در روزهای اخیر ماه مبارک رمضان قرار داریم، خداوند (ج) بلطف و مرحمت خود روزه و نماز همه مومنان و خدا جویان را قبول درگاه خود نماید و به ما توان عبادت خالصانه را عنایت فرماید تا در سال ها و روز های باقی مانده از عمر و زندگی خود بهتر بتوانیم عبادت خدای بزرگ را بطور درست و کامل آن بجا آوریم.

سزاوار آن خواهد بود تا در این شب ها و روز های اخیر ماه مبارک رمضان و شب ها و روز های عید سعید فطر همه با هم دعا کنیم تا خداوند (ج) کابوس جنگ و بی امنیتی را از کشور ما برای همیش دور کند و صلح و امنیت دایمی را نصیب ملت عزیز و رنجدیده ما گرداند و به مخالفین مسلح کشور بصیرت عنایت کند تا راه صلح و آرامی کشور را نسبت بجنگ و نا امنی ها ترجیح دهند و از جنگ و برادر کشی دست بردارند.

خداوند (ج) همه را هدایت کند تا بتوانیم در صلح و امنیت در کنار یگدیگر زندگی کنیم و عبادات ناچیز ما را قبول درگاه خود نماید و عید را برای همه مسلمانان مبارک و میمون گرداند.

رمضان مصیبت باری را که امسال مردم مسلمان کشور ما مثل سال های گذشته که همه بارنج ها و مصیبت هاف ترورها، قتل ها، انفجارات، فقر و نا آرامی ها و نا امنی ها همراه بود که به اثر جنگ های تحمیلی و انتحاری ها و انفجارهای متواتر در این ماه مبارک رمضان عده از هموطنان عزیز ما قربان و یا فرزندان خود را از دست دادند و مجروحین زیادی را در بستر دارند از خداوند (ج) میخواهیم تا روح شهدا را شاد و مجروحین عزیز را شفای عاجل و کاملی نصیب گرداند و به همه ملت مسلمان ما صبر و اجر خیر از جانب خود عنایت کند.

در اخیر بار دیگر عید سعید فطر را برای همه از صمیم قلب مبارک باد میگویم.
والسلام
سید محمد خیر خواه

>>>   سلام. خسته. نباشید. عیدسعیدفطررابرای. تمام. مسلمانان. جهان. تبریک. میگویم. تازمانیکه. امریکا. وغلامان. شان. باشد. اسلام.دست. ازجنگ برنخواهد. داشت.
والسلام. آمینی صاحب

>>>   معنی ومفهوم ماه های قمری :
در واژه‌هایی که از گذشته‌های دور - در هر زبانی - باقی‌ مانده در تمام موارد نمی‌توانیم دلیلی قطعی برای نام‌گذاری بیابیم، اما با این وجود و در راستای پرسش، به علل نام‌گذاری ماه‌های عربی، بنابر آنچه در یکی از کتاب‌های تاریخی بیان شده می‌پردازیم:
1. ماه محرم؛ آغاز سال قمری است و آن‌را از این جهت محرّم نامیدند که در اثناى آن، جنگ و غارت حرام بود.
2. ماه صفر را از این جهت صفر نامیدند که در این ماه بازارهایى در یمن بپا می‌شد که آن‌را صفرى می‌گفتند و از آن‌جا آذوقه می‌گرفتند و هر کسی به بازار نمی‌رسید از گرسنگى می‌مُرد.
نابغه ذبیان می‌گوید: «من بنى ذبیان را از گردش و استفاده از محصولات بهاری در ماه‌هاى صفر منع کرده‌ام». همچنین می‌گویند: صفر را از آن جهت صفر گفتند که در اثناى این ماه، شهرها از مردم خالى می‌شد و مردم آن‌جا براى جنگ بیرون می‌رفتند و این را از صفر به معناى خالى گرفته‌اند.
3 و 4. ربیع الاول و ربیع الثانی: سبب این نام‌گذاری آن است که مردم و حیوانات از محصولات بهاری استفاده می‌نمایند. اگر کسی بگوید: ربیع الاول همواره در بهار نیست، در پاسخ گوییم: ممکن است این نام هنگامی که ربیع الاول و ربیع الثانی مقارن بهار بوده بر آنها اطلاق شده است، سپس این عنوان برای آنها باقی مانده و در فصل‌های دیگر نیز مورد استفاده قرار می‌گرفت.
5 و 6. پس از آن جمادى اول و جمادى دوم است؛ از آن جهت که در وقت نام‌گذاری این دو ماه آب، یخ‏ می‌بسته است؛ زیرا آنها نمی‌دانسته‌اند که زمان گرما و سرما تغییر می‌یابد و ماه آن عوض می‌شود.
7. ماه رجب را از آن‌رو رجب گفتند که از آن بیمناک بودند و رجب به معناى بیم داشتن است؛ شاعر گوید: «فلا تَهَیَّبْها و لا ترجبها»؛ نه از آن بترس و نه بیم داشته باش.
8. آن‌گاه ماه شعبان است و این نام از آن جهت است که مردم در این ماه به گروه های متعدد تقسیم شده و بر سر آب‌هاى خویش و برای غارت می‌رفته‌اند و شعبان و انشعاب از یک ریشه به معنای دسته دسته شدن است.
9. ماه رمضان، به مناسبت آن که در وقت نام‌گذاری، ماه از شدت گرما زمین داغ بوده و رمض به معنای شدت گرما است.[1]
10. ماه شوال، به مناسبت آن که در اثناى آن شتر دُم خود را از شدت شهوت بلند می‌کرد و شوال به معناى بلند کردن است و عرب‌ها این را به فال بد گرفته عروسى در شوال را خوش نداشتند.
11. ذو القعده به مناسبت آن که در اثناى آن از جنگ و غارت فرو می‏نشستند و قعده به معناى نشستن است.
12. ذو الحجة به مناسبت این‌که حج در اثناى آن بود
ر

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است