فرصت های اساسی و تاریخی سال ۲۰۰۱ برای ایجاد تغییرات بنیادی و سیاسی ضایع شد اما اینک سال ۲۰۲۱ فرصت ها و امیدهای جدید را به ارمغان آورده که نباید به هدر رود. از این رو، من و همکاران ما در جریان هفته های گذشته، با دوستان داخلی و خارجی که در روند مذاکرات صلح نقش دارند، به شکل منظم تبادل افکار نموده خواست های واقعی و نیازمندی های اساسی ملت و مملکت مان را با آنها شریک نمودیم و چند موضوع را مختصرا خدمت شما نیز تذکر می دهیم:

نخست، آغاز بحث های جدی پیرامون صلح و چگونگی نظام بعدی در سال ۲۰۲۱، تصادفی نیست. به همین شکل که امروز جامعه بین المللی برای برگزاری کنفرانس صلح در شهر استانبول آمادگی می گیرند، در سال ۲۰۰۱ کنفرانس بن را برگزار نمودند. نواقص عمده در کنفرانس بن، عدم حضور نمایندگان طالبان و تجویز و تحمیل نظام متمرکز برای افغانستان بود. این دو نقص عمده از سال ۲۰۰۱ الی ۲۰۲۱، نه تنها امنیت و منافع ملی افغانستان را به شکل بی سابقه متضرر نمود، بلکه ایالات متحده آمریکا و حامیان آن را نیز به شکل جدی آسیب رسانید.
با درنظرداشت نواقص کنفرانس بن در سال ۲۰۰۱، اینک آمریکا و حامیان آن کنفرانس سال ۲۰۲۱ را به احتمال قوی در کشور ترکیه اما با کمی تاخیر برگزار خواهند کرد و تفاوت آن با کنفرانس سال ۲۰۰۱ اینست که در این کنفرانس ضمن حضور نمایندگان طالبان، آمریکا نه تنها صلاحیت تجویز نظام نا متمرکز را به اعضای کنفرانس داده اند بلکه به شکل مستقیم ایجاد نظام نا متمرکز را نیز به عنوان دومین گزینه در اختیار اشتراک کننده گان این کنفرانس قرار داده است. فلهذا، ما اهمیت و نتایج این فرصت تاریخی را با رهبران سیاسی و سران قومی افغانستان، نامزدهای ریاست حکومت بعدی و حامیان این کنفرانس در آمریکا و قطر به شکل تکراری شریک نمودیم و انتظار داریم که استفاده از این فرصت، در محراق توجه آنها قرار گیرد.

دوم، طوری که ثابت گردید، حاکمان مقیم ارگ و سپیدار نه تنها برای تامین صلح در کشور صادقانه تلاش نکردند بلکه بخاطر موقف و منافع خود به شکل مستقیم و غیر مستقیم در سبوتاژ نمودن روند صلح نقش داشتند اما نامه ارسالی وزیر خارجه آمریکا، برآورد آنها را باطل نمود. فقدان عقلانیت سیاسی، اقدامات فرا قانونی و بهره گیری از مقام و جایگاه حکومتی باعث شد که احزاب مطرح و مردمی کشور با طرح های مستقل برای اشتراک در کنفرانس ترکیه آماده شوند. آنچه را که به فال نیک می توان گرفت اینست که میان احزاب مطرح سیاسی حد اقل یک همسویی به وجود آمده و این امر می تواند دست اندازی منفعت جویان حکومتی را در کنفرانس ترکیه کمتر سازد.

سوم، افغانستان خانه مشترک اقوام شریف و شهروندان عزیز افغانستان می باشد و تمام شهروندان آن دارای امتیاز و حقوق مساوی می باشند. طوریکه دیده می شود، این روزها حکومت و شریکان آن برای تقویت جایگاه خود، به یک سلسله اقدامات و بیانات حساسیت برانگیز دست زده اند و بیشتر از هر زمان دیگری، فاصله ها میان اقوام شریف افغانستان را بزرگتر و جدی تر نموده اند. شاید برای حاکمان فعلی روزهای انگشت شمار باقی مانده باشد که از مقام و جایگاه حکومتی خود سؤ استفاده نماینده اما عملکردهای غیر قانونی و غیر اسلامی آنها نه تنها به آسانی و سادگی قابل جبران نخواهد بود بلکه امنیت، منافع ملی، عدالت محوری و وحدت ملی کشور را به بدترین شکل آن ضرر خواهند رساند. ما با تماس های مکرر که با رهبران سیاسی، سران قومی و حامیان خارجی افغانستان داریم، همواره این موارد را مطرح و از عواقب آن هشدار دادیم و می دهیم.

حرف آخر، اشخاصی که برای ریاست حکومت بعدی در نظر اند، شخصیت های نیک، ملی و عدالتخواه می باشند. ما با آنها همکاری و هماهنگی بسیار خوب داریم و بخاطر تامین عدالت اجتماعی، اولویت دهی به منافع ملی و بخاطر بهبود وضعیت ملت و مملکت، با آنها همسو و همکار باقی خواهیم ماند. نیت ما نیک، اراده ما خدمت به ملت و آرزوی ما کسب رضایت خداوند ج می باشد و این مسیر را با جدیت و قوت ادامه خواهیم داد.

محمد جواد رحیمی

>>>   آقای محمد جواد رحیمی شما که هستید که با منابع داخلی و خارجی در ارتباط هستید و به آنها مشوره می دهید؟؟؟؟ در این مملکت چه خبر است؟

>>>   همه کسان برآمده از ک. بن همان چکه چورانی بودند که برای دالر ها به چرکستان رفته بودند تا اسلام را دوباره در وطن شگوفان کنند. یک تعداد شان هم که به خارج رفته بودند از کار در ترکاری مندوی خسته شده بودند و با نکتایی آمدند تا دالر های جدید را غارت کنند (که کردند بیایید بلدنگ های شان را در خارج ببینید). حال که امریکا می برآید (زیرا ایران تا ۶۰٪ بالا رفت و آرزو های غرب به سنگ خورد) دیگر نه تنها نکتایی پوشان نو نمی آیند بلکه سابقه ها هم فرار میکنند چون معاشات دالری را پشک برد.
آتش خاوری

>>>   من یگان وقت که نوشته های بعضی اشخاص و افراد را درین سایت میبینم، افسوس به حال شان میخورم که نه تاریخ را بطور دقیق مطالعه کردند و نه از وقایع و حادثات فعلی خبر دارند و یا هم از یادشان رفته است و نه هم از پشت سر حوادث و واقعات خبر دارند که حقیقت نهفته در عقب آنها چیست؟

بعد از بر آمدن قوای امریکا از ویتنام،ویتنام سال ها در فقر زندگی کرد،زیرا چین در همسایگی اش ،خودش یک کشور فقیر بود،امریکا در مقابل روابط خود را با کشور های دیگری مانند جاپان و تایوان و کوریای جنوبی و سنگاپور و تایلند و اندونیزیا و مالیریا ث غیره برقرار نگهداشت و زمینه رشد اقتصادی این کشور ها را فراهم کرد.
امرالله صالح میگوید که ما از جامعه بین المللی خیرات نمیخواهیم،بلکه جامعه بین المللی قرضدار ما است.
آیا قرض پدر و پدر کلان هایتان است که جامعه جهانی برای شما بپردازد؟
شوروی به افغانستان حمله کرد،شما از آنها کمک خواستید،آنها منافع شان در خروج شوروی از افغانستان بود،برای شما کمک کردند.
امروز بعد از برآمدن قوای بین المللی به شما ضرورت ندارند و به شما کمک نمی کنند.چنانچه به ویتنام نیز نکردند.
بعضی ها فکر میکنند که ما با امریکا قرارداد استراتیژبک امضأ نموده ایم و او به کمک های خود دوام میدهد.
اگر امریکا به قرارداد استراتیژیک خود با دولت افغانستان پابند میبود،قبل از توافقات صلح میان طالبان و دولت،قوای خود را از افغانستان بیرون نمیکرد.
حالا نیز امریکا به افغانستان وعده میدهد که بعد از برآمدن قوای ما،ما به کمک های خود به افغانستان ادامه میدهیم.
این وعده شان نیز مثل قرارداد استراتیژیک شان است و بعد از آن که بیرون شدند،یا خود دولت فعلی امریکا کمک هایش را کم و یا قطع خواهد کرد و یا هم دولت بعدی امریکا این کار را خواهد کرد.
امریکا و جامعه جهانی ضامن کمک ها به شما تا قیامت نیستند.
به آنجه که دارید قناعت کنید و جلو فساد و چور و چپاول عایدات کشور را بگیرید و از دادن راپور های غلط عواید به جامعه جهانی و چور و چپاول عایدات تان توسط خودتان،اجتناب ورزید.

>>>   محترم رحیمی شما و امثال شما که مانند اسلاف خود فقط قشنگ حرف می زنید و شعار می دهید که همه چیز خوب همکاری ها خوب است و لطف کرده دست از دروغگویی بردارید و از همه مهمتر که بارها مقامات آمریکا گفته اتد که ارزشی برای ما قاءل نیستند و برای تامین امنیت خود اینجا هستند باز ایشان می گوید نامه وزیر خارجه آمریکا نقشه هارا نقش بر آب کرد.تا کی می خواهید مزدور باشید همه میدانیم که طالبان فقط به دنبال امارت است و هموطنان به این حرفها گوش ندهید یا آماده امارت اسلامی باشید یا جبهه مقاومتی برای خود تشکیل دهید یا گروه های قومی به جای ترکیه با طالبان در همین افغانستان دیدار و مذاکره کنند

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است