پنجاه و یکمین سالیاد شهادت سید بزرگوار، پرچمدار عزت، اقتدار، وحدت و اخوت؛ شهید سیداسماعیل بلخی گرامی باد.
شهید «سیداسماعیل بلخی» از روحانیون و شاعران مبارز افغانستان است که می‌توان او را منادی وحدت شیعه و سنی در کشور نامید.

محترم سیداسماعیل بلخی فرزند سید محمد که در سال 1299 خورشیدی در روستای سرپل بلخاب به دنیا آمد. وی یکی از پیشگامان ادبیات انقلابی محسوب می‌شود که بیش از 15 سال از عمر خود را برای مبارزه علیه حکومت ظاهر شاه در زندان سپری کرد.
سیداسماعیل بلخی در دوران نوجوانی برای تحصیل علوم دینی به حوزه علمیه مشهد رفت و از همین دوران سرودن شعر را آغاز می‌کند.

شهید بلخی که در سال 1347 خورشیدی در کابل به شهادت رسید، چهره‌ای محبوب در میان همه اقوام و فرق مذهبی در افغانستان محسوب می‌شود، چرا که وی بزرگترین منادی وحدت اقوام و فرقه‌های مذهبی در کشور بود.
فریاد وحدت طلبی او که مسلمانان را به دوری از اختلاف و تفرقه دعوت می‌کند در اکثر اشعارش که در زندان دهمزنگ کابل سروده شده است موج می‌زند.

سروده‌ای از این شاعر مبارز در توصیف وحدت و دوری از تفرقه زبانزد همه اقوام در افغانستان است:
چه ابتلا است که در هر بلاد می‌نگرم
نزاع مذهب و جنگ نژاد می‌نگرم
به نام صلح به اسباب جنگ می‌کوشند
ز بهر تفرقه در اتحاد می‌نگرم
نوای عدل بهر نای لیک وقت عمل
خلاف مصلحت و عدل و داد می‌نگرم
مگر نه جمله ز یک نسل پاک باباییم
ترا به محنت خود از چه شاد می‌نگرم
به عیب خود نگشودیم چشم و هر کس را
به عیب جامعه در انتقاد می‌نگرم
به روی سفره قسمت به دور هم جمعیم
برای لقمه ربودن عناد می‌نگرم
ز دیر و میکده آزاد باش می‌شنویم
چه کشمکش ز پی انقیاد می‌نگرم
بهانه چند نماییم به بی‌سوادی خلق
تمام مفسده در باسواد می‌نگرم
بیا بیا همه اعضای یک بدن باشیم
امور جمله به وفق مراد می‌نگرم
به رغم شیخ اگر وحدتی پدید آریم
متاع شیعه و سنی کساد می‌نگرم
میان ما و تو صد درد مشترک باقی است
ترا به خود ز چه بی‌اعتماد می‌نگرم
دل شکسته مظلوم بلخیا به کف آر
بنای ظلم سراسر به باد می‌نگرم

محمد تقی مصباح

>>>   درود بر روان چنین انسانهای کامل و دور از تعصب!
خلقی

>>>   از برادران شيعه افغانستان اميد داريم زياد موضوع شيعه و سني را دامن نزنند چون تعداد برادران شيعه ما در افغانستان بسيار ناچيز است براي اين برادران خطرناك محسوب ميشود .از ياد مردم افغانستان رفته و اصلا ياد شان هم نمياييد كه اينجا شيعه هم داريم ولي خود برادران شيعه خود را در دهان مردم مياندازند و موضوع سني و شيعه را ياد ميكنند . من فكر ميكنم شايد هم اين افغانها نباشد شايد ايراني ها باشد كه از اينها استفاده سو ميكند.
بنظر من اصلا لازم نيست كه در صفحات روزنامه ها و سايت هاي افغانستان موضوع سني و شيعه مطرح شود . يگانه كشوري كه با شيعه مشكل ندارد همين افغانستان است ولي متاسفانه دستان خارجي ميخواهد اين برادري و همدلي را در افغانستان از بين ببرد.
به اميد صلح و صميميت و دوستي ميان همه اقوام افغانستان عزيز
وسلام

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است