آزمون پیمان آمریکا و طالبان در نشست ترکیه
برخلاف تمایلات ریایی آمریکا برای خروج از افغانستان، در یک رویکرد پارادوکسی، پنتاگون حتی بعد از توافقات دوحه، قراردادهای بزرگی را با شرکت های خصوصی و پیمانکاران نظامی آمریکا در افغانستان عقد نموده است 
تاریخ انتشار:   ۱۷:۱۴    ۱۴۰۰/۱/۲۶ کد خبر: 166838 منبع: پرینت

قرار است به سلسله و تداوم مذاکرات صلح دوحه و مسکو به اشتراک همه کشور های دخیل در مناسبات سیاسی افغانستان، نمایندگان دولت افغانستان و گروه طالبان نشست بزرگی تحت ریاست ملل متحد، در مورد سرنوشت سیاسی افغانستان در استانبول ترکیه براه افتد.

بازتاب امید های بزرگ از این نشست که بوسیله ناوگان های تبلیغاتی آمریکا و مانور های سیاسی آن کشور در جغرافیای رسانه ای در چرخش است، چنان آرایش یافته است که گویا بطرز معجزه آمیز همه برنامه های استراتژیک و ژیوپلتیک آمریکا در این نشست بهم ریخته و آفتاب صلح در افغانستان بزودی برمیتابد.

با اینکه طی ماه ها و هفته های اخیر، علیرغم تداوم تهاجمات جنایتبار و بلاوقفه طالبان، طرح های مربوط به تأسیس حکومت موقت، انتخابات و تاسیس حکومت مشارکت ملی، از سوی آمریکا و درامهٔ مخالفت دولت نیابتی افغانستان، امید ها و ابهامات جدید را در راستای صلح افغانستان پدید آورده است، اما جریان حقایق موجود در خط استراتژی آمریکا در افغانستان نشان میدهد که نشست ترکیه سرآغاز فصل جدید بحران افغانستان و امتداد خط فاجعه نیم قرنه بحران افغانستان خواهد بود.

بنظر می‌رسد که مبتنی بر استراتژی ترامپ و برطبق عهدنامه نماینده آمریکا با طالبان حول خروج ارتش آمریکا از افغانستان که از اول ماه می ۲۰۲۱ باید آغاز گردد، آمریکا خود را در تله یی سیاسی توافقاتی می‌بیند که قبلا در دوحه با طالبان انرا به امضا رسانیده و مبتنی بر آن ۶۰۰۰ طالب را از زندان رها ساخت، اما برخلاف معاهدات سیاسی، هیچگونه آمادگی برای خروج ارتش آمریکا از افغانستان که محوری ترین بخش این توافق نامه است، مشاهده نمیشود.

استراتژیست های امریکا اثرات و بازتاب عقب نشینی نیرو های آمریکا در شرایط کنونی از افغانستان را با منافع انکشور سازگار نمی بینند، از اینرو در تلاش اند تا یا از طریق معاملات مزید باطالبان و در واقع با پاکستان و یا نادیده انگاشتن مجموع برنامه های پروسه صلح دوحه و مسکو و برخلاف جو سیاسی منطقه ای به تداوم حضور نظامی اش در افغانستان بخاطر دستیابی به همه اهداف سیاسی و اقتصادی اش ادامه دهد.
مسلمأ که چنین تغییر دراماتیک، بزرگترین تقابل نظامی و سیاسی را با رقبای آمریکا مثل روسیه و چین پدید آورده که پهنای بزرگ بحران عمیق را برای افغانستان گسترش خواهد داد.

به گزارش سی ان ان، کاخ سفید موضوع تمدید زمان خروج ارتش آمریکا از افغانستان را برای مدت شش ماه دیگر مورد بررسی قرار میدهد[1]
نیو یورک تایمز گزارش داد که ایالات متحده آمریکا در جستجوی "معامله" با طالبان است. این روزنامه خاطر نشان ساخت: 'ایالات متحده خواستار آزادی همه زندانیان طالبان که هنوز در زندان دولت افغانستان هستند و لغو تحریم های سازمان ملل علیه طالبان میباشد."[2]

گزارشات حاکی است که برخلاف تمایلات ریایی آمریکا برای خروج از افغانستان، در یک رویکرد پارادوکسی، پنتاگون حتی بعد از توافقات صلح دوحه، قرارداد های بزرگی را با شرکت های خصوصی و پیمانکاران نظامی آمریکا در افغانستان عقد نموده است. بر قول سی ان ان برخی این قرارداد هاحتی تا سال ۲۰۲۶ با شرکت های خصوصی در حوزه های نظامی عقد شده است. سی ان ان گزارش داد:"وزارت دفاع آمریکا نزدیک به یک میلیارد دلار قرارداد برای ۱۷ شرکت بعد از تعیین تاریخ خروج از افغانستان را صادر کرد. در حال حاضر حدود ۱۸۰۰۰ پیمانکار در این کشور فعالیت می کنند که ۶۳۵۰ نفر از آنها شهروندان آمریکایی هستند."[3]

بنا براین گزارش تقریباً نیمی از این پیمانکاران در حمایت از پایگاه ها، تدارکات یا بخش تعمیر و نگهداری کار می کنند، در حالی که بقیه نقش های امنیتی، آموزشی، ساختمانی و غیره را انجام میدهند.
در پیوند به تحولات بحرانی افغانستان و چشم انداز برنامه نشت صلح استانبول اخیرأ، پایگاه نشراتی آسیا تایمز چالش‌های اساسی این نشست را تحت عنوان مقاله ای" چرا احتمالأ بایدن افغانستان را ترک نخواهد کرد "مورد تحلیل قرار داده مینویسد:"[4]
انتظار میرود که اداره بایدن بخاطر تامین ارتباط روسیه و چین با طالبان از تعهدات کاخ سفید در مورد خروج نیرو های آمریکای مطابق اول ماه می انصراف نماید.

بر طبق این گزارش، ارزیابی های اخیر اطلاعاتی ایالات متحده پیش بینی می کند که طالبان به زودی پس ازخروج نیروهای آمریکایی،نیروهای دولت غنی راخواهد درهم شکسته، سناریویی مذاکرات صلح بین دو طرف را بطور ناگهانی به پایان رسانیده و ژیوپلیتیک منطقه را به نفع دشمنان آمریکا دوباره تغییر دهد"نویسنده این مقاله بازتاب منطقه ای حضور ارتش آمریکا در افغانستان را مورد نگرش قرار داده مینویسد:"
مدت ها است که حضور دو دهه ای آمریکا در قلب آسیای مرکزی به عنوان یک عامل اصلی در استراتژی های سایر بازیگران اصلی منطقه، از جمله روسیه، چین، پاکستان و هند شناخته شده است".

این مقاله اهداف کشور های منطقه پیرامون صلح افغانستان را مورد تحلیل قرار داده یاد اوری مینماید:"روسیه در حال حاضر برنامه های ادغام افغانستان به رهبری طالبان در اتحادیه اقتصادی اوراسیا (EEU) خود را که یک اتحادیه اقتصادی از کشورها واقع در اروپای شرقی، آسیای غربی و آسیای میانه است، پیش می برد."
نویسنده مقاله بُعد واکنش های منطقه ای برنامه صلح افغانستان را مورد کنکاشی قرار داده و با توجه به رقابت ها وواکنش آمریکا در این خصوص می نگارد: همچنین، به طور قابل توجهی، دولت بایدن نشانه هایی از بدبینی را در مورد فرمول اخیر خود برای مذاکرات بین الافغانی با مشارکت افغانستان و تعدادی از کشورهای منطقه از جمله روسیه و چین را نشان می دهد.

سرانجام، ایالات متحده به دنبال توافقی است تا به اندازه کافی امکان ورود بازیگران سیاسی توانمند مانند هند را فراهم کند که با سیاست های ایالات متحده هماهنگ شوند، به ویژه در مقابل روسیه، چین و درجه ای کمتر از پاکستان بایستد. "برقول نویسنده، افزایش اخیر تنش ها بین ایالات متحده و چین از یک سو و ایالات متحده و روسیه از سوی دیگر، اختلافات دولت بایدن را در افغانستان تشدید کرده است.

در بخشی ازین مقاله آمده است: "به نظر می رسد سیاست گذاران آمریکایی درک می کنند که عقب نشینی از افغانستان، به نام پایان دادن به "جنگ بی پایان" آمریکا، دروازه های افغانستان را برای ایجاد یک دولت نیابتی روسیه و یا چین بوسیله طالبان افراطی وتروریسم باز می گذارد."
نویسنده در بخشی دیگر از مقاله خود نسبت به برنامه های چین وروسیه می نگارد: "چین و روسیه به وضوح طرح های خود را برای افغانستان،پس از خروج آمریکا آماده نموده اند. وزیر امور خارجه چین وانگ یی اخیراً از برنامه های ادغام طرح «کمربند و جاده» توسط چین با اتحادیه اروپا به رهبری روسیه صحبت کرده است.
این پروژه بطور بالقوه به نفع کشورهایی مانند افغانستان است که از نظر جغرافیایی هر دو پروژه ایجاد زیرساخت ها و تجارت را تلاقی می دهند. افغانستان همسو با چین و روسیه می تواند یک ارتباط مفید مستقیم ارضی جنوب ،غرب و آسیای مرکزی را به هم متصل کند."
هر دو کشورقبلاً در افغانستان دست به کار شده اند که در "دیپلماسی واکسن" رد پای هر دو کشوردر کابل دیده می شود".

بنا براین رویکرد،نویسنده از واکنش کاخ سفید نتیجه گیری نموده می نگارد "مفسران در واشنگتن زنگ های خطر را درباره این تلاقی منافع ضد آمریکایی به صدا در می آورند و بایدن را با صدای بلند فرا می خوانند تا تعهد خروج ترامپ از اول ماه مه را بررسی و حداقل به تأخیر بیندازد".

در اخیر، نویسنده عواقب پیمان شکنی امریکا را مورد بررسی قرار داده خاطر نشان می سازد".
مهمتر اینکه، عهد شکنی امریکا در مورد عقب نشینی ایالات متحده از افغانستان ،همچنین می تواند روسیه و چین را ترغیب کند تا حمایت دیپلماتیک و نظامی بیشتری را از طالبان انجام دهند. درست زمانی که پایان "جنگ بی پایان" آمریکا نمایان است"؛
اما مشکل ترین بخشی این سناریوی صلح را میتوان در هردو بخش این پروژه در چهره سیاه ترین نیروی تاریخ یعنی طالبان مشاهده کرد که در تمدن ترین قرن بیست و یک نظام سیاه و وحشتبار قرون وسطایی را تحت رهبری پاکستان در افغانستان مستقر می سازند.

با احترامات بی پایان
عارف عرفان
لندن،اپریل ۲۰۲۱
منابع:
[1]Biden administration considering 6-month extension for US troopinAfghanistan'19/03/2021
[2] New York times,U.S. Looks to Build on Secret Portions of Taliban Deal to Reduce Violence,04/04/2021
[3]CNN,Pentagon could open itself to costly litigation from contractors if US pulls out of Afghanistan this year'19/03/2021
[4]Asiatimes, Why Biden won’t likely leave Afghanistan,04/04/2021


این خبر را به اشتراک بگذارید
تگ ها:
آمریکا
خروج
نظرات بینندگان:

>>>   یک منبع موثق در قصر سپیدار که به نسبت حساسیت موضوع نخواست نامش ذکر شود گفت:
دو بچه مکتبی در راه خانه ومکتب با هم مسابقه بایسکل دوانی دادند درنتیجه یکی پنج متر از دیگری پیشی گرفت!
داکتر صاحب عبدالله عبدالله عبدالله رئیس یک بخش شورای مصالحه پیام تبریکی عنوانی جوان برنده ارسال نموده است !
به همین سلسله رئیس شورای مصالحه عنوانی یک جوان هموطن دیگر که توانست در مسابقه کاغذ پرانی دو کاغذ پران را آزاد سازد هم تبریکی فرستاده وبرایش آرزوی موفقیت بیشتر نموده است،
منبع گفت:
در خروس جنگی که در سرای شمالی بین مردم روز جمعه صورت گرفت متاسفانه پای یکی از خروس ها شکست ورئیس شورای مصالحه برای صاحب خروس پیام تسلیت فرستاده واین را یک ضایعه بزرگ برای افغانستان خوانده است
مردم ازینکه رئیس صاحب شورای ملی اینقدر متوجه احوال مردم هستند متعجب شدند وهمه از داکتر صاحب تشکری وسپاسگذلاری کردند که با وجود مصروفیت های زیاد بازهم از همه امور زندگی خصوصی یومیه مردم آگاه است !!

>>>   صلح با انسان ها و مردم با شرف با پیمان و با فرهنگ میشود.
این گروه فقط وحشت زورگویی نامردی قرآن خوری تقلب زورگویی و خیانت بلد هستند.
بروید تفنگ های تانرا آماده کنید و بسیج شوید ورنه زبون وزیر پای. میشوید.
هیواد شینکی

>>>   امد ورفت امریکا هیچ هم نداشت برای ما همین بس که مردم ما با تمام وجود درک کردند بیگانه هیچ دلسوزی برای ما ندارند جز چور وچپاول اینکه چه بردند اصلا به دنبال چه بودندکه حالا رسیدند وفرار را بر قرار ترجیح میدهند حداقل ما فهمیدیم امریکا کیست وچیست واقعا یادم نمیرود مردم کم سواد وبعضا کم خرد ما چه شوقی داشتند وقتی قرار دادی که بنا بود امریکا ۹۹سال در افغانستان بماند مردم چه ذوقی داشتند وشعار انتخاباتی هر دو کاندید امضای این ننگین نامه بود بسی تاسف به حال ما خدا کند کمی سر عقل امده باشیم

>>>   هزاران تن از شهرواند مزار شریف در واکنش به کشته شدن دو تن از جوانان این ولایت در یک گردهمایی خواهان تامین عدالت شدند. اعضای خانواده کشته‌شده‌ها ادعا دارند که این دو جوان از سوی نیروهای ویژه امنیتی کشته شده‌اند.

>>>   اگر آمدو رفت امریکا هیچ سودی نداشت شیرپور از پول کی است؟ مارکیت ها بلند منزل ها هوتل ها بلدنگ ها از پول کی است؟ همینکه اقلا بیست سال از زیر سلطه طالب ( پاکستان) نجات یافتی وآزاد به سلیقه خود لباس پوشیدی صلاحیت ریشت بدست خودت بود از برکت کی است؟
ر

>>>   دوست بزرگوار که فرمودی مارکت های بلند از صدقه سر امریکا است افغانستان مارکت یا ساختمان بلند نمیخواست سرک واین دست مضخرفات نمیخواست اینها در هر دولتی میتوان ساخت افغانستان پروژه های انکشافی که سبب رشد ونمو شود میخواست افغانستان صلح میخواست کمی بصیرت داشته باشید شاید ما ۱۰۰سال دیگر بفهمیم در عوض مارکت ها وسرک ها از ما چه بردند وبعد گمان میکنی پاکستان سرخود طالب را پرورش داد خیر دوست عزیز جوری مارو به تب گرفتنند که به مرگ خویش راضی شویم پروژ امدن طالب وکلا ۵۰سال گذشته همه برنامه خوده امریکا بود تا مثل شوروی با خفت بیرونش نکنیم وبرایش فرش قرمز پهن کنیم ودلخوشیمان این باشد که با اختیار خود لباس میپوشیم وریش میزنیم درحالی که این کمترین حق یک ملت است وباز تکرار میکنم کشور من قحط الرجال است وگرنه طالب وپاکستان و امریکا خر کی باشد که برای من وتو تعیین تکلیف کند که ریش بگذاریم یا نه چه بپوشیم وچه بخوریم عرض کردم مرد در وطن نداریم فقط خوب تحلیل میکنند وخوبتر حرف میزنند ولی حرکتی وعملی نمیبینی همیشه منتظر می مانند کدام جبهه وجناح تشکیل شود اینها از ردش روان شوند وهمیشه هم سران تشکیلات را دزد ها و مزدور ها بعهده دارند مردان ما به خود باور ندارند لااقل فرزندانمان را وطن دوست بار بیاوریم شاید اینده جور دیگری رقم بخورد پشتون ها بیشترین تلاش را برای گرفتن وطن دارند با بی سوادی تمام ادعاهایی میکنند که خدا هم میخندد ولی فارس ها حتی نخبگانشان جرات عرض اندام ندارند

>>>   آقای بصیرت،رهنمایی کی توانی--- ای که خود ره را ندانی؟ شما که چهل سال کشور خود را به بهانهً مبارزه با آمریکا با دستان خود و طالبان و جمهوری اسلامی ایران و دیگر گروهها و ارگانهای تروریستی به میدان جنگ و خشونت تبدیل کرده و کشانده و نابود کردید، آنوقت صلح را از آمریکا طلب می کنید؟ جنگ هفتاد و دو ملت همه را عذر بنه--- چون ندیدند حقیقت ره افسانه زدند


مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است



پربیننده ترین اخبار 48 ساعت گذشته
کليه حقوق محفوظ ميباشد.
نقل مطالب با ذکر منبع (شبکه اطلاع رسانی افغانستان) بلامانع است