با عرض سلام !
پنجاه و یک سال از شهادت سید اسماعیل بلخی آموزگار پر شور و یک انقلابی نستوه میگذرد.
به باور من عقاید و باور های شهید بلخی بخاطر عدالت برای تمام نسل های امروز و فردا میتواند الگو و سر مشق باشد. او میخواست ملت و مردم خویش را از محاق ظلمت و تاريكي استعمار و استثمار و استبداد حکام ظالم و خود کامه نجات دهد.بلخی بر اتحاد و همدلی برای نجات وطن باور داشت.

شهید بلخی آرزوی ملت پر افتخار و سر فرازی را به ذهن داشت اما دريغ و درد دلقکان ابن الوقت و مزدوران مزد بگیر تحمل اندیشه های دگر گون طلبانه ای این مرد بزرگ را نداشتند کاسه لیسان معلوم الحال در درون نهضت ستم ستیز بلخی و یارانش رخنه کردند نا جوان مردانه نه تنها زمینه به غول زنجنیر کشیدن بلخی و یارانش را فراهم نمودند بلکه زمینه شهادت او را بطور مرموزانه نیز زمینه سازی کردند.

بلخی دیگر زنده نیست 51 سال است که او در دامنه کوه افشار زیر خاک خفته است اما او ظاهراً مرده است ولی باور ها انقلابی بودن و شورش گری های اخلاقی و قانون وی تا هنوز الگو و مشقی است برای کسانیکه قلب شان بخاطر وطن و مردم شان میتپد نه دلقکان ابن الوقت. به عقیده من شهید بلخی آفتاب فروزان بود كه برعطش تاريك شبهاي پردامنه و مخوف وطن، تابيدن و باراني بود موج خيز كه بر كويرهاي تفتيده و آتشفام محروميت و مهجوريت مردمان گرسنه و پا برهنه اين مرز و بوم، باريدن گرفت ولی این باران که تا هنوز متاسفانه سبزه زاری نساخته بود خشک شد.

او پیام آور عدالت صلح و انسانیت بود. بر تعصب خود کامه گی دامن زدن به نفاق های قومی زبانی باور نداشت، او در هر زمان و در هر مکان که فرصت یاری میکرد فرياد خدا پرستی و انسان مداری را سر میداد. شهيد بلخی طی چهل سال عمر پر بار خود تا روز که به شهادت رسید ثابت کردِ كه روح بزرگ و سترگ دارد او را به شهادت رسانیدند تا دامن استبداد فراغ تر شود او را کشتند تا اندیشه های عدالت خواهی خاموش شود.

بلخی دیگر زنده نیست اما به انسان های عدالت خواه اين پیام را جاودانه القا كرده است که علیه استبداد ایستادن و مبارزه کردن کار هر خار و خس و هر دون صفتی نیست شهامت و استقامت را می طلبد. گرچه هم پیش از شهید بلخی و هم بعد از علامه بلخی افراد و اشخاصِ بي شماري در افغانستان در عرصه هاي سياسي- اجتماعي، ظهور و افول كرده اند كه هر كدام داعيه رهبري ملت را با خود داشته و دارند، اما به جراات و صراحت مي گویم كه هيچ یک از اینها به اندازه شهيد بلخی حماسه و شعور بزرگی را از خود به میراث نگذاشتند هیچ کدام جراات وطن دوستی و عدالتی خواهی شهید بلخی را نداشته و ندارند با گذشت 51 سال هنوز جای بلخی خالی است.
سالروز شهادت این مرد مبارز گرامی باد.

احمد سعیدی

>>>   بلخی و همفکران قبل و بعد از خودش آتش خرد ورزی بر افروختند تا از پرتو آن هم جامعه گرم شود و هم روشن.
مگر با تاسف که در گذشت زمان این آتش در دستان انسان های اسیر شده در پنجه نفس و شهوت افتاد که در نتیجه همه دار و ندار این ملت را سوختند.
شرم باد بر همه آنان که استفاده سو، از افکار بزرگان کردند.

>>>   علامه سید اساعیل بلخی شخصیت مبارز نستوه وعالم صادق بودند.روح شان شاد جنت فردوس جایش وپررهروباد راهش.

>>>   روحش شاد ویادش گرامی وراهش زنده
عادل علوی

>>>   سعیدی صاحب باز مانده گان این "دلقکان ابن الوقت و مزدوران مزد بگیر" که در آن زمان خدمتگاران سرپاایستاده میز "ویسکی" ظاهر بودند حالا در کشور هایی غربی خود را سردمدار و علم برداراین نهضت میخوانند و خانم هایی شان به پرچمداران حجاب اسلامی (البته مدل ایرانی) مبدل گشته اند. و زن و مرد شان لقب حاجیان و کربلای هایی چند مرتبه یی را در دم خود دارند بدون آنکه اشکی از چشمان گرسنگان (آنچه شرط حج است) پاک کرده باشند.
و همچنانی که مبصر اول این متن می نویسد: "این آتش در دستان انسان های اسیر شده در پنجه نفس و شهوت افتاد که در نتیجه همه دار و ندار این ملت را سوختند" دلقکان داخلی هم خود را در قالب سردمداران و علم برداران این نهضت جا زده اند و با جنایات شان روی یزید و شمر را سفید ساختند.
آزاده

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است