آیه ۴۰ سوره یوسف

مَا تَعْبُدُونَ مِن دُونِهِ إِلاَّ أَسْمَاء سَمَّيْتُمُوهَا أَنتُمْ وَآبَآؤُكُم مَّا أَنزَلَ اللّهُ بِهَا مِن سُلْطَانٍ إِنِ الْحُكْمُ إِلاَّ لِلّهِ أَمَرَ أَلاَّ تَعْبُدُواْ إِلاَّ إِيَّاهُ ذَلِكَ الدِّينُ الْقَيِّمُ وَلَكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لاَ يَعْلَمُونَ

شما به جاى او جز نامهايى [چند] را نمیپرستيد كه شما و پدرانتان آنها را نامگذارى كرده ‏ايد و خدا دليلى بر [حقانيت] آنها نازل نكرده است فرمان جز براى خدا نيست دستور داده كه جز او را نپرستيد اين است دين درست ولى بيشتر مردم نمیدانند (۴۰)

یوسف در کمال محبت و شفقت با هم زندانیان خویش می گوید:
ای یاران هم زندان من، ای کسانی که همه با هم در زندان تن و قفس آب و گِل اسیریم، شما خود قضاوت کنید که آیا آدمی اربابان متفرق و پراکنده داشته باشد و هر دم فرمانی از هر یک دریافت کند و به جانبی کشیده شود بهتر است یا آنکه او را ارباب واحدی باشد یگانه و نیرومندکه سر و کارش تنها با اوست؟

یوسف ادامه می دهد که ای هم زندانیان من، فرمان و حاکمیت تنها خدا راست و او امر فرموده است که غیر او را نپرستید زیرا پرستش غیر او جز باطل کردن وقت و نیرو و سقوط در ورطه تنهایی و وحشت و تاریکی نخواهد بود.

دین راست و درست همین است که تنها پیرو حق باشید و به او تکیه کنید که بر خود تکیه دارد و آن هزاران چیز دیگر دستخوش نیروهای دیگرند، خود را نیز نتوانند نگاه داشت تا چه رسد به غیر را.

آنچه حق است می ماند و آنچه باطل است چون خسی بر روی آب می رود و به تعبیر مولانا:
هیچ اسمی بی مسما دیده ای یا ز گاف و لامِ گُل، گُل چیده ای؟

همه آن است و این مانند عنقاست جز از حق جمله اسم بی مسماست
گلشن راز

یعنی تمام حقیقت و حکومت و سلطنت و نفوذ و قدرت از آنِ آن یگانه است و این چیزها که مردم به پروردگاری بر میگزینند همه مانند عنقاست که نامی بیش نیست، نامی بی مسما، بدون نشان، بدون اثر.

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است