سرانجام مجلس تاجران و سرمايه دارانِ گزينش شده از سوى شاه دزد بزرگ اشرف غنى، دست رد به سينه يكى از تاجران پشتون بنام اصولى زده، سرمايه دار ديگرى را از قوم تاجيك بنام رحمانى منحيث ریيس شان پذيرفتند كه منجر به غایله ى در پارلمان شد.

من قبلاً نيز يادآور شده بودم كه هيچكدام اينها قابليت و شايستگى چنين مقامى را ندارند و اگر اقوام پشتون و تاجيك يا ساير اقوام شريف كشور براى رسيدن به سكوى رهبرى كشور با هم به رقابت مى پردازند، بهتر است با به صحنه آوردن نخبگان متعهد، متخصص و نيكنام علمى، سياسى و فرهنگى شان از هم سبقت گيرند.

اگر بخواهيم تعريف قرين به واقعيت از ملت خود داشته باشيم، ميتوان از سطح دانش، اخلاق، ادب و فرهنگ نمايندگان شان در پارلمان بدست آورد كه ديروز به خوبى تمثيل نمودند و به نمايش گذاشتند. از مشت و لگد تا عربده كشيدن و كاربرد الفاظ ركيك نسبت بهم ديگر تا زورگويى قومى و برترى جويى سمتى.

مغاير تبصره بسيارى، من باور دارم كه كارگردان سناريوى اين تئاتر، غنى و دار و دسته خاین و مُزوِر او در ارگ است. آنها از قبل كرسى نمادين رياست قوه مقننه را مختص اقوام غير پشتون ساخته اند تا زعامت انحصارى خود را در قوه مجريه توجيه عادلانه نمايند. رياست هاى قبلى قانونى و ابراهيمى بر اساس همين تفكر، طرح ريزى شده بود. روى همين دليل بود كه بجاى پيشكش نمودن يك كانديد معقول و شايسته پشتون، چهره بدنام و متعصبى را معرفى نمودند تا نه تنها زمينه براى اجرايى شدن طرح خائنانه شان مساعد شود بلكه ژست منافقانه روند دموكراتيك، ديگر پذيرى پشتونها را بجا آورده، تاجيكان را كه بعد از توافقات بُن احساس حقارت دورى از قدرت مى نمايند، با پُر كردن نُقل چوبى در جيب هايشان، ارضا و اشباع نمايند كه آنها هم سهمى در قدرت دارند.

بازهم مخالف بسيارى از تاجيكان هستم كه از پيروزى رحمانى، دست افشان و پايكوبان استقبال نمودند و اين را پيروزى يك تاجيك بر يك پشتون قلمداد كردند. اعتقاد دارم كه اين موفقيت ميمون و مبارك نيست و رحمانى شايسته اين مقام نيست. تاجيكان نبايد برترى خود را در اينكه رحمانى از نژاد شان است، تثبيت نمايند. ايجاب مى نمود كانديد اصلحى معرفى مى نمودند و از وى حمايت قاطع مى كردند. مى بايد با دانايى، توانايى و روحيه خدمتگذارى بيشتر از سايرين اين ارجحيت را بخود قایل شد. بايد مثل اسلاف تان چنان در حفظ و پاسدارى و شگوفايى اين كشور مجاهدت و رشادت نمایيد و چنان عاقلانه به مردم تان كار كنيد و عاشقانه بوطن تان ايثار نمائيد كه اراذيل و اوابيشى نظير، يون، طاقت، اصولى، افغانمل، قانع و امثال اينها مجال دهنكجى به اين را نيابند كه تنها وارث و صاحب اين مرز و بوم اند و ديگران مهاجر اند.

در آخر شرم و ننگ باد به تحصيلكردگان و فرهنگيان جبون و بزدل ايكه با رأى مردم در اين دَور مجلس راه يافته اند اما هرگز جسارت و شهامت كانديد كردن خود را در رياست مجلس ندارند. از سكوت مرگبار و دون همتى آنهاست كه صحنه براى تاخت و تاز كسانى چون اصولى و رحمانى مساعد شده. لابد چشمداشت شان صرفاً اينست كه از امكانات مادى و معنوى وكالت سود جويند و در بدل پول با وزرا معامله كنند، قراردادى ها را بخود اختصاص دهند و اقارب شانرا در ادارات دولتى تؤظيف نمايند.

رويهمرفته غایله كنونى پارلمان احتمالاً دو نتيجه ذيل را دربر خواهد داشت:
- دست هاى كثيف پشت پرده، بوسيله اصولى و هواداران ماجواجويش فضاى مجلس را چنان با اوباشى و زورگويى آگنده خواهند ساخت تا نتيجه فعلى را زير سوال برده، لزوم انتخابات مجدد و نصب فرد دلخواه شانرا اجتناب ناپذير سازند.

- يا اينكه با چند روز دعوا و بلواى كاذب، رحمانى را چنان تحت فشار قرار مى دهند تا شبانه با موتر شيشه سياه به ارگ رفته، سر تعظيم و تعهد را به لانه جاسوسى ارگ خم نمايد و چون گوسفندى رام و آرام، دوره هفدهم پارلمان را در خدمت قبيله و اهدافش باشد.

اتفاق مجلس نمايندگان بر اين واقعيت صحه گذاشت كه بنابر عدم معقوليت سيستماتيك و سازمان يافته ى كه در اين سرزمين جريان دارد، بايد ابزار زور و انعطاف ناپذيرى در برابر غير خودى را بر قانون و همديگر پذيرى رجحان داد تا زنده و پاينده بمانى. زيرا هيچ اصلى جز داشتن زور، مورد قبول طرف زورگو و تماميت خواه نيست.

محمد عارف منصوری

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است