تکیه‌گاه دینی مقاومت در برابر طالبان فتواهای مولوی محمد موسا مُدرس مدرسۀ رخه بود. مولوی شلگری فرستاده و استاد ملاعمر که خود زمانی درسخوانده و طالب‌العلم مدرسۀ رخه بود، بدون مخالفت منطقی با فتواها، نه پاسخ رسمی از سوی رهبری طالبان به جبهۀ مقاومت ارسال کرد و نه هم موفق به زمینه‌سازی صلح و آشتی شد. جنگ شدت یافت، هزاران تن کشته شدند و ملیون‌ها کودک از رفتن به مکتب بازماندند. شماری ازین کودکان بازمانده از درس و مکتب در مدرسه‌های طالبانی مغزشویی شدند و پس از آموزش‌های نظامی به زمین خشکِ جنگ و فاجعه روی آوردند و «خودکشی‌ها» ادامه یافت.

بخشی از مشکلِ ادامۀ جنگ و کشتار نه‌تنها فقدان مقاومت فکری در برابر جنگ و جهل طالبانی بود که تقویت انگیزه‌های قومی از سوی حامیان همسایه و نزدیک طالبان و شماری از غرب‌نشینانِ گویا تحصیلکرده نیز بود که صداهای شان را رسانه‌ها تا دورترین دهکده‌ها و گوشه‌ها به هرزبانی می‌رساندند. جوانان و کودکان جنوب و شرق افغانستان نخستین و بزرگترین قربانی جنگی بودند که از یک‌سو با کف‌زدن‌های ساحل‌نشینانی که از دور دستی در آتش داشتند، تشجیع می‌شدند و از سویی مورد کینه و نفرت قرارمی‌گرفتند.

نبود پشتوانۀ فکری و مقاومتِ اندیشه‌ای در برابر طالبان باعث شد که حتی در داغ‌ترین مراکزِ جنگ با طالبان هم گونه‌های دیگر طالبی‌گریِ ویرانگر رواج بیابد.
طالبانی که اکنون و پس از تکاندهنده‌ترین جنایات بشری، در قطر به کمک غرب و با دستیاری ساحل‌نشینانِ تماشاگرِ فاجعه باز گردِ میزی فراخوانده شده‌اند، همان سخن دو دهه پیش را تکرار کرده‌اند که «زنان حق دارند در چوکات ارزش‌های اسلامی کار و تحصیل کنند». ارزش‌هایی که از مقابله بر سرِ تعبیرهای آن خواب مان آشفته است و خاک مان هنوز خونین.

عزیزالله

>>>   طالبان دروغگويان ماهر قرن ٢١ اند در اول هم دروغ گفته بودند كه بعد از تسخير كابل دوباره سر مدرسه و درس خود ميروند و بخاطر قدرت نيامده اند. ولي تا مردم افغانستان به زور تا پشاور ندواندن شان قدرت را رها نكردند.
فعلا هم بخاطر رسيدن به قدرت هرقدر دروغ ياد دارند ميگوييند بعدا با زنهاي وظيفه دار و مردان وظيفه دار تصفيه حساب ميكنند. اينها قول و قرار ندارند صرف قدرت ميخواهند . دين را به حيث نقاب استفاده كرده و مليونها جنايت و كشتار بيرحمانه نموده اند. و فعلا گاهي نزد روس گاهي نزد امريكا گاهي ايران و غيره تقلا دارند تا قدرت را در دست بگيرند بعدا همان اش و همان كاسه است. همه بياد دارند كه در زمان شان مردمي كه فارسي گپ ميزد گپ راستش نميچليد . سياست زمين سوخته را بازي كردند شمالي را اتش زده و حتي به درختان و حيوانات ترحم نكردند و همين بود كه در شمالي با شديد ترين مقاومت مردم مواجه شدند. در هزارجات قتل عام راه انداخته نسل كشي كردند.
بعضا سياست را ميبينيم كه همه اش دروغ و چالبازي است تا همين چند وقت پيش سازمان ملل متحد و دادگاه لاهه و غيره نهاد هاي جهاني پشت رهبران جهادي را گرفته بود و مردم هم انها را جنگ سالار گفته گفته ضعيف ساختند، و طالب را كاملا وحشي و بد تر از جنگ سالار معرفي ميكردند كه بايد مجازات شوند ولي دانسته نشد كه چه چيز باعث شده كه اين ظالمان و عاملان كشتار و ويراني افغانستان به يكبارگي بخشيده شوند و دوباره سر قدرت اورده شوند؟

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است