در هرجا سخن از کرونا است، ازاین بلایی که بدتر و ترسناک‌تر از جنگ جهانی‌ست و تمام عرصه های زندگی انسانِ امروز را تحت تآثیر قرار داده است، هزاران نفر قربانی گرفته، یک ملیاردانسان را خانه‌نشین کرده و دهها هزار انسان دیگر در بیش از صدکشور دنیا به این ویروس خانمان‌سوز مبتلا گردیده اند، ویروسی که کوچک‌تر از ذره است اما تمام عقل‌ها ، دانش‌ها و تکنالوژی پیش‌رفته و فوق‌مدرن را به چالش کشیده و بسیاری از باورها را واژگون ساخته است.

یکی از عرصه هایی که به شدت تحت تآثیر این تهوع شیطانی قرار گرفته قلمرو شعر و ادبیات امروز است نه تنها در افغانستان بلکه در همه جای عالم و به گونه‌ی بسیار دراماتیک و غم‌انگیز،
البته تآثیرپذیری شاعران از یک‌سو از روی اجبار و ناگزیری‌ست و ار سویی نیز بازتاب دهنده‌ی حس رسالت پذیری شاعر و نویسنده است که نمی تواند از کنار این هیولای نامریی و آدم‌خوار و قربانیان آن بی تفاوت بگذرد.
در نتیجه ما امروز با انبوه شعرها و سوکنامه هایی رو به رو هستیم که آشکارا حال و هوای کرونایی دارد به ویژه در فیسبوک و دیگر شبکه های اجتماعی و این یک پدیده‌ی جدید و شگفتی‌انگیز است.

شاعری که در میان مردم نفس می‌کشد تا چشم می‌گشاید به جای چهره‌ها ماسک ها را می بیند، به جای مکالمات عاشقانه و پیش از هر سلام و علیکی از هر زبانی حرف و حدیث کرونا را می شنود، تا می‌خواهد حرف دلش را بگوید حرف های دلهره‌انگیز به گوشش طنین می اندازد، داغترین خبر رسانه ها نیز خبر گردباد سرخ کروناست که بی‌رحمانه و با سرعت برق و باد زمین و زمان را در می نوردد، از چین و ماچین تا ایتالیا، از ایران تا اندلُس و افریقا، از بلادفرنگ به قول حضرت سنایی تا جابلسا و جابلقا و خلاصه در همه جا... نه مرز می شناسد و نه رنگ چشم و پوست را، نه زبان را می فهمد و نه صدای تپش قلب ها را می شنود، گویا مانند آتیلا و اسکندر و هلاکو و... از خانه خرابی های ساکنان زمین سرمست می‌شود و لذت می برد.

شاعران که بیشتر با احساس و عاطفه و زیبایی و زندگی سروکار دارند این خبرهای غم‌انگیز را که می شنوند طبیعی است که مانند سایر همشهری‌ها و هم‌ولایتی ها و همه انسانهای دیگر تحت تآثیر قرار می‌گیرند و روح و روان و فکر و احساس شاعرانه آنان منقلب می شود، در چنین حالاتی شاعر تا قلم می چرخاند آفت کرونا در ذهن و ضمیرش محسم می‌گردد و شعری که می‌خواهد بنویسد فکر کرونا و رنج‌هایش به آسانی او را رها نمی کند و اینچنین است که می بینیم.
این مهمان ناخوانده و مزاحم چه زود و به چه آسانی در قلمرو شعر و ادبیات ما برای خودش جا باز کرده است و این یک روی‌داد کاملآ جدید است.
وای ازاین میهمان ناخوانده.

اما فراموش نکنیم که ما در برابر آفت هایی همچون کرونا و جنگ دو سنگر مستحکم و شکست ناپذیر در اختیار داریم:
سنگر عشق و سنگر امید،
عشق به همه چیز پیروز می شود چه جنگ باشد و چه کرونا،
و امید بهترین بهانه است برای ادامه‌ی زندگی،
خوشبختانه ما این دو سنگر را در اختیار داریم...

یحیا جواهری

>>>   کرونا آمده رفته در ارگ
PPS وارخطا حیران مانده
رحیمی ، افضلی، از ترس مردن
به کار روزمره ناکام مانده

>>>   دانشمندان عواقب جنگ هسته‌ای منطقه‌ای میان هند و پاکستان را مدل‌سازی کرده اند و گفته اند که این جنگ منجر به ضربه محکم و ناگهانی سرما، فروپاشی زراعت و گرسنگی جمعی بی‌سابقه، خواهد شد.
طبق ارزیابی دانشمندان، این جنگ منجر منجر به آزاد شدن حدود پنج میلیون تُن دوده به اتمسفر خواهد شد.
این مقدار دوده با رسیدن به استراتوسفر، به سرعت در سراسر سیاره پخش می‌شود و میزان تابش نور خورشید به سطح زمین را کاهش می‌دهد
ر

>>>   نخست‌وزیر هند از کمک یک میلیون دالری افغانستان به صندوق اضطراری کرونای سازمان سارک ابراز قدردانی نمود.

>>>   کرونا جان
عزیز من
عزیز دل
کرونا مهربان خوب
به تو راهی همینمایم که آنجا
دو موجود ...پهلوی هم
سلطان اند و سر کار اند
برو آنجا و در جسم و وجود شان
گزین مسکن و در عمق وجود شان
چنان رخنه بکن تا ما و این ملت
رها گردیم ز شر و هم شرارت های بی بی گل
ز شر و هم شرارت های عبدالله
ز شر و هم شرارت های بابای تقلب ، غنی کل

کرونا جان
کرونا جان
بیا بشنو صدای ما
کرونا ای عزیز دل
بیا و ملت مارا
زشر این دو ...
آزاد گردان
کرونا جان
کرونا جان
کرونا جان
کرونا ای عزیز دل

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است