حامد کرزی و عبدالله درباره پیشرفت‌ در مذاکرات صلح گفتگو کردند.
بر اساس اعلامیه ای که از سوی ریاست اجرایی حکومت منتشر شده، دو طرف در این دیدار ابراز امیدواری کردند که مذاکرات صلح به پایان خشونت‌ها و جنگ طولانی در کشور منجر شود.
دو جانب همچنان صلح را از اولویت‌های نخست مردم افغانستان خوانده و بر معرفی هیأت همه‌شمول و جامع از سوی حکومت در مذاکرات بین‌الافغانی تأکید کردند.

این در حالی است که به تازگی گفتگوهای صلح وارد مرحله جدیدی شده و دو شب قبل مایک پمپیو، وزیر خارجه امریکا، از پیشرفت قابل ملاحظه در روند این گفتگوها خبر داده و سران حکومت وحدت ملی را از این پیشرفت های تازه آگاه کرده است.

کد (9)

>>>   تجلیل از روز پـــکـــــول :
شماری از شهروندان ولایت نورستان افغانستان به مناسبت یک‌صد‌و‌بیست‌و‌سه سالگی کلاه پکول، زیرشعار ( پکول داران جهان متحد شوید) شش فبروری را روز ملی کلاه پکول نام گذاشتند.
پکول از جمله کلاه‌های بومی مردم افغانستان و نورستان است و از پشم گوسفند ساخته می‌شود.
این کلاه ابتدا در نورستان افغانستان استفاده می‌شد اما رفته رفته این کلاه در مناطق شمال و شمال‌شرقی افغانستان مورد استفاده قرار گرفت.
جمال‌الدین بدر، والی پیشین نورستان در مورد پیشینه‌ی کلاه پکول می‌گوید:
«مردم نورستان لباس و طرز زندگی به خصوص خود را دارند. کلاه پکول ساختهٔ دست مردم نورستان است و مردم این ولایت برای نخستین بار از این کلاه استفاده کردند. نورستانی‌ها فرهنگ متفاوت از دیگر شهروندان افغانستان دارند. آنان جدا از لباس‌های دست‌دوزی و کلاه پکول، در ساخت صنایع چوبی نیز تاریخ غنی دارند».
بدر افزود :
بعد از سال 1371 تعداد فرصت طلبان با سو استفاده از ابهت پکول به استفاده ازان روی اوردند وچون تعداد پکول های موجود درشهر تکافو نمیکردحتی از موی بز پکول ساختند وفروختند
او گفت: مردم نورستان برعلاوه چارتراش از بابت صدور پکول به پاکستان سالانه دوصد ملیون کلدار پاکستانی عاید داشتند
بدر دراخیر گفت: حکومت باید سهمیه پکول پوشان اصلی را از حکومت تعین کند درغیر آن ما منبعد هرگز پکول نخواهیم پوشید
منبع : سپوتنیمک

>>>   پکول در زمان ظاهرشاه و داود خان،فقط در نورستان و اسمار رواج بود و مردم در آنجا به سر میکردند.
یک تعداد آنها که معمولاً مالداری داشتند و به سمت شمال مهاجرت کرده بودند.بنام اسماری و کلاه پکول اًنها نیز بنام کلاه اسماری یاد میشد.
بعد انقلاب ثور که در دره پنجشیر و ورسج فرخار،اولین گروپ مجاهدین توسط احمد شاه مسعود تنظیم شد،آنها را پطلون های پخته یی ساخت شوروی پوشاند،اما اگر آنها را کلاه پشمی روسی میپوشاند،مثل سربازان روسی میشد،منتهی سربازان روسی ریش دار.
همراه لنگی نیز جنگ کردن مشکل بود و لنگی در هنگام جنگ ث گریز از سر مجاهدین می افتاد و همچنان لنگی چرک میشد و شستن آن در جبهه نیز مشکل بود،بنأ زمانی که این مجاهدین بخاطر گرفتن اسلحه از فرخار و اورسج و پنجشیر،از راه کوتل انجمن و کنر و نورستان عازم پاکستان میشدند،در کنر و نورستان و اسمار ،مردم را با این کلاه ها دیدند و ازین کلاه ها خوش شان آمد که هم سبک بود و هم از سر نمی افتاد و هم در زندگی شستن بکار نداشت،بنأ این کلاه پکول،یونیفورم مجاهدین شد و بعد ها رهبران مجاهدین بشمول ربانی ث گلبدین و سیاف و دیگران نیز این پکول را به سر میکردند.
اما مجددی و مولوی محمد نبی و یونس خالص و مزاری و محسنی کلاه پکول به سر نمیکردند.

>>>   ملاعبدالله و کرزی از خیرتان تیر شرنرسانید.
زلمی

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است