اگر انتخابات شفاف و بدور از تقلب و تخطی و تخلف برگزار گردد، احتمال رفتن به دور دوم زیاد است.
ازدحام کمپاین های انتخاباتی در افغانستان، نمی تواند معیار معتبر و دقیق برای میزان محبوبیت کاندیدا و سقف آرا باشد.
در این انتخابات بانک رأی مطلق وجود ندارد و مردم افغانستان به آن سطح از خرد و شعور سیاسی رسیده اند که خود صاحب اراده خود باشند.

تهدید طالبان، عدم کفایت و ناکارآمدی حکومت وحدت ملی، سبوتاژ انتخابات توسط باند حامدکرزی و فقدان ظرفیت تأمین امنیت در سرتاسر کشور؛ از حجم انبوه آرا بشدت خواهد کاست و انتخابات را عمدتاً در سطح شهرها و مراکز شهرستانها محدود خواهد نمود.

گذشته از اینها تعدادی آرای سلبی هم در این انتخابات کم نخواهد بود و لهذا با توجه به تعدد کاندیدای متعدد از یک جغرافیای واحد هویتی و فرهنگی، آرای تقسیم خواهد شد هرچند به واحد های نامتناسب و با تفاوت زیاد، اما در نتیجه از تمرکز پنجاه و یک درصد در یک صندوق جلوگیری خواهد کرد.

در یک نگاه کلی می توان گفت که این هفت نامزد انتخابات ریاست جمهوری کم و بیش دارای رأی خواهند بود.
هرچند هیچکدام برنامه ای عملی خود را با نکات ریز علمی و عملی ارایه نکردند، اما آنچه مهم می باشد نگاه آنها به نوع نظام سیاسی کاملاً روشن و شفاف است.

آقای پدرام دارای طرح نظام فدرالی می باشد.
آقای اشرف غنی خواستار نظام متمرکز ریاستی و ادامه‌ی فرمول سنتی سیاست در کشور است.
آقای دکتر عبدالله و احمدولی مسعود نظام غیر متمرکز و شبه صدارتی را خواهانند.
آقای حکمتیار خواستار تغییر کامل قانون اساسی، نظام متمرکز اسلامی با پارلمان واحد می باشد.

نکته ای مهم و اساسی دیگر که قابل توجه می باشد، هویت و شخصیت عناصر تشکیل دهندهٔ تیم ها است که می تواند در جذب و تقسیم آرا مؤثر باشد.
با توجه به دلایل بالا در صورتی که انتخابات شفاف و به دور از تقلب و تخطی و تخلف انجام گردد، احتمال رفتن انتخابات به دور دوم بسیار است.

به امید تأمین امنیت و روز پر از خاطره برای شهروندان کشور.

عبدالحی خراسانی

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است