مبحث قابل توجهی كه قبل از اعلام نتایج نهایی آرای انتخابات ریاست جمهوری افغانستان و حتی مدت ها قبل از آن، از سوی آمریكا و تعدادی از افغان ها مطرح گردیده، ایجاد یك حكومت ائتلافی است.

برخی شایعات حاكی از آن است كه گویا صحبت هایی میان دو كاندید ریاست جمهوری افغانستان در جریان است كه می تواند در نهایت به كناركشیدن یكی از این رقبا به قیمت سهم گیری در حكومت آینده و در واقع ایجاد حكومت ائتلافی تمام شود.

اما مفهوم ائتلاف چیست و آیا در شرایط فعلی، ائتلاف در افغانستان امكان پذیر است؟!

روزنامه راه نجات اینچنین ادامه می دهد که به گفته عبدالستار خواصی، منشی اول پارلمان، ائتلاف در جایی که رقابت است، مفهومی ندارد. در جایی كه افراد برای رقابت آمدند، صندوق ها را گذاشته و به دنبال رأی مردم رفتند و یكی آرای مورد نظر را بدست آورد و دیگری نتوانست رأی بیاورد، ائتلاف معنا نمی دهد و اصلا چنین كاری ائتلاف نیست.

این واقعیت ائتلافی است كه اكنون در كشور مطرح می گردد. گفته می شود رقبایی كه تا چند روز قبل یكدیگر را به باد انتقاد می گرفتند و برنامه های یكدیگر را نفی می كردند، در حال چانه زنی بر سر تقسیم قدرت هستند و چه بسا این صحبتها به پایان انتخابات افغانستان منجر گردد.
حال تصور كنید كه این كاندیدان چه طور می توانند از ائتلاف با هم سخن بگویند و چگونه می توانند به حكومت داری بپردازند؟

كاندیدان ریاست جمهوری افغانستان چه در زمان تبلیغات انتخاباتی و چه در زمان تعویق اعلام نتایج نهایی آرا، هیچگاه حاضر نشدند در مقابل مردم افغانستان حاضر گردیده و از برنامه های خود دفاع كنند.

داكتر صالح محمد سلجوقی، نماینده مردم هرات در پارلمان می گوید اگر برنامه های هر دو کاندید را مطالعه کنیم، مشخص می شود كه این برنامه ها و كاندیدان، فوق العاده از هم دور هستند و اگر مطابق با برنامه ها صحبت کنیم، در حکومت ائتلافی نمی تواند هیچ گونه زمینه و فرصتی برای تطبیق دو برنامه کاملا جداگانه و متضاد آماده باشد. یکی سیستم ریاستی را می خواهد و دیگری از یک سیستم پارلمانی سخن می گوید كه هر دو از همدیگر جدا و دور هستند.

با این شرایط مشخص می گردد كه ایجاد یك حكومت ائتلافی با درنظرداشت برنامه های كاندیدان، غیرقابل تشكیل می باشد، پس آیا می توان در چنین شرایطی به ایجاد، موفقیت و كارآیی یك حكومت ائتلافی خوشبین بود؟

بنابر اظهارات منشی دوم پارلمان، اکنون از نظر سیاسی و از نظر برنامه های دو کاندید ریاست جمهوری، هیچگونه زمینه ای برای ایجاد یک اداره ائتلافی وجود ندارد، مگر اینکه هر دو كاندید از یک سری برنامه هایی که مطرح کردند، بگذرند و به خاطر ایجاد یک نظام مشارکتی، در قدرت شریک شوند.

این یعنی این كه كاندیدان به نوعی با یك دیگر معامله كنند و یكی به قیمت گذشتن از برنامه ها و در اختیار گرفتن چند پست كلیدی در كابینه آینده، قید ریاست جمهوری در افغانستان را بزند كه این نیز به این معنا خواهد بود كه منافع ملی افغانستان و افغانها برای كاندیدان ریاست جمهوری، ارزشی ندارد.

پس با درنظرداشت چنین شرایطی بهتر است كاندیدان از صحبت بر سر تقسیم قدرت دست بكشند و به سوی دور دوم انتخابات ریاست جمهوری افغانستان بروند و همه چیز را به رای مردم واگذار نمایند.

به گزارش شبکه اطلاع رسانی افغانستان (afghanpaper)، در ثانی ایجاد یک حكومت ائتلافی به معنای نادیده گرفتن رای مردم افغانستان است و این باعث خواهد شد كه مردم در انتخاباتی كه در آینده ها خواهیم داشت، تمایل كمتری به حضور در صحنه داشته باشند.

>>>   ما از دولت انحصاري كرزي و دارو دسته اش خسته شده ايم و خواهان تغيير اساسي در نظام افغانستان هستيم آن هم نظامي كه بر پايه هاي دين مقدس اسلام استوار باشد ( نه مثل حالا ) و همچنين در آن عدالت بر پايه ي حق شرعي انسانها رعايت شود ( نه بر پايه هاي قوم گرايي و مليت شناسي ) .
انشاالله
نماد آزادي بيان - غوريان

>>>   اين دو كانديد محترم گرچه هواداران شان قسما از يك ريشه آب ميخورند ،ولي هم برنامه ها وهم شخصيت هاي شان با هم متضاد است كه از هيچ نگاه ائتلاف شان به نفع كشور نيست.
ناظر

>>>   یکی ازاشرق میگویددیگری ازمغرب ، ائتلاف یعنی چی؟؟؟؟؟.
هیچ امکان نداردکه ائتلاف شود.

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است