" درس تاریخ..."
باری نوشته بودم که رهبری کردها اشتباهی نابخشودنی را در مقابل مردم خویش مرتکب شده اند بقول معروف "دریا را نادیده موزه کشیدند..." برای بقیه این درس تاریخ است که بیاموزند.
ضرب المثل مشهوری داریم: "پیشرویت میبارد ولی به طرف آسمان میبینید."

امریکا این بار دوم است که کردها را برای اهداف سیاه شوم خویش در منطقه همچون گلوله توپ استفاده نمود ولی در دقیقه 90 همه تعهدات انسانی خویش را زیر پا نمود و خیانت بزرگی را علیه کردها مرتکب شد و چنان تحقیر شان نمود که امید است برای دیگران درس و عبرتی بوده باشد و حتی برای عملیات دولت ترکیه علیه کردها چراغ سبز نشان داد ولی تعدادی کشور ها به این حمله ترکیه مخالفت جدی نمودند؛ اینکه عاقبت چه میشود بحث دیگری است.

یادتان باشد آنهایی که به این اژدهای خونخوار دل بسته اند و گاهی با چنان افتخار از این اشغالگران متجاوز به نام دوستان بین الملی یادآوری میکنند که تو گویی دهن شان پر از شهد و شکر است، روزی بدتر از این به چنین سرنوشتی تحقیر آمیزی دچار خواهند شد که بی سابقه خواهد بود.

در آخر بازهم ما خواهیم ماند و همین همسایه های خوب و یا بد و بازیگران منطقوی چه خوش تان بیاید و چه نیاید.
امریکا چیزی بنام دوستان و دشمنان بین الملی را نمی شناسد زیرا از بنیاد فاقد چنین اخلاقی است، بلکه منافع خود را میشناسد.

عطا صفوی

>>>   ما باید یاد بگیریم که گاو را چگونه بدوشیم نه اینک با گاو چگونه بجنگیم.

پاکستان سالها است که این گاو و دیگر گاو ها را میدوشد و گاهی هم که گاو خشم میگیرد و شاخ و لگد میزند خود را در گوشه یی پنهان میکند و من و تورا با تشویق به اینکه بهترین گاو باز زمین هستی در مقابل شاخ و لگد گاو برابر میکند و خود با هزاران حیل گاو را رام میکند و باز هم همان گاو است و همان دوشیدن .

ما اگر گلبیدین هستیم یا ملا هیبت یا کرزی یا احمدزی یا تاجک یا ازبک یا هزاره یا هر موجود دیگر این هنر گاو دوشیدن را باید بیاموزیم چون اگر بخواهیم یا نخواهیم این گاو ها وجود دارند و این بازی جریان دارد.

>>>   ازهمه مردم پنشیری ها بیشتر از امریکا استقبال کردند
و همین امریکا بود که این شروفساد را آورده برمردم حاکم ساخت،

>>>   سرمایه گزاری در تجارت تا سیاست فرق میکند.
در تحارت تاجران معمولاً دو نوع سرمایه گزاری دارند،یکی سرمایه گزاری کوتاه مدت که مفاد آن زیاد تر است،اما ریسک آن نیز زیاد است و امکان آن که فایده تا زانو و نقص تا کمر را به بار آورد.
یکی سرمایه گزاری دراز مدت است که تاجران ودسرمایه گزاران ،سرمایه های دراز مدت میکنند که ریسک آن کمتر و مفاد آن نیز کمتر است.
این سرمایه گزاری در سیاست بنام استراتیژی و تاکتیک یاد میشود.
در تاکتیک امکانات شکست و افتادن و دوباره خیستن وجود دارد که عبارت از همان سرمایه گزاری کوتاه مدت با ریسک زیاد است.
اما ستراتیژی عبارت از همان سرمایه گزاری دراز مدت است که ریسک آن کمتر ،اما مفاد اًن بیشتر است.
اما حالا اکثر سیاست مداران چه تجار باشند ویا چه غیر تجار،زیاد تر به منافع شخصی خویش و ثروت اندوزی خود فکر میکنند،تا منافع کشور هایشان.
خصوصاً در کشور هایی که ریاست جمهوری و یا رهبری برای یک ویا دو دور موقت است،سیاست مداران حد اکثر سؤ استفاده را غرض منافع شخصی و ثروت اندوزی خویش میکنند.
گذشته از همه اینها یک ضرب المثل مشهور نیز است که سیاست دوست و دشمن دایمی ندارد و در سیاست فقط منافع مطرح است.
تا وقتی که این منافع مشترک وجود دارد،دوستی است و زمانی که منافع مشترک ازربین رفت،دوستی نیز ازًبین میرود و اگر منافع در تضاد واقع شوند،دوستی به دشمنی تبدیل میشوند.
یاد تان باشد که منافع شخصی سیاست مداران که عبارت از همان منافع مادی است،در اولویت شما باید قرار داشته باشد.

>>>   اقای صفوی!
بجز ما همه درفکر منافع ملی خوداند٫
اگر قرنها بگذرد٫افتاب از طرف غرب برایدوروزی مادرک کنیم که یک امریکایی٫امریکایی یک روس٫روس یک پاکستانی و...
شاید یک مقدار مشکل ماحل شود.
عاقل

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است