مواد انفجاری جاسازی شده در یک بایسکل در نزدیک آرامگاه روضه مبارک در مزار شریف هفت تن کشته و زخمی شدند.

گفته می شود که هدف این انفجار عزاداران حسینی بودند.

در این انفجار خسارات مالی فراوانی به مردم غیر نظامی وارد گردیده است.

کد (9)

>>>   ارتش ملی بدون دولت ملی؟!
ارتش ملی بدون دولت ملی نمی‌تواند وجود داشته باشد. ارتش بدون دولت ملی و دموکراتیک وسیله ی سرکوب است.

هر بار که سرزمین ما مورد تجاوز و اشغال واقع شده است همین مردم ساده از سرزمین ما دفاع کرده اند. باید آموخته باشیم که نباید با اشغالگر ها و متجاوزین همکاری کنیم.

تاریخ قاضی بی رحمی است و در باره ی هر چیزی بی رحمانه داوری می کند هیچ شیخ و قدیسی و رهبری و زعیمی نمی‌شناسد.

ما جمهوری خواه هستیم اما با توجه به این سخن و حکم محکم مونتسکیو در"روح القوانین": یک رژیم می‌تواند ظاهرا جمهوری باشد اما در ماهیت و محتوا و کارکرد‌‌ اش یک سیستم شاهی مستبد. تفکیک قوا اگر جوهر اش دموکراتیک نباشد می تواند به یک ساختار صوری بی فایده مبدل گردد.

من رژیم کابل را با توجه به سخن مونتسکیو جمهوری تلقی نمی کنم. این رژیم مستبدی است که به هیچ خواست بر حق مردم گوش فرا نمی‌دهد. از نظر محتوا شاهی مطلقه است با نوعی ساختار سلطانی قدرت.

پس من می‌خواهم این رژیم از ریشه دیگرگون شود، ساختار آن یکسره تعویض گردد و بر خرابه‌ی آن واقعا یک نظام جمهوری که مظهر اراده‌‌ی مردم باشد و مظهر اراده‌ی متفکران باشد برقرار گردد.

دموکراسی آفاتی هم دارد که باید به آن با دقت اندیشه و توجه نماییم. بسیار اتفاق افتاده است که فاسدترین رژیم ها و پارلمان ها از داخل دموکراسی بیرون برآیند و مهر کذایی انتخابات را هم داشته باشند. این دموکراسی همان "ترهات" بورژوایی است. من این سخن فیلسوفان سیاسی قدیم را می خواهم مطرح کنم و به عنوان یک پرسش مطرح کنم. آیا رای یک روشنفکر متعهد طراز اول با رای یک انسان جاهلی که هیچ چیزی از جهان نمی داند برابر است؟ البته این یک پرسش است.

مبارزه برای استقلال کشور باید مشاع و عمومی باشد،وقتی بر می‌گردیم تا نوع دولت و حاکمیت ما را تعریف کنیم ارزش های ما را باز بیافرینیم و با جهان مدرن هماهنگ شویم تفاوت ها به طور قطعی بروز می‌کند. اما در یک وضعیت اشغالی هیچ چیزی نمی‌تواند اشغالگری را در جای برتر از آزادی بنشاند. این جا فرماندهان ناتو و آمریکایی فرمان میرانند و همین یکی دو روز اخیر هم گفتند که ما به خاطر منافع سرزمین های خودمان در افغانستان هستیم نه منافع شما. کشتار صدها هموطن ما در کابل طی همین یکی دوماه پسین خشم ترامپ را بر نه‌انگیخت مذاکرات با طالبان را زیر سوال نبرد، اما کشته شدن یک سرباز آمریکایی ظاهرا همه چیز را دیگرگون کرد. پس باید فراموش نکنیم در کنار چه نیرو هایی برای چه هدف آگاهانه‌ای و تحت فرمان چه نیروهایی می جنگیم.

لطیف پدرام
کابل-۱۹ سنبله ۱۳۹۸

>>>   اي لعنت به اين بي غيرت ها كه يا در بايسكيل بمب ميمانند يا در كون خر و ساير حيوانات و خود شان مثل مرغ پت ميشوند ويا كالاي زنانه ميپوشند. باز خود را غيرتي هم مينامند. يك رييس جمهور از جبهه مقاومت ميامد اين ها خود شان را تر ميكردند و دوباره به غار هاي پشاور فرار ميكردند. افسوس كه دم اردو ملي و قوت هاي مقاومت را رييس جمهور متعصب گرفته.

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است