اگر نگاهی به گذشته سیاسی داکتر عبدالله بیاندازیم، می‌بینیم که عبدالله در نقش ملای پل خشتی بازی کرده است و سیاه کاری هایش مثل یک کوه ذغال است.

به نقل از جیمز دابیز نماینده اسبق و خاص امریکا در افغانستان، داکتر عبدالله در کنفرانس بن اول گفته بود که رهبر آینده افغانستان باید یک پشتون باشد و گفته بود: اگر استاد ربانی پذیرفت خوب اگر نپذیرفت، باز به تنهایی پیش می رویم!

در انتخابات ۲۰۰۹، مارشال فهیم فقید به تکرار به استاد عطامحمد نور گوش زد کرده بود که «این بچه (داکترعبدالله) اول برنده نمی شود، اگر برنده شود، توانایی ریاست را ندارد»
گفته‌ی مارشال فقید درست بیرون شد، پاشنه آشیل داکتر عبدالله که یک ویدیوی اوست، او را مجبور ساخت که با گرفتن هفتاد میلیون دالر به آرای مردم خیانت کند به دور دوم انتخابات نرود.
در انتخابات ۲۰۱۴ یک محوریت بزرگ شکل گرفت. صلاح الدین ربانی رییس جمعیت اسلامی که چندان دلخوشی به داکتر عبدالله نداشت- چون او هتک حرمت داکترعبدالله به استاد ربانی را به یاد داشت- به اثر پافشاری استاد عطامحمد نور آقای ربانی قانع شد به کمپ اصلاحات و همگرایی برود و مسووليت معرفي عبدالله را به عهده بگيرد.
استاد محقق یک پایه‌ی اصلی تیم اصلاحات و همگرایی به دلیل رفاقت دیرینه با استاد عطامحمد نور، معاونیت داکترعبدالله را پذیرفت.
گفته می شود عطامحمد نور بیشتر از ۲۴ میلیون دالر را در انتخابات ۲۰۱۴ هزینه کرده بود.

داکتر عبدالله در انتخابات ۲۰۱۴، با یک پتکه آمریکایی‌ها با وصف آنکه گفته بود: قطعه قطعه شوم حکومت تقلبی را نمی پذیرم، بدون اینکه با تیم اصلاحات و همگرایی مشورت کند، ریاست جمهوری را به داکتر غنی واگذار کرد.
با ایجاد حکومت وحدت ملی و تقسیم پنجاه در صد قدرت، عبدالله ضعیف ترین نقش را بازی کرد؛ تا جایی که کلیدی‌ترین حامیانش کمپ اجرایی را ترک گفتند و تیم اصلاحات و همگرایی عملا از هم پاشید.
مهمترین بحث، توافق نامه حکومت وحدت ملی بود که یک مورد آن هم عملی نشد.

شناسنامه‌ی هوشمند عملا در حال توزیع شدن است. داکتر عبدالله اصلاحات انتخاباتی را عملی نتوانست. حتی داکتر عبدالله با اصلاحات انتخاباتی مخالف شد و با بسته شدن‌ دروازه های کمیسیون مخالفت کرد تا اینکه به اثر فشارهای احزاب سیستم بایومتریک را کمیسیون پذیرفت.

بحث مهم دیگر توزیع قدرت است که عبدالله کوچک ترین نقشی در تعین وزرا، معینان و سفرا نداشت ندارد و صلاحیت تعین یک مامور بست سه را ندارد.
عبدالله در حوزه مقاومت نقش ملای پل خشتی را بازی کرده و می‌کند.
کوچک‌ترین کاری را که داکتر عبدالله در حوزه مقاومت کرده است، چیست؟!
جز اینکه چهار نفر جوان چیز فهم را در یک خانه به نام کانون اصلاحات بندی کرده و از آنها مداحان تمام عيار ساخته است.
کانون اصلاحاتی‌ ها وظیفه دارند که افکار عامه را با تولید متن های فریبنده مصروف نگه دارند. نمونه آن تولید دو متنی بود که در روزنامه هشت صبح نشر کردند تا عبدالله فرصت پیدا کند که از تربیون های سالیاد شهادت احمدشاه مسعود و استاد ربانی به نفع خود اش تبلیغ کند و به رقیب هایش بتازد.

ریاست اجرایی و حکومت فعلی ایستگاه آخر سیاسی داکتر عبدالله است؛ زیرا کلیدی ترین متحدین عبدالله در انتخابات پیش‌رو از او حمایت نمی‌کنند.
صلاح الدین ربانی رییس جمعیت اسلامی در آغاز حکومت وحدت ملی مخالفت عبدالله با وزیر خارجه شدنش را هیچ وقت فراموش نمی‌کند.
وقتی که صلاح الدین ربانی وزیر خارجه می‌شد، عبدالله گفته بود:«داکتر غنی با وزارت خارجه صلاح الدین خان مخالف است.»
اما زمانی که استاد عطا با ارگ بر سر تقسیم قدرت گفتگو‌ کرد داکتر غنی به اثر پافشاری عطامحمد نور پذیرفت که صلاح الدین خان وزیر خارجه شود.
صلاح الدین ربانی از نقش پنهان داکتر عبدالله در استيضاح اش با خبر است.

عطامحمد نور که در انتخابات گذشته از کلیدی ترین حامیان عبدالله بود، در انتخابات پیش‌رو چالش بزرگ بر سر راه او می‌باشد.
آقای نور با ایجاد ایتلاف بزرگ‌ در هماهنگی با استاد محقق و جنرال دوستم یکی از طرف های اصلی انتخابات پیش‌رو هستند.
امیر محمد اسماعیل خان که به صراحت اعلام کرده است به عبدالله اجازه نمی دهد که بار دیگر بالای شانه مردم ما سوار شود.
محمد یونس قانونی به دلیل مخالفت عبدالله با ریاست او در شورای عالی صلح، از رقیبان جدی عبدالله است.
وي در چند جلسه خصوصي گفته است كه عبدالله در نزد او مرده است!

در حوزه شمالی، چالش بزرگ بر سر راه او شورای شمالی است که والیان ولایات پروان، کاپیسا، کابل و فرماندهان عمده جهادی آقایان الماس زاهد، امان الله گذر، بسم الله محمدی، تاج محمد مجاهد، ایوب سالنگی، عتیق الله بریالی، گل حیدر خان، حاجی بهلول و‌در کل حوزه مقاومت که در گذشته عبدالله به عنوان تخته خیز از این حوزه استفاده می کرد، با او نیستند.
در حوزه غور، بادغیس و هرات عبدالله کوچک ترین کاری نکرده است، مردمان این خطه باستانی به شدت از او ناراض اند. آیا مردم هرات توهین و تحقیر علی احمد عثمانی را در انتخابات پیش‌رو فراموش می کنند؟!
شمال شرق که بستر رای عبدالله بود، به اثر بی کفایتی او به جولانگاه طالبان تبدیل شده است.
ناکامی پنجاه در صدی حکومت وحدت ملی بر دوش عبدالله است.

عبدالله نمی تواند که ادا اپوزیسیونی کند و خود را مبرا از همه نابسامانی ها و خرابی وضعیت فعلی بشمارد؛ چون در فساد در کمیته تدارکات سهیم است.
مردم مار افعی و ملای پل خشتی را خوب شناخته اند، زهرش را چشیده اند و هرگز بار سوم به او اعتماد نخواهند کرد.

حمید رهگذر

>>>   اگر شورای بزرگ ....شمالی مخالف عبدالله هستند پی عبدالله آدم خوب است اختلاس گر وغاصب نیست
اعضای شورای شمالی راببینید :
بسم الله ، ایوب سالنگی ،املان الله گذر،
اینها می خواهتدخدمت کنند !!!!!
جنرال پشقل

>>>   Haroon Mutaref
در ديدار با جناب احمد‌ولی مسعود.
آقای احمد‌ولی مسعود می‌گوید با شمار زیادی از نخبه‌گان سیاسی و متنفذین مشورت کرده‌ تا خودرا به انتخابات ریاست‌جمهوری ۹۸ نامزد کند. آقای مسعود می‌گوید با «برنامه» وارد رقابت می‌شویم و حکومتی با پایه‌های وسیع را خواهیم ساخت.

>>>   Zahir Ariaie
كسانيكه تبليغ ميكردند امريكا تصميم دارد اينبار از عبدالله حمايت كند ، بعد از پيشنهاد حكومت موقت حالا حرف مفت شان را چيگونه توجيه ميكنند!؟ما همان زمان گفته بوديم قصه مفت است!

>>>   Saboor Raheel
می‌دانید بارزترین خاصیتی که به شخصیت اسطوره یی معاصر- جناب پهلوان فضلو داده شده است، چیست؟
این صفت چنان بود که صدبار اگر می خوابید، دوباره از جا بر می‌خاست و می‌گفت: باز می‌گیریم!‌ اما چون همیشه می‌باخت او را پوده می‌خواندند.

البته روح فضل محمد خان پهلوان شاد. او آدم شریف و نیکوخصالی بود. منظور ما اینجا از فضلوهای سیاسی است. اینها که توان بردن هیچ میدانی را ندارند و بردگی را می‌بازند و پول می‌گیرند تا حقوق و سهم و اقتدار یک ملت را ببازند- خطرناکترین خاینین بیحیا اند. پوده صفت بسیار نرم و کم ظرفیتی‌ست برای معرفی عمق و گستره قباحت اینها.

با اینهمه، در مورد کسانی که طلسم فضلوهای سیاسی شده بار بار خود را مردم را در دام همین فضلو می اندازند و همین مرغی که بار بار بگیل شده است شرط می بندند چه باید گفت؟ بی‌عقلی، تبانی با خاینین،‌ مجبوریت و یا چه؟

به حال چنین ملتی و مردمی زار باید گریست!‌

>>>   اقاي رهگذر تو راه خوده برو و گذرت هم ديگر اينجا نباشد. عبدالله به ما زياد خدمت كرد شما را ضعيف كرد فعلا عبدالله را پشتون ها دوست دارند اينبار پشتون ها برايش راي ميدهند و شما بريد او فروشي كنيد زنده باد داكتر عبدالله خان پشتون دوست.

>>>   Mansoor Badry
شعار وحدت ملی ، شمشیری است به دست وحدت ستیزان !
از جمع دوستان ارجمند و دانشمندم کسی است برایم بگوید که ، در تاریخ سیاسی افعانستان چی زمانی وحدت ملی در قدرت سیاسی افعانستان حضور داشته ایت ؟
در زمان پادشاهی آل یحیی تا ریاست جمهوری قلابی سردار داود ،کدام یک از سرداران اهل قبیله پای بند وحدت ملی بودند ؟
اصلا سیاستمداران شوونیست افغان ستان از واژه ( وحدت ) نفرت دارند و صرف در شعار ها آنرا بکار می برند تا سرپوشی باشد برای اعمال شوونیستی شان . حتی روشنفکران دموکرات ، چپی های انترناسیونالسیت و اخوانی های برخواسته از بطن قبیله هم به وحدت ملی و وحدت حربی پشت پا زده و هرگز آنرا به رسمیت نشناخته اند . به یاد بیاورید نخستین وحدت خلقی ها و پرچمی ها را پیش از کودتای ثور . پیامد وحدت را همه به چشم دیدیم و به جان احساس کردیم ، بعد تحول ۶ جدی باز وحدت کردند ، نتیجه چی شد ؟ کار شکنی ، جبهه فروشی ، پلینوم ۱۸ ، کودتای تنی ، اشغال جلال آباد و در پایان فرار نا فرجام . به یاد بیاورید وحدت اخوانی های شوونیست را در مکه و مدینه . به یاد بیاورید پیامد اجلاس اخوانی های اهل حل و عقد و حکومت وحدتی پیشاور را بعد ۸ ثور .
وحدتچی ها مردمانی هستند که با به دست گرفتن شمشیر وحدت ملی ، می خواهند منتقدان این سیاست دروغین را سرکوب نمایند تا منافع شخصی ، حزبی و قبیله یی خود را نگهداری کنند . بدبختانه یک تعداد از روشنفکران آبدیده و صاحب نظران با اندیشه هم این سیاست دروغین و مکارانه اهل قبیله را به گونه یی که متبارز نباشد پنهان کاری می کنند تا آبرو و عزتی را که سر هم کرده اند با بی آبرویی و بد اخلاقی شوونیست ها متلاشی نشود .
در افغان ستان وحدت ملی تنها در بین توده ها و اقشار جامعه حضور داشته که هیچ رولی را در تعین سیاست های بزرگ کشوری بازی نکرده است و این بهانه یست به دست شوونیست ها تا تمامیت خواهی کنند ، اکثریت دروغین بسازند ، مصطلحات ملی بسازند ، از دزد ها و آق پدر ها غازی و قهرمان بتراشند ، دیگر مردم غیر افغان را مهاجر کولابی و حرامی بخوانند و دیگران باید آوازی بر نکشند و واکنشی نکنند که وحدت ملی لطمه دار و خدشه دار می شود .
با چنین سیاست ننگین و شرمآور شوونیست های قبیله زیر نام وحدت ملی ، کنار آمدن نهایتِ زبونی و شرمنده گی است . وحدت ملی را در عمل می توان نشان داد نه در شعار ! هر کسی که امروز با دیدن سیاست دو پهلوی ارگ و جنایات مکرر طالبان از وحدت ملی سخن دارد ، حتمی ریگی به کفش خود دارد که آواز بر نمی کشد تا رسوا نشود .
منصور بدری

>>>   Salam
معامله گران و جهادی های سابق ، ابتدا علیه رهبر خود به دستور امریکا کودتاه کردند و اقتدار را به پشتون ها انتقال دادند و در این مدت دو دهه تا توانستند خیانت کردند ، معامله های ننگین نمودند و جز به منافع مافیای خود فکر نکردند ، فرایند این خیانت ها ادامه ی فاجعه کنونی است . اگر تاجیکان دوباره به اینها اقتدا کنند ، نیاید به این قوم دیگر دل سوخت ، بگذار غرق شود

>>>   عطا محمد نور چهل و دو میلیون دلار را در انتخابات برای داکتر عبدالله به مصرف رساند؟
آیا این چهل و دو میلیون دلار سرمایه عطا محمد نور در فورمه ثبت دارایی وی ثبت است؟
این چهل و دو میلیون دلار را از کجا کرد؟

>>>   Zahir Ariaie
در يك تعداد صفحات فيس بؤك نظر سنجى هاى با دو گزينه انتخابات و حكومت موقت راه انداخته شده است. دوستان و هموطنان بدانند كه تا زمانيكه نيات پشت اين گزينه ها مشخص نباشد هيچ كدام راه حل نيست و اگر صداقت باشد حتى ديكتاتوري راه حل است.اگر دلسوزى وجود ميداشت انتخابات و راى مردم دزديده نمى شد. اگر شده بود و يك عده اگر تنها تب به قدرت رسيدن ميداشتند در پهلوى ان خدمت ميكردند باز هم كشور در مسير درست قرار مى گرفت. متاسفانه نيات كه پشت رسيدن به قدرت خوابيده خدمت و زعامت ملى براى همه مردم نيست بلكه نيت تبهكارانه قومى است . بناً تا زمانيكه اين تفكر خاينانه و تبهكارانه در مغز عده يى بنام نخبه وجود داشته باشد نه انتخابات راه حل است نه حكومت موقت و نه ديكتاتورى..
چون اين نجاست قومى به هرچه تماس كند ان را تباه و نجس ميكند . اين نجاست قومى در سه صد سال گذشته در أنواع مختلف نظام و دولت دارى مانند شاهى، سوسياليستى، ديكتاتورى، امارت إسلامى ، به اصطلاح دموكراتيك به شيوه غربى تا حال تجربه شده است و نتيجه تنها تبهكارى ، قتل و رنج مردم بوده است. راه حال ايستادگى مردم ، نه براى يك يا چند ساعت بلكه براى چند روز ويا هفته تا گرفتن قدرت و به زانو در اوردن تمام جرثومه هاى فساد ، تبعيض و ظلم است و بس!

>>>   Ahmad Parwani
مثلا
کدام وعده خارجی ها به داکتر صاحب عبدالله درست از آب برآمده که وعده برگزاری انتخابات بروقت درست باشد؟
ویا
کدام وعده داکتر صاحب عبدالله به مردم عملی شده که به وعده های دیگرش اعتماد کنیم. البته جدا از نشان دادن چهره دوم، تطبیق توافقنامه و قطعه قطعه شدنش بخاطر رای مردم که مزاق بود.
مثلا

>>>   Salam
خطاب به آقای عبدالله عبدالله ؛
موافقت نامه ی حکومت به اصطلاح وحدت ملی را کی باید عملی می کرد ، شما و غنی و یا نجیب سلام از آلمان و یا آنهای که انگشتان شان به خاطر شما بریده شد و یا هم این پسر بچه نازنین و کارگر تر از تو !
آفرین به این چشم سفیدی !

>>>   سامانیان
#بیچاره_عبدالله:
عبدالله که به حال و هوای سهم پنجاه درصدی به عنوان رئیس اجرائیه وارد حکومت وحدت ملی گردید، حتی نتوانست یک درصد صلاحیت هم به دست بیاورد و کاملا توسط اشرف غنی مات شد، ریاست اجرائیه که یک تشکیلات غیرقانونی است، باید صلاحیت این تشکیلات با فرمان اشرف غنی مشخص می‌گردید، اما اشرف غنی هیچگونه صلاحیتی را به این تشکیلات واگذار نکرده و همه افراد این تشکیلات مسافر هستند. لذا عبدالله بیچاره وظیفه پاک کاری شهر را عهده‌دار شده است، ایکاش همین وظیفه را به درستی انجام دهد تا حداقل اندکی برای مردم، کار و خدمت کرده باشد!
#مسافرین_سپیدار
#نوت: مردم مظلوم افغانستان در کابل و دیگر ولایات افغانستان در دریای خون غوطه‌ور هستند، اما عبدالله و دیگر سران خیانتکار حکومت وحدت ملی به جای تأمین امنیت، به کارهای نمایشی و عوام فریبانه مشغول اند!

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است