خشت اول چون نهاد معمار کج
تا ثریا می رود دیوار کج
امروز سرنوشت افغانستان بخاطری در دست سه غلزی زیر نام های غنی احمدزی، زلمی خلیلزاد و عباس استانکزی ورق می خورد که اساس آن بدست احمد شاه ابدالی گذاشته شد.

خلاف آنچه تکرار در تکرار تکرار گردیده است: افغانستان قبرستان اشغالگران است. بالاخره همین افغانستان قبرستان خود افغان ها گشت. افغانستان بحیث کثافت دانی تاریخ هر قدرتی وارد این کثافت دانی گردد تا بیخ در چتلی گیر مانده و کشیدن از آن معجزه می خواهد. در حالیکه امریکا این کار را امروز تجربه می کند، روس ها در هه ۱۹۸۰ تجربه کردند و انگلیس ها در قرن نوزده بیش از سه بار تجربه کردند.

در ماه سپتامبر سال ۱۹۹۴ دستگاه استخباراتی آی اس آی پاکستان باین نتیجه رسید که برآورده شدن آرزوها و خیال و خواب پاکستان از طریق گلبدین حکمتیار از ناممکنات است. پاکستان بحیث میراث دار استعمار انگلیس در منطقه به هیچصورت قادر نبود گلبدین حکمتیار را بر اریکه قدرت ارگ کابل بنشاند و توسط وی افغانستان را کنترول کند. یک راهی که پاکستان برای حل معضله افغانستان در پیش روی داشت این بود که با حکومت نام نهاد ربانی زیر حمایت احمدشاه مسعود بدون در نظر گرفتن هویت قومی این دو بحیث تاجیک کنار آمده و بخاطر صلح و صفا در افغانستان که تامین منافع منطقوی پاکستان نیز شامل آن باشد دست بکار شود. ولی پاکستان پنچ انگشت را یکجایی در دهن تخته و ترجیح داد که سیاست استعماری انگلیس در منطقه را مبنی بر حمایت از افراد و اشخاص بی هویت و مجهول المسلک زیر نام پشتون ها بحیث زمامداران افغانستان دنبال نماید.

آی اس آی پاکستان زیرکانه با استفاده از گدودی هایی که توسط رهزنان جهادی در افغانستان ایجاد گشته بود خواست گروهی را از بین مهاجرین افغان که در کویته پاکستان اسکان گردیده بودند و آنهم به بهانه قوم غلزی زیر نام طالبان انتخاب نماید. رهبری این گروه به کسی سپرده شد که تا امروز کسی وی را ندیده که هویت و حتی موجودیت وی را تشخیص داده باشد. همچنان وقتی پاکستان فهمید که وجود مجازی وی بی آبی پاکستان را باعث می گشت با همان رندی و مهارت او را از بین برد. در حالیکه غنی احمدزی مشغول فرستادن پیام عیدی عنوانی وی از ارگ کابل بود، آی اس آی پاکستان برای توهین و خجالت دادن غنی احمدزی اعلام کرد که این جناب سه سال پیش در کراچی برحمت حق پیوست. این جناب ملا محمد عمر مجاهد از قوم و قبیله غلزی افغانستان بود.

آی اس آی پاکستان زیر نام طالبان به قوماندانی ملا محمد عمر مجاهد غلزی در دفاع از ساکنین مظلوم و بی دفاع افغانستان در برابر شرارت های مجاهدین ملحد افغان علم جهاد را بلند نموده و تلاش می کند این ملحدین مسلمان نما را مطابق شریعت اسلامی مسلمان ساخته و اگر ضرورت شد آنها را بسزای اعمال شان برساند. در حالیکه قبلا پاکستان از زبان ملاهای خویش جهاد در افغانستان علیه روس ها و کمونیست های افغان را چاغ می ساخت، این بار طی یک اقدام بی سابقه دست به مسلمان سازی مجاهدین جهاد افغانستان می زند. ملا محمد عمر مجاهد در حالیکه در دست راست شمشیر آی اس آی و در دست چپ قرآن را حمل می کند، طی یک فرمان بی سابقه حکم جهاد علیه استاد برهان الدین ربانی را که بحیث زعیم دولت اسلامی افغانستان در کابل مشغول بود صادر می نماید.

برهان الدین ربانی در اولین خطابه خویش بعد از ورود بشهر کابل در ماه می سال ۱۹۹۲ پاکستان را کشور انصار خوانده و صمیمانه از حکومت و مردم پاکستان تشکری کرد که زمینه پیروزی جهاد افغانستان علیه روس های ملحد و کاسه لیسان داخلی شان بشکل گروهای خلق و پرچم را مساعد ساخت ولی غافل از آنکه عین پاکستان قومانده جهاد را علیه خودش بحیث زعیم دولت اسلامی افغانستان صادر کردنی است.

کشوری که تاریخ نداشته و مردمی که نتواند تاریخ خود را خوانده و نازکی و لکی گپ ها را درک بتواند، سرنوشتش سرنوشت پروفیسور برهان الدین ربانی و سرنوشت هواخواهان و پیروانش سرنوشت مجاهدین دوران شوروی و وضعیت مملکت شان وضعیت افغانستان است.

عبدالحمید

>>>   چون پدر غل بود
این ها زوی غل

>>>   عبدالحمید!
حوادث نشان میدهد که مردم میدان افغانستان هم همینها اند نه اولاده عنصری! تو هم مثل او بسرای! اخر هم ما هستیم! بیغم باش!
افغان

>>>   چون پدر غل بود چون وندبازان خراسان که کابل را با فرهنګ خراسانی ویران کرد وزمینهای کشور را غصب! ان وندبازان پشتون نیز در جمع شما دزدان حساب است!
حمید! بناحق سر سفید شدی! همین عقلت است؟

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است