هنوز هیچ پایانی بر داستان آوارگی در افغانستان متصور نیست. چون هیچ تغییر و تحولی در اصلاح نظام اجتماعی و سیاسی به چشم نمی خورد | ||||
تاریخ انتشار: ۱۴:۰۴ ۱۴۰۳/۷/۲۹ | کد خبر: 176172 | منبع: | پرینت |
روز هفدهم اکتوبر 2024 میلادی برابر به 26 میزان 1403 خورشیدی "روز جهانی ریشه کنی فقر" بود. برای بار نخست در سال 1987 صدهزار نفر در میدان "تروکادروی پاریس" گرد هم آمدند و خواستار ریشه کن کردن فقر شدند و فقر زدایی را تجلیل کردند. سپس در سال 1992 این روز به عنوان روز جهانی ریشه کنی فقر در سازمان ملل ثبت شد.
فقر چیست و فقیرکیست؟
فقر به زبان ساده: ناداری، تنگدستی، احتیاج و درماندگی.
فقیر کسی است که نتواند نیازمندی های خود را از خوراک تا پوشاک حتی در حد ابتدایی، تامین و بر آورده کند و برای بر آوردن این نیازمندی ها برای خودش و خانواده اش با نبودِ کار و اشتغال، احساس عجز و درماندگی کند.
البته افراد معیوب و معلول که از نظر جسمی توانایی کار و تامین نیازهای خود را ندارند در یک جامعه و کشور فقیر، نیز احساس درماندگی می کنند و فقیر هستند، اما بحث آنها بحث جدا از فقر فراگیر، همگانی و مشدد در یک جامعه و کشو راست.
فقر در تعریف سازمان ملل متحد، "نداشتن منابع کافی برای رفع نیازی های فردی و خانوادگی و نبود فرصت برای مشارکت در جامعه می باشد. و تعریف بانک جهانی از فقر این است که می تواند چرخه ای باشد که با عدم دسترسی به آموزش، مراقبت های صحی و فرصت های شغلی، ناتوانی در بهبود وضعیت مالی را تداوم بخشد."
فقر در افغانستان؛
افغانستان یکی از کشورهای فقیر دنیا است. بیست و هفت ملیون نفر از جمعیت 35 ملیونی این کشور در فقر به سر میبرند و نان روزانۀ خود را به مشکل پیدا می کنند و بعضاً هم بدون نان گرسنه می خوابند. به گزارش بی بی سی، افغانستان در سال جاری در رتبه بندی سازمان های بین المللی مربوط به دریافت و ارزیابی سطح گرسنگی و مشکل غذا در جهان در سطح کشورهای رو به سطح جدی گرسنگی رتبه بندی شده است و مبتنی بر این درجه بندی بیش از 64 درصد نفوس افغانستان از فقر شدید رنج میبرند.
عوامل فقر در افغانستان چیست؟
البته فقر ریشه در عوامل گسترده و پیچیده دارد که یکی از عوامل مهم فقر در جهان به نظام غلط و ناعادلانۀ اجتماعی بر می گردد که از عوامل سیاسی و فرهنگی ناشی می شود. اگر تاثیر گذاری عامل نظام اجتماعی غلط و ناعادلانه در افغانستان بر فقر، بررسی و ارزیابی شود، میتوان گفت که این عامل بیشتر از هر جامعه و کشور دیگر جهان در گسترش و تداوم فقر در افغانستان، نقش دارد. بی ثباتی نظام سیاسی، فساد حاکمان و زمام داران افغانستان در تمام نظام های ناپایدار سیاسی که تصاحب و غصب قدرت سیاسی را از هر طریقی، ابزار و فرصتی برای پولدار شدن و ثروت اندوزی خود ساخته اند، هیچگاه بصورت صادقانه در پی اصلاح و تغییر نظام غلط اجتماعی، سیاسی و فرهنگی نشدند که عامل فقرزایی، گسترش و تداوم فقر بوده است. نظام با ثبات، عادلانه و پایدار سیاسی که می تواند نقش مهم و تعیین کننده در کاهش فقر در افغانستان داشته باشد، کم از کم در این صد سال اخیر شکل نگرفت و تثبیت نگردید.
یکی از دلایل اصلی مهاجرت و کوچ تقریباً جمعی اکثریت مردان جوان و حتی نوجوان از افغانستان با تحمل سختی های طاقت فرسای این کوچ و فرار تا سرحد از دست دادن جان خود، به فقر فزاینده، رو به گسترش و مشدد بر می گردد؛ فقر فزاینده ای که در کنار عوامل مختلف دیگر به عامل اجتماعی و سیاسی آن اشاره و تاکید شد. نمونه های زیادی از جان باختن مهاجران و کوچ کنندگان از جامعه و کشور فقیر و مصیبت زدۀ افغانستان را در این سالها همیشه شنیده و دیده ایم. جان باختن شمار زیادی از هموطنان ما سه روز قبل در مرز ایران تازه ترین پیامد هولناک، مصیبت بار و خونین فقر است. هزاران نفر دیگر در این سا لها در مسیر راه مهاجرت و کوچ از افغانستان در ترکیه و کشور های دیگر تحت شکنجه قرار گرفته و می گیرند، زندانی می شوند، به قتل می رسند و در آب دریا و بحر غرق می شوند و به هلاکت می رسند.
هنوز هیچ پایانی بر این داستان کوچ و آوارگی در افغانستان متصور نیست. چون هیچ تغییر و تحولی در اصلاح نظام اجتماعی و سیاسی که یکی از عوامل تاریخی فقر در افغانستان شمرده می شود، به چشم نمی خورد. داکتر مجیب الرحمن اتل روز گذشته در صفحۀ فیسبوک خود از رابطه بین افزایش درآمد در مطالعات مهاجرت نوشت: "مطالعات نشان می دهد هرگاه سطح درآمد سرانه در کشورهای کمتر توسعه یافته به هفت تا ده هزار دالر میرسد، میل برای ماندن در کشور بیشتر می شود و سطح مهاجرت پائین می آید. عاید سرانه افغانستان برای امسال (۲۰۲۴) حدود ۴۲۲ دالر تخمین زده می شود. بلندترین درآمد سرانه (۶۵۳ دالر) در سال ۲۰۱۲ برای افغانستان ثبت شده است."
اگر به عامل کاهش مهاجرت ناشی از فقر در افغانستان آرزو برده شود که عاید سرانه در سال روان از 422 دالر به هفت تا ده هزار دالر بالا برود، این آرزو بسیار بسیار دور و دست نایافتنی به نظر میرسد، به خصوص که عامل اجتماعی و سیاسی و اقتصادی و فرهنگی فقر در افغانستان همچنان پا برجا و تغییر ناپذیر دیده می شود.
محمد اکرام اندیشمند
>>> استراتیژی قدرت های بزرگ برای مبارزه با فقر ، ریشه کن کردن کشور های فقیر و نابود کردن مردمان فقیر است.
نمونه اش را در آسیا و افریقا و شرق میانه و تادحدید امریکای جنوبی مشاهده میکنید.
>>> هیچ مشکل خارجی ندارد مشکل بزرگان سیاسیون وفوحان افغانستان استن چون همه شان درفکری منافع شخصی خود استن اقوام و زبان را وسیله کردن دوم همه ای این بزرگان نوکر اجنبی و خارجی ها خود را ساختن چون اونها دالر ماهیانه اش چلان است هیچ مشکل خارجی ها نمی تواند به ما ملت افغانستان ایجاد کند اگر همه ما ملت افغانستان هم پذیر و متحد باشیم این ها نقشه و فکر خارجی ها عملی میکند خودشان یک مترسک استن وقت به ملت افغانستان میرسن بروت هایش تاب میته که من من من ش کوش فلک کر میکند ولی برای یک خارجی یک رفتار میکند یک دهقان یا یک چوپان یا کفاش از کار اینها خجالت میکشن
>>> اندیشمندصاحب!!!
همان شخصی را که شما در کتاب تان « حزب دموکراتیک خلق افغانستان» در باره اش نوشته اید و در آن هر چه تهمت نا روا در دماغ تان خطور کرده درفشانی کرده اید ، همان شخص (( ببرک کارمل )) آرزوی انرا داشت که افغانستان واقعا پیشرفت کند و فقر زدایی ، در دستور کارش بود.
من به خود زحمت ندادم که نوشته ای تانرا بخوانم زیرا ، شمایان به شمول رهبری شورای نظار جنگ مسلحانه علیه دولت مترقی وقت میکردید و بعد از سال ۲۰۰۲ که به قدرت رسیدید ، هویت و اصلیت تانرا به مردم افغانستان ظاهر ساختید. یعنی در هنگام جنگهای مسلحانه ای دزدانه از مغازه های کوه های پنجشیر تا رسیدن به قدرت فقط یک هدف داشتید. تقویه اهداف سکتاریستی اندوختن سرمایه . شما به دین مقدس اسلام و مردم افغانستان دروغ گفتید. و در عقب نگهداشتن افغانستان مسوول استید. ببرک کارمل پنجاه سال قبل میگفت که امپریالزم مسوول فقر و عقب ماندگی ملت های جهان است ، با جهان سرمایداری هم صدا شدید و او را سرکوب کردید ... بیسواد ترین شخص میداند که چرا فقر در جهان وجود دارد و عامل آن چیست و در افغانستان میزان فقر به کدام درجه است!!!
من فرق بین شما و طالب نمی بینم. حالا که شما هزاران مقاله بخاطر مردم فقیر و بیچاره افغانستان بنویسید چه فایده با عرض معذرت ((چهار زانو نشستن بعد از باد رها کردن )) است....زمانی که افغانستان واقعا به شما ضرورت داشت ، پشت کردید و حالا از خارج نوشته و اشک تمساح میورزید. هر باری که از شما و همانند شما افراد چنین نوشته را ببینم با چنین برخورد مواجه خواهد شد.
شما و تجزیه طلبان تان ، چه پشتون است چه تاجیک حق نوشتن در مورد مردم افغانستان را ندارید،
دگروال عبدالحلیم
کابل
>>> 🧿🧶 همه مشکلات فقر و فقیری را مردم متعصب و حسادتگران پشتوزبانان متحجر ترویج دادند و این وضعیت گرسنه گی و بیکاری را نهادینه میکنند تا بی فرهنگی، تکدیگری و بیسوادی رشد پیداکنند.
و تا سپس از مردم بیچاره و فقیر در جنگ مزدورنیابتی استفاده و برای آمریکا و انگلیس مزدوری کنند.
که در جنگ قومیتی فعلی و منطقه ای با حیله بنامی جهاد و عمل تروریستی شان خون هزاران مسلمانان بیگنای فارسیزبانان، ترکتباران و پنجابی ها را برای راضی شدن غرب، برای عرب عیاش و برای خشنودی کافران بریزانند مانند رژیمهای پشتونی جمهوریت و پشتونطالبان دیروز و امروز که هر طرف نسلکشی قومیتی و مذهبی را برای باوری شان راه انداخته هست
>>> به نظر دهنده چهارمی اگر ما جنگ میکنیم با اراده و متکی به خود و ایمان خود خوا خودی باشد یا اجنبی یا تمام دنیا بر عالئ ما باشد می جنگیم تا دشمن را به زانو در بیاریم یا کامیلن شکست بخورد پا فرار بگزارد تا آن وقت هیچ وقت روی ارامش نمیبند نه مثلی شما بزدیلان اجنبی پرست خاین نوکر و جاسوس منفعت طلب که منتظر اجنبی به کمین میشنید تا شما بر سر صندلی قدرت بنشاند دیگه شما برای ملت افغانستان بروت هایتان تاب میکنید پس پرده برای اربابان تان از مردکوی بیکیر تا همه چی از هرچیز شما باز هم دوزدی میکند شما را در بیست سال اشغال افغانستان تمام ملت افغانستان شما خوب شناختن در این سه سال به این ملت چی جرمها چی خطر ها آمدن شما مفت خورا یک دالر به این ملت ویا قوم خود تان کمک کردین هرکاری میگردی مردانه باش غیرتی نکن بی ناموسی نکن وطن فروشی نکن ناموس فروشی نکن
مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است