من برخلاف برخی از دوستان که عزل محقق را به ضرر اشرف‌غنی می‌دانند، بر این باورم که غنی با برکناری محمد محقق از معاونت ریاست اجرائیه با یک تیر دو نشانه مهم را هدف قرار داد:

۱. ایشان از این طریق، رقیب اصلی خود؛ یعنی حنیف اتمر را دچار چالش نمود؛ زیرا غنی احتمالاً به زودی دلایل برکناری محمد محقق را بیان و اتهاماتی را به او وارد خواهد کرد تا بتواند حمایت پشتون‌ها و کشورهای غربی را از تیم اتمر سلب نماید.

۲. غنی با برکناری محمد محقق، تیم داکتر عبدالله را نیز یک پیسه کرد؛ زیرا به همگان، به‌ویژه طرفداران تیم داکتر عبدالله نشان داد که عبدالله باوجود اینکه پنجاه درصد در حکومت وحدت ملی شریک است؛ اما چنان ضعیف و بی‌اراده است که از هم تیمی‌های خود دفاع نمی‌تواند، پس او اگر رییس جمهور شود، چگونه با این اراده ضعیف، کشور را اداره خواهد کرد؟.

نوت: من اما نه از برکناری محمد محقق خوشحال شده‌ام و نه ناراحت؛ زیرا بود و نبود ایشان در چوکی بدون صلاحیت معاونت ریاست اجرایی، هیچ سودی برای مردم نداشته است؛ اما جای تأسف است که محمد محقق به خاطر دفاع از غنی و سیاست‌های تبعیض‌آمیز او، تمام‌قامت در برابر مردم خویش ایستاد تا اینکه خودش نیز قربانی سیاست فاشیستی غنی گردید. امروز محمد محقق همان سخنانی را می‌گوید که جنبش روشنایی دو سال پیش می‌گفت؛ همان جنبشی که محقق به خاطر دفاع از غنی، انواع و اقسام اتهام را به آن جنبش وارد کرد و چه چیزهایی که نگفت ....

محمد نسيم جعفری

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است