ارگ و سپیدار بر سر توافق سیاسی در حال مذاکره‌اند. معلومات زیادی وجود ندارد که توافق چگونه پیش می‌رود و در چه مرحله‌ای قرار دارد و در نهایت حاصل توافق چه خواهد بود. اما گمانه‌های سیاسی این است که دو طرف به توافق نزدیک شده یا دست‌کم مانع جدی که مذاکرات را به چالش بکشد وجود ندارد. احتمالا برایند این مذاکرات توافق بر سر ساختار حکومت مشارکتی باشد که در آن قدرت میان ارگ و سپیدار مساویانه تقسیم شود. برای همین این نگرانی از همین حالا مطرح است که ساختاری شبیه حکومت وحدت ملی روی کار آید. حکومت وحدت ملی یک تجربه ناکام بود. عدم پابندی طرف‌ها به توافق‌نامه سیاسی حکومت وحدت ملی باعث شد فرصت‌های زیادی در افغانستان ضایع شود. در فرجام پنج سال حکومت‌داری ناکام هیچ طرفی حاضر نبود مسوولیت این نابسامانی حکومت‌داری را بپذیرند. ارگ و سپیدار هر کدام یکدیگر را مقصر می‌گفتند.

توافق ارگ و سپیدار برای مردم افغانستان مهم است. مردم منتظرند که پس از یک بن‌بست طولانی سیاسی شاهد چه ساختاری در سپهر سیاسی افغانستان خواهند بود. برای همین این‌روزها مردم آن‌را با نگرانی دنبال می‌کنند. نگرانی مردم دو دلیل دارد: از یک ‌طرف معلومات کافی از آنچه در جریان است وجود ندارد و شهروندان افغانستان در خلای معلوماتی قرار دارند. سخنگویان دو طرف نیز به رسانه‌ها معلومات لازم را نمی‌دهند. اطلاعاتی که در اختیار رسانه‌ها قرار می‌گیرند، بیش‌تر کلی‌گویی است. معلوماتی که رسانه‌ها از برخی افراد دخیل در مذاکره به‌دست می‌آورند، نمی‌تواند ابهام فضای موجود را برطرف کند. از طرف دیگر، مردم نگرانند که دوباره شاهد یک حکومت پرجنجال دیگری نباشند. زیرا تقلای رهبران حکومت در پنج سال حکومت وحدت ملی برای مردم ارمغانی نداشت. از روز نخست که سیاست در کابل با اختلافات آغاز شد تا آخر حکومت وحدت ملی هر چیزی بود، غیر از یکپارچگی و وحدت. از این‌رو، نیاز است که دو طرف معلومات لازم را از پیشرفت مذاکرات به مردم بدهند. هرگونه ابهام در روند مذاکرات سیاسی میان و ارگ و سپیدار نگرانی‌ها را بیش‌تر می‌کند و این پرسش در افکار عمومی بزرگ‌تر می‌شود که چقدر توافق غنی و غبدالله محتمل است؟

هفته پیش قرار بود که مذاکرات نهایی و توافق‌نامه سیاسی امضا شود. دوباره صحبت از این است که در هفته جاری این کار خواهد شد. نیاز است در کنار این‌که مردم در جریان گام به گام مذاکرات قرار داشته باشند، دو طرف برای نهایی‌کردن این توافق از شتاب بیش‌تری کار بگیرند. این شتاب برای وضعیتی باشد که افغانستان دارد. بحران کرونا در حال بزرگ‌ترشدن است. مصروف‌شدن نیروهای سیاسی به غیر از رسیدگی به مهار خطر کرونا پیامد ناگواری برای مردم افغانستان دارد. تا کنون به‌دلیل تنش‌های سیاسی مدیریت مبارزه با بحران کرونا ضعیف پیش رفته است. موضوع دیگر مذاکرات بین‌الاافغانی به‌عنوان یک مسأله ملی و مهم برای افغانستان مطرح است. طرف‌های دیگر، به‌شمول طالبان هر روز خواستار آغاز این مذاکرات می‌شوند. اما افغانستان به‌دلیل تنش‌های سیاسی هنوز قادر نشده خود را برای رفتن به این مذاکرات آماده کند. بنابراین، هر روزی که تنش‌های سیاسی بیش‌تر ادامه یابد، فرصت رسیدگی به بحران کرونا و پرداختن به موضوع صلح از دست می‌رود.

اکنون که وضعیت سیاسی افغانستان دوباره در جایی قرار گرفته که مبنای حکومت‌داری، انتخابات نه که قرار است یک توافق سیاسی دیگری باشد. اما نباید سنگ بنای این توافق سیاسی بر جنجال پردامنه‌ی دیگری قرار داده شود. مشکلاتی که در توافق‌نامه سیاسی حکومت وحدت ملی وجود داشت، یکی این بود که هیچ ضمانتی برای اجرایی‌شدن توافق نبود. به همین دلیل کم‌ترین پابندی به توافق‌نامه وجود داشت. عدم پابندی به توافق‌ سیاسی باعث مسئولیت‌گریزی هر دو جناح حکومت و اختلاف در طول دوران حکومت‌ وحدت ملی شد. یک راه حل این است توافق‌نامه‌ی ساختار سیاسی که قرار است به زودی متولد شود، دارای ضمانت اجرایی باشد. این کار کمک می‌کند که همه‌ی طرف‌ها اول از افتادن در دام تنش‌های تازه دور باشند و دوم، فرصت فرافکنی و مسوولیت‌گریزی در سطح کلان حکومت‌داری از آن‌ها گرفته شود.

اطلاعات روز

>>>   ارگ تقسیم پنجاه درپنجاه را رد میکند وآنرا سو تفاهم میداند

>>>   تا زمانیکه در وجود غنی و عبداالله سلط طلبی و خود خواهی بیجا وجود داشته باشد هر نوع حکومتی بمیان آید همان حال است و همان احوال !
حکومت وحدت ملی ناکامیش ناشی از خود خواهی و سلط جویی و تعصب ناروا غنی بود و بس . غنی با افراد خیلی شایسته که از جانب عبدالله به صفت وزیر معرفی شده بودند و از مجلس نمایندگان رای حاصل کرده بودند بر خورد تعصب آمیز و دور از اداب و رسم معمول بر خورد یک ریس جمهور با عضو کابینه اش کرد مانند عثمانی وزیر آب و برق و همچنان وحیدی وزیر مخابرات که دو دوسیه برایش ساخته شد اما محکمه برات داد که این گونه برخورد ها نه تنها اعتماد جانب مقابل یا شریک قدرت را بر انگخت بلکه روی کسانیکه به چنین برخورد ها دست زد سیاه شد.

بر عکس غنی وزیران را که خودش آورده بود و نور دیده اش بود همه دزد و فاسد از آن درامد و هیچکدام آن به داد گاه معرفی نه شد و پول های گزافی را با خود به خارج بردند.
پس جوابگوی ناکامی حکومت وحدت ملی کی است. از غنی پرسان شود که هر عمل را که انجام میدادی ماده ۶۵ قانون اساسی را گواه قرار میدادی پس ناگامی حکومتت را کی مسولیت اش را به عهده بگیرد غیر از خودت.

>>>   این بار یک ضمانت وجود دارد و آن اینکه عبدالله تنها نیست بلکه احزاب قدرتمند دیگر در کنارش هستند و اگر غنی یکه تازی کند کارش را یک طرفه میکنند هرچند به احتمال زیاد کرونا اکثر مشکلات را حل خواهد کرد و بازی کاملن تغیر خواهد کرد.
غنی هنوز هم در فکر قبل از کرونا است.

>>>   دولت به سی فیصد سهم در کابینه برای داکتر عبدالله موافقت کرده است.
سه ولایت را یعنی ولایت سرپل و بامیان و دایکوندی را،میتوانند طرفدار های داکتر عبدالله مقرر کنند.
در مورد رتبه مارشالی جنرال دوستم،این تصمیم به من ار تباط نمی گیرد،بلکه به قوماندان نیرو های ایساف ارتباط میگیرد.
همانطوری که برایش مدال داده است،دل خودش که رتبه مارشالی برایش میدهد و یا نه،اما من رتبه مارشالی وی را به رسمیت نمی شناسم.

>>>   مردم بیش از 42 سال است که از حقایق توسط سازمانهای جاسوسی دور نگهداشته میشوند و برای شان دروغ گفته میشود.

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است