند کدام نفرکه از کدام مکتب امده باشد کدام داکتر از کدام شفاخانه امده باشد کدام دوکان دار باشد کدام تجار باشد غیر از خودشان دیگر کی است.
م.ی

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است