به گزارش بخش سیاسی شبکه اطلاع رسانی افغانستان (afghanpaper)، امروز اول جدى سال 1389 برابر است با سالروز انتقـال قدرت از دولت اسلامى افغانستان به اداره موقت که اساس آن در شهر بن آلمان در سال 1380 گذاشته شد.

دقیقا 9 سال پیش پس از شکست و فرار طالبان، اداره موقت با شور و مشورت شمارى از نمايندگان گروه هاى سياسى و جهادی کشور در بن تشکيل گرديد و با حمایت و مداخله رهبران جهبه مقاومت اداره موقت به رهبری محترم حامد کرزی پذیرفته شد و بدین طریق در اول ماه جدی قدرت از دولت اسلامی به رهبرى
پروفیسور برهان الدین ربانى به اداره موقت به رهبری حامد کرزی در تالار وزارت داخله انتقـال يافت.

اکنون نه سال از آن روز می گذرد و خیلی از چیزها تغییر یافته است. اداره موقت آن زمان که در راس آن محترم کرزی قرار داشت چهار معاون داشت يعنى مارشـال محمد قسيم فهيم، داکتر سيماسمر، شاکرکارگر و هدايت امين ارسلا. که از این سیاستمداران تنها یک نفر توانست سمتش را حفظ کند و مابقی به طریقی از پستهای اصلی دولتی کناره گیری کردند.

آن زمان استاد ربانى با دلايلى که داشت نمى خواست تا اساس حکومت جديد در خارج از کشور گذاشته شود و با آن مخالفت کرد، ولی داکتر عبدالله و حامیانش موافقت نمودند. ولی اکنون شاید بتوان گفت که هر دو رهبر از عملکرد و تصمیم آن روزشان پشیمان باشند، زیرا محترم ربانی به آسانی از صحنه سیاست و دولت کنار رفت و آغاز آن را خوب و سرانجام آن را نامعلوم خواند، داکتر عبدالله هم که رقیب رئیس جمهور شد و تا دور بعد انتخابات ریاست جمهوری گوشه عزلت برگزید. که البته شاید برخی دیگر از حامیان کرزی نیز به این بلا یا امتحان مبتلا شده باشند.

با نظری اجمالی به وضعیت کابینه طی دوره های قبل میتوان فهمید که داوری هایی که تا اکنون درباره ترکیب سه کابینه اخیر اعمال شده، خالی از حب و بغض نبوده است و تنها گذشت زمان توانسته است میزان تلاش، صداقت و تعهد وزیران مختلف دولت را ثابت نماید.

به هر حال سیاست همیشه صحنه ظهور و محو شدن سیاست بازان بوده و هست و اگر از سیاستمدارانی که طی این چند سال به دلایلی آمدند و به علتهایی رفتند، بگذریم نحوه عملکرد دولت افغانستان طی این 9 سال از جنبه هایی قابل توجه می باشد.

طالبان در ماه جدی ۱۳۸۰ شکست خود را تجربه کرده بودند، اما امروز قدرت خود را از مرزهای شمالی و شمال غربی پاکستان حتی تا مناطقی در جنوب و شمال افغانستان گسترانیده اند لذا نتیجه این می شود که افغانستان نه سال پس از نبرد با تروریزم، خود را در دستان شورشیان، تروریست ها و قاچاقچیان مواد مخدر نابود شده یافته است.

به نظر بسیاری از آگاهان ناامنی در کشور از آن روز تا اکنون سیر صعودی داشته و ضعف اقتصادی، افزایش مواد مخدر، قدرت گیری چالش ناپذیر مافیای قدرت و ثروت، دست درازی تروریستان تا داخل پایتخت، گلوی مردم را همچنان می فشارد.

جامعه جهانی نیز طی این سالها نیت های خود را آشکار نمودند. برخی کشورها مانند جاپان و هند و ... صادقانه خدمت کردند، اما بعضی دیگر پرده از سیاستهای ناجوانمردانه شان برداشته شد. به هر حال این خواست همه ملت افغانستان است که جامعه جهانی برای به دست آوردن اهدافی که قبلاً تعیین شده بود، تلاش بیشتری به خرج دهند و برای پایان خوب، انجام خوب را هم رقم زنند.

عملکرد سازمان ملل طی 9 سال اخیر هم قابل انتقاد است چرا که همه ساله گزارشهایی از فقر و گرسنگی مردم افغانستان را منتشر می کند، اما در عمل بسیار کمتر از آن چه که بلیغ می شود، به افراد نیازمند کمک می شود.

بی انصافی است اگر بگوییم در این چند سال تغییرات مثبتی در دولت و جامعه افغانستان صورت نگرفته است. وضعیت اقتصادی کشور رشد یافته و برخی شاخصهای زندگی مردم هر چند در سطح پایین ارتقاء داشته است.

وضعیت مراکز تحصیلات عالی و دانشجویان، اعمار مکاتب و مدارس، آزادی بیان در نشریات و رسانه ها، حضور بیشتر زنان در عرصه های اجتماعی و سیاسی، فرهنگ سازی در رسانه های خصوصی و ملی، تربیت و تقویت پولیس و اردوی ملی و ... از مواردی هستند که انصافا روز به روز در حال بهتر شدن هستند، به نحوی که با زمان طالبان اصلا قابل مقایسه نیست.

یکی دیگر از مواردی که بسیار به چشم مردم می آید و بیش از حد تصور افزایش یافته است، وضعیت مالی و میزان دارایی های برخی از دولتمردان است. زمانى که اداره موقت کار خود را آغاز کرد بسیاری از وزارت ها و ادارات دولتى حتی موتر برای جابجایی مسئولان را نداشتند، اما طی این 9 سال بعضی از وزیران و متنفذین دولتی صاحب ثروتهای کلانی شده اند که در حد تصور نیست.

از آنجایی که ما در این مطلب از عالی جنابان دولتی نمی پرسیم چرا عملکرد شما در این چند سال اینقدر ضعیف بوده و یا چرا بهتر عمل نکردید، از خیر این سوال که این پولهای هنگفت را نیز از کجا به دست آورده اید، نیز می گذریم، باشد که گذر زمان برخی مسائل را مشخص نماید.

>>>   قابل یاد آوری است که تنها در طول این 9 سال حد اقل مردم بیشتر از پیش صداقت و راستی رهبران و زمامداران حکومتی خویش را دانستند و در آینده خوب است با تجارب این 9 سال گذشته تصامیم خود را علاقلانه بگیرند. چیزی که الان مردم توقع دارند این است که باید امنیت داشته باشند، امروز مردم صرف نظر از اینکه هیج کار اساسی و بنیادی نشده است فقط امنیت مهم تر از همه است. پس خوب است که همین حاکمان امروز کوشش کنند حد اقل هیج کار اگر نتوانسته که مطمئیناً نوانسته اند امنیت را از دست ندهند. در بخش های دیگر بعضی از فرصت ها از دست رفته ولی برای اوردن امنیت تا هنوز فرصت است.
مسافر

>>>   نویسنده محترم همانطور که گفتید بی انصافی است اگر بگویم هیچ پیشرفت صورت نگرفته اما انصافآ اگر گفته شود بسیار کار ها میتوانست شود که نشد اگر استاد ربانی در آن زمان قدرت را انتقال داد و یا داکتر عبدالله انتقال قدرت را در خارج پذیرفت وجدانآ باید بگویم که آنها خیر مملکت را بر قدرت ترجیع دادند اما جناب کرزی بخاطر قوم پرستی حد اقل نتوانست مجاهدین که مقاومت شان وی را ریس جمهور ساخت حتی کرزی در وزارت خانه ها هم تعمل دیدن شانرا نداشت پس یگانه کسی که وفاق ملی را در شروع از بین برد شخص ریس جمهور است و تیم کاری شان

>>>   به نظر من درطی نه سال جزقوم پرستی چیزی دیگر نبوده در دولت بنابراین دولت ضعیف است
رضائ از فرانسه

>>>   'گذر زمان نه بلکه حالا مشخص شده چه میتوان کرد با این افراد؟ دستگاه مقننه کشور دست کسانی است که خودشان باید مجازات شود اما خود خود را بخشیده است جنایات جنگی هم بد تر از این جنجال نه سال نیست ، دستگاه عدلی و قضایی کشور در چه وضعیتی است مردم 9 سال است دعوی حقوقی دارند هنوز فیصله درگ نداره و دو طرف ده برابر قیمت زمین رشوت داده ، باید گفت که این افراد خون اشام به حدی تشنه خون ملت گردیده است که حتی با سو استفاده از اسلام وقران نیز خون مردم غریب را میچشد شما لطف نماید بگوید کدام وزیری را مشناسید که بعد از ختم دوره وزارت هنوز در کشور ماندگار بوده باشد نه خیر همه رفتند در کشور خودشان . او نا یگ وقت افغان بودند و به خاطر پول امده بودند.
به ملکی دران غیر کدخدایی کند کشاورز باید گدایی کند


>>>   من خیلی متاسفم پس ازگذشت نه سال قومیت وتبعیض نژادی بیدادمی کندمافیای قدرت درداخل حکومت تنهاچیزی که برای آنها مهم است اضمحلال اقلیت هاست ولی دست نامرئی اللهی تمام شرارتهارادمن گیر خودشان کردهاست .

>>>   آقای کرزی در طی این 9 سال هیج ........ نکرد باید نابود شود.
غزنوی

>>>   افغانستان که در طول سه دهه در در گیری وکشمکش های سیاسی نظامی منطقوی وفرکسیون بازی های فرا منطقوی قرار دارد . باید افغانستان را خود افغانها بسازد وحیثیت ناموس را برای هر فرد ما دارد . ما باید به اندیشیم ، حرف غیر مسولانه نزنیم ، در رابطه به زمام امور عرض شود که حکومت کافر بقا دارد ولی حکومت ظالم بقا ندارد .
بنآ : برادران ، خواهران ، روشن فکران ،مهاجران ، افغانان در هر جاه ومکان که هستید بیاید دست به دست هم داده وطن را از هر نا بسامانی ، فساد ،بی عدالتی نابرابری ، وغیره وغیره نجات داده .
.....
حرف زیاد است زیاده روی نمی نمایم در اخیر یک قطعه شعر برای تان عرض نمایم
وطن شد کوره آتش سراسر شعله جنگ است .
دعادارم برای صلح خدا جانم دلم تنگ اســــــت .

>>>   به اختلافات قومی دامن زده شده و بی دینی و بی حیایی واقعا زیاد شده است که هیچ کس منکر شده نمی تواند علاوتا یک تعداد مردم مفت خور وتنبل خوب ساعت شان تیر شد و تیر است
چور به رواج تبدیل شد
مردم دربدر شد و یکتعداد خوب کیف کرده اند
همه دست آورد های ده سال گذشته است
اسلام الدین

>>>   در طول همین ۹سال دیده شد که قدرت طلب و جنګ افروز کیها اند.
۹ سال است که هم دولت و هم مخالفان مسلح دولت یا طالبان بیفرهنګ ازیک قوم خاص واز یک کانال استعماری تغذیه و حمایت میشوند.درهمین طول ۹سال امریکا وغرب همراه با پاکستان همه از یک ګروه خاص قومی حمایت نموده و ملیاردها دالررا دراختیارانهاګذاشته وازجانب دیګر با دادن واختصاص نمودن ملیونهادالر زیرنام اشتی بامخالفین بطورواضیع به طالبان پول می پردازندو از سویی هم طالبان وافراد حزب اسلامی ګلبیدین با ګرسیهای مهم دولتی دریک جنګ اعلام ناشده با اقوام دیګر باحمایت همه جانبه امریکا انګلیس وپاکستان وحتی ایران وروسیه قرار دارند.

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است