نزدیک به یک قرن از سالروز بازپس گیری استقلال افغانستان می گذرد. 28 اسد امسال برابر است با نود و چهارمین سالروز بازپس گیری استقلال افغانستان از انگلیس. همه ساله از این روز به عنوان سالروز به اصطلاح استقلال افغانستان تجلیل می شود. گرچه بزرگداشت این روز در سال های اخیر کمرنگ شده است. در سال 1919 افغانستان و انگلیس در بحبوحه سومین جنگ افغانستان، انگلیس پیمان راولپندی را امضا کردند. انگلیس با امضای این پیمان استقلال افغانستان را به رسمیت شناخت و از آن زمان تا حال دولت های مختلف افغانستان همه ساله از این روز تجلیل می کنند اما استقلال افغانستان از شاه امان الله تا رییس جمهور کرزی چه فراز و فرودهایی را تجربه کرده است؟

آقای فرهنگ آگاه مسایل تاریخی در پاسخ به اینکه فراز و فرودهای استقلال افغانستان چگونه بوده است؟ گفت: شکی نیست که افغانستان استقلال خود را بدست آورد. 4 عنصر در این استقلال نقش عمده داشت. عنصر اول، عنصر فکری بود. دوم عنصر سیاسی بود. سوم جنبه نظامی آن بود و پیروزی تل. در نهایت عنصر اصلی و اساسی ملت افغانستان بودند. استقلال افغانستان یک واقعیت است و وجود دارد. منتها در جریان این سال ها فراز و نشیب ها به گونه ای نبوده است که استقلال افغانستان بکلی از بین برود بلکه این استقلال خدشه دار شده است.

وی افزود: در سال های ابتدایی خطر بزرگی در مسیر استقلال کشور وجود نداشت. ورود انگلیس، جنگ سوم افغانستان و انگلیس و قبول نمودن استقلال افغانستان از سوی انگلیس باعث شد که افغانستان از نگاه سیاست داخلی و خارجی یک مملکت مستقل، دارای حاکمیت ملی و هم سویه با تمام ممالک جهان محسوب شود. استقلال افغانستان از بین نرفت به این خاطر که ملت در برابر متجاوزین قیام کرد و در نهایت توانست اشغالگران را از کشور اخراج کند. در سال 1979 وقتی که روس ها به افغانستان حمله نمودند و جهاد شروع شد، استقلال افغانستان خدشه دار شد.

این آگاه امور تاریخی در پاسخ به اینکه آیا اراده ای برای حفظ استقلال در زمامداران کنونی وجود دارد؟ بیان داشت: در موجودیت چنین اراده ای هیچ شکی نیست. در زمان ورود طالبان مساله استقلال کشور چندان مطرح نبود بلکه مطرح شدن حاکمیت پاکستان بیشتر مورد توجه بود. حتی در زمان مجاهدین هم خطر بزرگی برای نابودی استقلال افغانستان ایجاد شد. در حال حاضر مردم افغانستان نمی خواهند که حالات گذشته مجددا تکرار شود. اگر به حالت ابتدایی خود برگردیم، دشمنان گذشته افغانستان، کشور ما را با خطرات سابق مواجه خواهند نمود. اگر جامعه بین المللی وارد افغانستان نمی شد، کشور ما بصورت غیر مستقیم اشغال می شد.

وی افزود: استقلال سیاسی و بدست آوردن حاکمیت ملی و اراده مردم، پیش شرط انکشاف اقتصادی است. یک کشور تا زمانی که به استقلال نرسد، نمی تواند به انکشاف اقتصادی برسد. هندوستان قبل از بدست آوردن استقلال، به انکشاف اقتصادی نرسیده بود. اقتصاد علمی است که همواره ضرباتی به آن وارد می شود اما این ضربات راه حل دارد و باید آن را جستجو کرد.

کد (26)

>>>   اغای بافرهنګ توضیح ازبین رفتن استقلال و خدشه دار فقط همین است ۰ایا ۲۸ اسد واقعا روز استقلال است خداوند عالم اغای صدیق فرهنګ را غریق رحمت کند امین زیرا دراه وطن زیاد زحمت کشید وای ازین میراث دارها ۰

>>>   تاریخ در آیند قضاوت میکند.
افغانستان در قید استعمار جهانخواراست اجنتان هر جه بگویند بگویند‍‍!!

>>>   کدام استقلال - همینکه امان الله فرار نمود - وحبیب الله خادم دین رسول الله بقدرت رسید- دوباره انگلیسها با تجهیز نادر شاه و سپاه هند برتانوی - افغانستان را اشغال نمود- بعد هم روسها سراسر کشور را دراختیار گرفتند و جنگ ومقاومت جریان داشت که روسها رفتند و بعد اول پاکستانیها با کمکهای پولی وسیاسی انگلیسها وامریکاییها - گل بی دین را سازماندهی برای اشغال نمودند و وقتی مجاهدین را تضعیف نمودند - پاکستانیها با اسلحه و کمکهای سیاسی امریکا و غرب و مزدوران عربستان سعودی و امارات وقطر زیر نام طالب اوغانستان را اشغال و زمینه اشغال سراسری وبدون درد سر را به انگلیسها و امریکاییها میسر ساختند و قابل یادآوریست که پاکستانیها هم با حضور نزدیک به یکصدهزار سپاه ارتش خویش در افغانستان زیر نام طالبان پنجسال حکمرانی نمودند.
کابلی

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است