برای آماده شدن در برابر شرایط دشوار به اولین چیزی که ضرورت داریم، فکر جمع است. فکر جمع به درد یک کار مهم میخورد و آن کار تفکیک و تحلیل رویدادها بگونه جدا از هم غرض اتخاذ تدابیر لازم، است. به عنوان نمونه سه اتفاق امنیتی اخیر را من اینطور میبینم:

۱- حمله بالای نیرو های اردو در الیشنگ لغمان را اگر از هاله احساسات بیرون کنیم، نیروهای ما مورد هجوم دشمن قرار گرفت و متاسفانه تلفات سنگین داده است. سوالات و موارد زیادی در این واقعه قابل طرح است که عجالتن به احترام خون سربازانی که تحویل جوخه مرگ داده شدند، می‌گذرم! منتها، واکنش به این مساله نباید محدود به تغییر وضعیت نیروها (مدافعه به تهاجم) بماند، باید از سطح اپراسیون تا سوق و اداره و ده‌ها مورد دیگر زیر ذره بین قرار داده شده و فقط به مساله competency پاسخ پیدا شود!

۲- حمله بالای مراسم جنازه یکی از فرماندهان نیروهای خیزش مردمی در ننگرهار کاملن در یک قالب دیگر باید نگریسته شود و آن عبارت از استفاده از یک بخش مردم افغانستان بر علیه بخش دیگر مردم میباشد. از ۲۰۰۱ به اینطرف نخست مردم جنوب و بعدن شرق و سایر مناطق در چهره‌های گوناگونی مسلح ساخته شده اند که این نیروها در اکثر موارد دست به تصفیه‌کاری های درون عشیره‌یی و قبیله‌ی زده اند. در این کار به شمول خارجی‌ها و کمپنی‌های امنیتی تعداد زیادی تشریک مساعی داشته اند. متاسفانه این ویروس در حال حاضر به سایر نقاط افغانستان سرایت داده شده است!

۳- حمله بالای شفاخانه در غرب کابل بیشتر مرتبط به ادامه پالیسی ایجاد خشونت فرقه‌ی (شیعه و سنی) در افغانستان است که بدون شک و شبهه مقصر اولی این کار طالبان هستند. از مزار و یکه‌اولنگ که بگذاریم، کشتار هدفمند هزاره‌های مرزااولنگ در سال ۱۳۹۶ توسط طالبان، یکی از مصداق های این مساله است. هرچند حالا این حملات به داعش ربط داده میشود منتها دست‌کم ما میدانیم که با تغییر پالان، خر عوض نمی‌شود!

موارد بالا راه‌حل‌های ویژه خود را دارد که به گونه جمع بندی می‌توانم عرض کنم: تغییر در نگرش مقامات نسبت به نهادها و‌مسئولین امنیتی، رسیدن به یک توافق داخلی با طالبان (سوگمندانه)، صلح به مفهوم اجتماعی-مردمی، موارد درشتی است که باید با فکر جمع همه خود را برای آن آماده سازیم.

پ ن ۱- برای قربانیان حادثه‌های اخیر و بستگان شان، آرامش استدعا دارم.
پ‌ ن ۲: کاربرد معادل انگلیسی اصطلاح «شایستگی»، را امیدوارم به دل نگیرید چون همینطوری گپ زدن خوب شنیده میشه! هرچند تشت رییس بیچاره‌ی برق را از بام انداخت!

سامر بدرود

>>>   با این جنایت همدردی سایر ین با برادران هزاره ما بیشتر میشود ،آنها دشمن همه مردم افغانستان هستند نه تنها هزاره

>>>   علت وادار کردن اقای نبیل ریس امنیت ملی کشور توسط اشرف غنی انهم بخواست پاکستان تمام سولات تانرا حل و فصل میکند چون اقای نبیل هم ترورستان طالبان را در داخل خاک افغانستان ضربات کوبنده وارد کرده بود و هم در برابر هر عمل ترورستی پلان شده پاکستان عمل بالمثل را در خاک پاکستان عملی میکرد که باعث نا رضایتی پاکستانی ها گردیده بودبلاخره به اثر تقاضا نظامین و استخبارات پاکستان اقای غنی به اقای نبیل را تحت فشار قرار داده بود و بحرف های ان گوش نمیداد تا انرامجبور به ترک وظیفه کرد وپس از استفای اقای نبیل ما یدیم که ترورستان طالبان چندین حملات هدفمند در داخل کابل را انجام دادند مشکل مردم نیست مشکل در رهبری دولت در داخل ارگ است .

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است