طوريکه گفته ميشود، قرار است اعضای هيات های مذاکره کنندۀ صلح دولت افغانستان و تحريک طالبان بعد از گذشت سه ماه در دوحه بدون هيچ دستاوردی در راستای صلح، به مدت ۲۰ روز به تعطيلات بروند. البته آنعده اعضای هيئت دولت که خانه های شان در خارج از کشور است، به خارج ميروند و آنهایی که در افغانستان زندگی ميکنند به اينجا خواهند آمد. همينگونه آنعده اعضای طالبان که خانه های شان در قطر است، در همانجا ميمانند و آنهایي که خانه های شان در پاکستان است، به پاکستان ميروند.

اينکه اين تعطيلات، همزمان با فرا رسيدن ايام کرسميس و سال نو عيسوی انجام می يابد؛ بدون شک نمايانگر وابستگی مستقيم و نبود استقلاليت و اختيار هردو طرف (دولت و طالبان) در پروسۀ مذاکرات صلح بوده و نسبت مصروفيت خارجی ها در ايام کريسمس، برای شان فرصت تعطيلات ميسّر ميگردد.

اما موضوع اصلی چگونگی حيات مردم زجرکشيده و در ماتم نشستۀ اين سرزمين است که همه اميد ها و آرزو های صلحخواهانۀ شان نسبت به بی پروایی ها، خودخواهی ها، قدرت طلبی ها و حرص سرمايه اندوزی رهبران هر دوطرف به يأس تبديل گرديده است. مردم ما ميدانند که زمامداران شان قصداً بخاطر طولانی شدن مدت حکمروایی خويش به بهانه های مختلف، دامنۀ خشونت و جنگ را در کشور گسترش ميدهند. چنانچه اين جنگ تحميلی و لعنتی، هر روز فرزندان غريب و بيچاره را به قربانگاه ميبرد؛ در حاليکه فرزندان رهبران هر دو طرف به دوام تحصيل و يا تجارت شخصی و عياشی شان در خارج از کشور مصروف ميباشند.

برای زمامداران ما بسيار آسان خواهد بود که بگويند: حملات وحشيانه را تقبيح ميکنيم! سربازان ما بخاطر جمهوريت و تأمين امنيت مردم جان خود را از دست ميدهند! ما تسليت عرض ميکنيم! ما خون اين شهدا را از عاملان آن ميگيريم! و...

اما اين حرف ها همه ريایی و بخاطر فريب مردم است. ورنه اگر برای اين ها حيات مردم مهم باشد، چرا با وجود فرصت مساعد شده، با وجود گذشت سه ماه، حتی اجندای مشخصی در رابطه به صلح آماده نشده است و حالا بعد از کار به اصطلاح دشوار طولانی و "پردستاورد" هيات های مذاکره کننده به تعطيل می روند.

شما هميشه در صحبت های تان از صلح با عزت و دوامدار صحبت ميکنيد، در حاليکه همه بخاطر داريم که چند سال پيش، بخاطر مذاکره با طالبان، پشت آدرس شان سرگردان بوديد. حالا که آدرس و همه چيز معلوم است و با آنها پای ميز مذاکره می نشينيد چرا ابتکار جريان صلح را به دست نمی گيريد آيا شما مانند "شکاری که شير را می پاليد، جای پای شير را به کار داشتيد و يا خود شير را"؟ شما که ميگفتيد بخاطر تأمين صلح و ختم جنگ قربانی ميدهيد. کجاست قربانی تان؟

حالا مردم ما چهره های دروغگو، عوام فريب و رياکار، مفسد و ماکياولستی تان را بخوبی تشخيص داده اند. اگر زنده مانديم، منتظر روزی هستيم که محاکمۀ شما را به چشم سر مشاهده کنيم، انشاءالله.

احمد سعیدی

>>>   هیأت های مذاکره کننده به رخصتی های کریسمس رفتند.

>>>   اینها به تعطیل عید کریسمیس رفتند چرا؟چون انهای که دستور میدهند وکارهای اینها را کنترول میکنند واجازه ای نوشیدن اب وخواب رفتن به بستر را میدهند عید دارند وکریسمیس گرچه به عیسی ومریم عقیده ندارندامامیلاد حضرت مسیح را جشن میگیرند وهیات ۲۱ نفره هم به تبعیت انها به تعطیلی کریسمیس می روند ما برای شان میگویم <هپی میری کریسمیس>
حاجی ولایت خانمقیم فرانسه

>>>   اصلا اشرف غنی این چوکی را رها نمی کند در مذاکرات بین دولت وطالبان از طرف طالبان پشتها د دولت موقت شده است و گفته که باید یک شخص بی طرف و با وجدان عالی در راس نظام تعین شود اما غنی یهودی برای حفظ دالر های امریکای نمی خواهد این چوکی را رها کند دو روز پیش راکت ها در میدان هوای از طرف غنی یهودی شلیک شده بود و دلیل آن این بود تا مردم از طالب خشم گین شود و خودش در راس دولت و برای جور و چپاول باشد

>>>   به گرفتن تحفه هایشان از بابه نویل باید به رخصتی میرفتند.

>>>   چنانچه مارشال فهیم را از سر راه برداشتند ، در موقع لازم غنی هم از سر راه برداشته میشود.
اصل قضیه این است که کی توانایی مطیع ساختن ملت را دارد و در امورات خارجی چون بچه اوضل مطیع خارجی ها میباشد.
طالبان توانایی خشونت و سرکوب و تایع سازی مردم را دارند اما توانایی حکومت داری را ندارند و حال یک تلفیقی از میر غضب ها با حکومت چلان ها باید ایجاد شود تا غربی ها به مراد برسند.
جنگ سر این حکومت چلان ها است که باید درانی باشد اما غنی چون غلزوی است میخواهد غلزوی باشد.
باقی اقوام فقط پیشکار های ارباب خواهند بود.

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است